วันนี้ไฟซัลมาร่วมงานเปิดตัวเครื่องเพชรของศศิน แน่นอนว่าเขาไม่ยอมมาคนเดียวแน่ เขาจึงชวนไลลานามาด้วย ส่วนอลันนั้นติดตามเขาไปทุกที่เป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว
ทั้งสามคนเดินเข้ามาภายในโรงแรมหรูใจกลางเมือง ทุกอย่างผ่านไปอย่างราบรื่นปกติดี กระทั่งเดินมาถึงหน้าลิฟต์สีทอองแสนหรูหรา ไฟซัลหยุดชะงักฝีเท้า ทำให้ไลลานาและอลันหยุดชะงักตาม
“มีอะไรหรือเปล่าครับ” อลันถามเจ้านายตัวเองด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง เขาสอดส่องสายตาอยู่ตลอด และยังไม่พบความผิดปกติอะไร
“ฉันว่าฉันไม่เข้าไปแล้วดีกว่า”
“ไม่เข้าไป? ไม่เข้างานน่ะเหรอ?” หางเสียงเลขาหนุ่มหายวับไปทันที บ่งบอกให้รู้ว่าเขาทิ้งสถานะเจ้านายลูกน้องไปแล้ว
“อืม นายเป็นตัวแทนฉันเข้าไปแล้วกัน ฉันไม่ค่อยชอบงานที่คนพลุกพล่าน แถมนี่ยังเป็นงานเครื่องเพชร พวกผู้หญิงคงปาเข้าไปแปดสิบเปอร์เซนต์ของงานแน่ ๆ นายคงไม่อยากเห็นฉันอาเจียนกลางงานหรอกนะ” ไฟซัลพูดด้วยสีหน้าจริงจัง ไลลานามองคนทั้งสองคุยกันสลับไปมา
“นายฉีดน้ำหอมแล้วไม่ใช่หรือไง” วันนี้อลันบังคับให้ไฟซัลฉีดน้ำหอมเองกับมือ เขาจะไม่ยอมเสี่ยงกับผู้ชายหัวรั้นคนนี้อีกแล้ว
“ก็ใช่ แต่ในงานมีผู้หญิงเยอะแบบนั้น ฉันไม่เสี่ยงเข้าไปดีกว่า”
“แต่นายนัดคุณศินไว้แล้วนะ”
“เดี๋ยวฉันแชทไปบอกมันเอง นายก็เข้าไปเถอะ ฉันจะไปรอที่ห้องข้างบน” ปกติเวลาที่ไฟซัลต้องมาออกงานพวกนี้ อลันจะจองห้องพักไว้ให้เสมอ ไว้เผื่อกรณีฉุกเฉิน วันนี้ก็เช่นกัน
“งั้นเราเข้าไปกันเถอะค่ะคุณอลัน ให้คุณไฟขึ้นไปพักบนห้องก็ได้ค่ะ ดีกว่าให้เขาเข้าไปเสี่ยงในงานนะคะ” ไลลานาที่เห็นบรรยากาศเงียบเกินไปจึงพูดขึ้นมา ทั้งสองหนุ่มหันมองเธอพร้อมกัน
“จะไปไหนครับ คุณต้องไปกับผมต่างหากล่ะครับ” ไฟซัลดึงมือหญิงสาวให้มายืนด้านข้างตัวเอง ไม่วายส่งสายตาพิฆาตไปทางเลขาคนสนิทด้วย อลันมองไลลานาสลับกับไฟซัลก่อนถอนใจแล้วหันไปกดลิฟต์
“เอ๊ะ… ฉันต้องไปกับคุณด้วยหรือคะ? แต่ฉันมาที่นี่เพื่อมาร่วมงานนี่คะ ฉันก็ต้องเข้าไปพร้อมคุณอลันไม่เหรอ” ไลลานามองตามหลังอลันที่เดินเข้าลิฟต์ไปแล้ว ข้อมือบางถูกจับจูงไปทางลิฟต์อีกฝั่งซึ่งเป็นลิฟต์สำหรับขึ้นไปบนห้องพักของโรงแรม “ดะ เดี๋ยวสิคะคุณไฟ เรากำลังจะไปไหนกันคะ?”
“ไปรออลันบนห้องพักไงครับ”
เมื่อเข้ามาในลิฟต์เรียบร้อย ไฟซัลจังหันมาตอบคำถามของคนตัวเล็ก เขายักยิ้มร้าย ๆ ทำคนมองรู้สึกหวั่นใจขึ้นมา
“เอ่อ… ทำไมเราต้องขึ้นไปรอในห้องกันด้วยคะ เราไปรอที่อื่นไม่ได้หรือคะ” เธอยังคงยิงคำถามมากมายด้วยไม่รู้ว่าจะทำตัวอย่างไรในสถานการณ์แบบนี้ดี ไฟซัลมักทำแบบนี้บ่อย ๆ เขาชอบจูงเธอไปนู้นมานี่โดยไม่ทันให้ตั้งตัวเสมอ
ไฟซัลจ้องมองคนตัวเล็กนิ่ง ตั้งแต่เขากอดไลลานาในห้องทำงานเมื่อหลายวันก่อน รองประธานหนุ่มรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังโดนหลบหน้า เขาสังเกตว่าหญิงสาวไม่ค่อยเข้ามาในห้องทำงานหรือเลี่ยงที่จะอยู่กับเขาสองต่อสองตลอด แม้แต่อลันก็ยังรู้สึกได้
ไฟซัลจึงวางแผนนี้ขึ้นมา เขาหาเรื่องชวนไลลานามางานเปิดตัวเครื่องเพชร แต่ไม่คิดจะเข้าร่วมตั้งแต่แรก เขาตั้งใจจะส่งอลันเข้างานแทน ส่วนตัวเขาจะพาไลลานาขึ้นมา ‘เปิดอก’ คุยกันสองต่อสองบนห้องแทน
“คุณก็รู้นี่ครับว่าผมอยู่กับคนหมู่มากนาน ๆ ไม่ได้ ไม่ใช่ว่าผมไม่อยากจะทำแบบนั้นนะครับ แต่เพราะมันทำไม่ได้ต่างหาก” เขาจูงมือหญิงสาวมาถึงห้องพัก เปิดประตูพาเธอเข้ามาด้านใน ไลลานาเดินตามเหมือนเด็ก ๆ เธอมองไปรอบห้องด้วยความสนใจ ก่อนสายตาจะหยุดตรงหน้าต่างกระจกบานใหญ่
“ว้าว… สวยจังเลยค่ะ”
ภาพวิวแม่น้ำเจ้าพระยายามค่ำคืนปรากฏสู่สายตาคนทั้งสอง ร่างบางหยุดยืนริมหน้าต่างกระจกบานใหญ่ ทอดสายตามองแม่น้ำเบื้องล่างด้วยแววตาเป็นประกาย ไฟซัลกอดอกมองเธอพลางยกยิ้ม เขาเบี่ยงความสนใจของเธอได้ ถือว่าเป็นเรื่องดี
“คุณชอบไหมครับ”
“ค่ะ ฉันชอบแม่น้ำยามค่ำคืนมากค่ะ มันทำให้ฉันรู้สึกสงบดีค่ะ” เธอหันกลับมาก่อนจะต้องชะงักกับภาพตรงหน้า โต๊ะอาหารสุดหรูตกแต่งด้วยแสงเทียนสลัว บรรยากาศโรแมนติคเสียจนหัวใจดวงน้อยวูบไหว ทว่าความโรแมนติคใด ๆ ไม่เท่าแววตาอ่อนละมุนของชายหนุ่มที่กำลังทอดมองเธออย่างสื่อความหมายบางอย่าง
“ผมดีใจที่คุณชอบนะครับ”
“เอ่อ… นี่มันอะไรกันคะ” ไลลานาถูกพามานั่งที่โต๊ะ ไฟซัลรินไวน์ใส่แก้วของเธอ ก่อนจะรินใส่แก้วตัวเองแล้วนั่งลงฝั่งตรงข้าม เขายกแก้วไวน์ขึ้นเป็นเชิงขอชนกับเธอ ไลลานาทำหน้าลำบากใจ
“ดินเนอร์ไงครับ มาสิ” เขายังคงยกแก้วค้างอยู่อย่างนั้น สร้างความกดดันให้กับหญิงสาวอย่างมาก เพราะว่าเธอนั้นไม่ดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ซึ่งไฟซัลรู้เรื่องนี้ดี…
“ฉันดื่มไม่ได้ค่ะ” เธอตอบด้วยสีหน้าลำบากใจ ไม่คิดจะยกมือขึ้นแตะแก้วสักนิด
ไฟซัลจ้องมองท่าทางของหญิงสาว เขาลอบยิ้มในใจ ทำไมเขาจะไม่รู้ล่ะ เขารู้ว่าไลลานาค่อนข้างเคร่งศาสนา เธอถือตนอยู่ในเส้นทางขาวสะอาดมาก ๆ ประวัติของเธอเรียกได้ว่าเป็นผู้บริสุทธิ์ที่แท้จริงเลยก็ว่าได้ เธอไม่ดื่มเหล้า ไม่เที่ยวกลางคืน ไม่ใช้ชีวิตแบบผิดศีลธรรม และโตมากับความดีงามโดยแท้
เพราะอย่างนั้น… ไฟซัลจึงอยากจะทำให้เธอก้าวออกมาจากเส้นทางชีวิตแบบนั้น อยากให้เธอได้เปิดตาเปิดใจกับโลกที่แตกต่างจากโลกของเธอบ้าง เขาไม่อยากให้เธออุทิศตนเพื่อคนอื่นหรือแม้แต่พระเจ้า
จะกล่าวหาหรือตราหน้าว่าเขาชั่วร้ายก็ได้ แต่ต่อให้ต้องกลายเป็นซาตาน… เขาก็จะพรากเธอมาจากพระเจ้าให้ได้
ไลลานาต้องเป็นของเขาเพียงคนเดียวเท่านั้น!