ตอนที่ 18 คืนอิสระให้
“พี่อธิษฐ์” เสียงเรียกแผ่วเบาราวกระซิบ กอปรกับสีหน้าอิดโรยจากหญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียงคนไข้ ดึงสติของชายหนุ่มที่กำลังนั่งหน้าเครียดเคร่ง สีหน้าเต็มไปด้วยความกังวล หลุดออกจากภวังค์ความคิดตนเองแล้วหันมาสนใจเธอ ที่กำลังจ้องมองเขาอยู่นานแล้ว
“อืม ว่าไง”
“เป้ยหิวน้ำค่ะ” หล่อนบอกด้วยเสียงแหบแห้ง ขณะที่เขานั้น จำต้องลุกเข้ามาดูหญิงสาวที่มีผ้าพันแผล พันรอบข้อมือด้านซ้ายของเธอ ยังคงเห็นคราบเลือดซึมจาง ๆ ให้เห็น
“พี่...อธิษฐ์”
“ยังเจ็บแผลอยู่ไหม” น้ำเสียงราบเรียบเอ่ยถาม แววตาที่ใช้มองแฝงด้วยความเย็นชา จนหล่อนรับรู้ได้รีบสะอื้นเบา ๆ ออกมา
“เป้ยดีใจนะคะที่ได้เจอพี่เป็นคนแรก”
“เธอทำแบบนี้ทำไมเป้ย ทำร้ายตัวเองทำไม”
“เพราะเป้ยทำใจไม่ได้ ที่จะเสียพี่ไป”
“เป้ย...”
“เป้ยรู้ว่าที่ผ่านมาเป้ยผิด แต่เป้ยทนไม่ได้จริง ๆ ที่จะเสียพี่ให้กับผู้หญิงคนนั้นไป เป้ยรู้นะคะ ว่าพี่...ไม่ใช่ค
