บทที่ 42 ครั้งแรก
“อื้อ...รินเจ็บ” เฌอรินดันอกแกร่งหมายจะผลักร่างของปลาบให้ผละออก แต่ทว่านอกจากจะไม่มีผลอะไร ปราบยังค่อย ๆ กดสะโพกกระแทกเข้าไปทีเดียวจนสุด เกิดเสียงเนื้อกระทบกันเล็กๆ ครึด...
“โอ๊ยเอามันออกไปนะ...” มือเรียวจิกลงบนต้นแขนอย่างทรมาน ในขณะที่ความคับแคบตอดรัดของเธอทำให้ความเป็นชายของเขาปวดหนึบ เขาจึงแช่มันเอาไว้สักพัก
หยาดน้ำใสคลอที่เบ้าตากลมโตที่หวานเยิ้ม ก่อนไม่นานช่องทางสวาทจะเริ่มผ่อนคลายขึ้นเมื่อสามารถปรับตัวได้ จังหวะแห่งความต้องการที่ต่างคนต่างถวิลหาจึงเริ่มต้นขึ้น
ตับ ตับ เสียงเนื้อกระทบแสนน่าอายดังคลอสลับกับเสียงครางหวานที่ครางออกมาไม่หยุดหย่อน
เอวหนายิ่งโถมกระแทกร่างเข้าหาระหว่างขาขาวเรียวที่อ้ารับแรงกระแทก แม้จะรู้าสึกเจ็บแปลบแต่ความรู้สึกความต้องการนั้นกลับมีมากยิ่งกว่า หญิงสาวเชิดหน้่าครางพลางจิกเล็บลงที่บ่าแกร่ง รับจังหวะกายของปราบด้วยความสุขสม ร่างกายอ่อนระท
