บทที่ 31วางยาพิษ

1617 คำ

เอี๊ยดดดด เสียงบีบแตรจากรถพ่วงทำให้หัวใจของเธอเต้นแรงอย่างห้ามไม่อยู่ขอเถอะคุณตาต้องเสียใจมากแน่ๆ ไหนจะลาเต้อีกต้องกำพร้าสุดท้ายพี่นักรบ ขอโทษนะคะพี่จะไม่ได้เจอแฟแล้ว ฮือ คนตัวเล็กหลับตาภาวนาในใจก่อนจะลืมตาขึ้นมาอีกครั้งวาคีนที่ใบหน้าเข้มขึ้นแตะคันเร่งขึ้นมาทำเอาเธอหันขวับไปมองอย่างตกใจ มันกลัวได้ตายช้าไปหรอ.. “มองอะไรยัยโง่เอ๊ย!” “อ้าว..ยังสติดีอยู่ไหม” “หุบปากไปใครจะไปอยากตายกับเธอกัน” วาคีนด่าไปแต่สายตาจับจ้องท้องถนนรถพ่วงคันข้างหน้าอาจจะเบรกแตกไม่อย่างนั้นไม่มาเร็วขนาดนี้และข้ามเลนมาข้างหน้าเป็นสามแยกพอที่จะเลี้ยวได้แต่อาจจะไม่ทันเขาตัดสินใจทำในสิ่งที่เสี่ยงมากคือการเร่งความเร็วเพื่อให้ทันเวลาและเมื่อมาถึงก็ดริฟท์เข้าโค้งเพื่อเลี้ยวข้างหน้าทันทีแม้ลำบากแต่ก็ดีกว่าตาย เอี๊ยดดดดดดด เมื่อเข้าโค้งพร้อมกับที่รถพ่วงพุ่งตรงเข้ามาตอนเข้าโค้งล้อหลังลื่นไถลตามองศาที่เขากะไว้พอดีทำให้ท้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม