"คุณไม่ต้องมาสัญญาหรอกค่ะ แค่ปล่อย..."
"หยุดพูดในสิ่งที่ฉันทำให้ไม่ได้" ยังไม่ทันที่ก๋วยเตี๋ยวจะได้พูดจบประโยค เสียงของเนมาร์ก็เอ่ยแทรกขึ้นมาเสียก่อน ทำเอาคนฟังเม้มปากเข้าหากันแน่นอย่างหมดหนทาง
"....."
"อย่าให้ฉันได้ยินคำพูดแบบนั้นออกมาจากปากของเธออีกแม้แต่ประโยคเดียว แล้วจำเอาไว้ว่าเธอเป็นเมียฉันยังไงฉันก็ไม่ยอมปล่อยเมียตัวเองไป" เนมาร์พูดทิ้งท้ายด้วยน้ำเสียงเข้ม ก่อนจะนั่งเงียบมองคนตรงหน้า ไม่ว่าเธอจะพูดยังไงเขาก็ไม่มีวันปล่อยคนที่ตัวเองรักไปเด็ดขาด กว่าจะคิดแผนทำให้เธอมาอยู่ด้วยได้มันไม่เรื่องง่ายๆ
"....." ซึ่งไร้คำตอบจากปากของก๋วยเตี๋ยว เธอก้มหน้าหลบสายตาที่กำลังจ้องมองมา พร้อมกับหัวใจดวงน้อยที่เต้นแรงไม่เป็นส่ำกับคำพูดจริงจังของเขา
"เลิกเขินได้และ เงยหน้าขึ้นฉันจะประคบเย็นให้" ต่างคนต่างเงียบอยู่สักพักเนมาร์ก็เอ่ยขึ้น พลางยกฝ่ามือหน้าเข้าไปประคองใบหน้าหวานของเด็กสาวอีกคร
