5.บุกถึงรัง 1
1598 คำ
หลังจากที่นั่งกินข้าวกันไปพักใหญ่ ก็ได้เวลาแยกย้ายกันกลับแล้วละครับ พวกผมยืนกันอยู่ทีี่ลานจอดรถแล้วครับ
" ปะ!!! ไอ้วินเดี๋ยวกูไปส่ง มึงไปบ้านป๊ากับม๊า หรือจะไปบ้านคุณย่า" เจมส์ถามวินที่ยืนมึนอยู่ระหว่างรถผม กับรถที่มันเสียให้จอยไป " แล้วทำไมต้องทำหน้าเหมือนหมาโดนทิ้งไว้กลางสี่แยกแบบนั้นด้วยละ
" เอ่อ " ผมนี้ยืนมึนเลยละครับ จะเอาอย่างไงกับชีวิตดี ไม่รู้ว่าที่จอยบอกว่าจะไปส่งผมที่บ้าน อยากไปเห็นคลังสมบัติของผมนั้นพุดเล่นหรือพูดจริงครับ จะตัดสินใจอะไรไปก็ไม่กล้าพูดครับ ก็นางยักษ์ไปเข้าห้องน้ำกับแบมยังไม่มาเลยครับ กุญแจรถก็ยังอยู่ที่ผมอยู่เลย คงต้องรอให้น้องมาชี้ชะตาชีวิตผมแล้วแหละครับ มี 2ทางให้เลือกครับ คือถ้าน้องพูดเล่นผมก็รอดตายครับ แต่ถ้าน้องพูดจริง เรื่องจะไปดูที่ซ่อมสมบัติของผม มี 2 ทางเลือกอีกนั้นแหละครับ คือดีไปเลย กับตายคารองเท้าน้องไปเลยนะสิครับ
"อ้าว เฮียทำไมยังไม่กลับอีกอะ "เสียงนางยักษ์ถามไอ้เจมส์ ก่อนที่จะเดินเข้ามาหาพวกผม ส่วน แบมที่เดินตามหลังจอยมาขึ้นรถไอ้โจไปแล้วแหละครับ แต่ไอ้โจสิทำไมไม่ขึ้นรถไปละ มึงจะมายืนเยาะเย้ยชะตาชีวิตกูใช่ไหม
"ก็รอไอ้วินมันนะสิ กุญแจรถ จอยอยู่กับมันไม่ใช่หรือไง " ไอ้เจมส์พูดตอบจอย
"อ้าวหลอ อืม จริงด้วยสิ แต่เฮียไม่ต้องไปส่งเพื่อนเฮียหลอก เดี๋ยวจอยไปไม่ส่งเพื่อนเฮียเอง" จอยบอกกับไอ้เจมส์
ชิบหายแล้ว ความชิบหายมาเยือนชีวิตไอ้วินแล้วละครับ
ผมที่ยืนอยู่ตรงกลางระหว่างไอ้เจมส์ กับ ไอ้โจ นี้สะดุง หน้าซีด เหงื่อตกเลยละครับ เมื่อนางยักษ์ของผมตัดสินชะตาชีวิตผมแล้วละครับ ผมนี้หันมองหน้าไอ้เจมส์ กับไอ้โจ หน้าตื่นเลยละครับ ส่งสายตาอ่อนวอนขอความช่วยเหลือจากมันสองคน ห้ามน้องมึงที กูยังไม่พร้อมที่จะตายยย!!!!! มันสองคนส่ายหน้าครับ พวกมึงใจร้าย พวกมึงมันอำมหิต กูไปทำอะไรให้พวงมึงโกรธเคื่องหนั๊กหน๊า
" โชคดีวะเฮีย" ไอ้โจมันเอามือจับบ่าผมพร้อมทั้งอวยพรให้ แล้วมันก็เดินขึ้นรถไปครับ อย่าพึ่งไปไอ้โจมึงอย่าพึ่งทิ้งกูป่ายยยยย กลับมาโจมึงกลับมาก่อน
" ชิบหายแล้ว ละมึงไอ้วิน ชีวิตมึงลำบากแล้วแหละ มึงจะให้จอยไปส่งที่ไหนนะถ้าที่บ้านป๊ากับม๊า หรือบ้านคุณย่า นั้นเท่ากับมึงพาสะไภ้เข้าบ้านเลยนะ แต่ถ้ามึงพาไปรังของมึงเมื่อไหร่ รับรองได้มึงหมดตัวก็คราวนี้แน่นอนครับ " ไอ้เจมส์กระซิบที่ข้างหูผมครับ
TT..TT!! มองเห็นชีวิตล้มละลายอยู่แค่เอื้อมเองเลยละครับ ผมดันไปพูดถึงรังของผมนะสิครับ
"เออ น้องจอยจะไปส่งพี่จริงๆหลอครับ " "ใช่ แล้วต้องเป็นที่ ที่นายซ่อมสมบัติพวกนั้นไว้ด้วยนะห้ามตุกติก " เสียงสั่งจากนางยักษ์ครับ ผมหันไปมองหน้าไอ้เจมส์ ล้มละลายนะผมไม่กลัวเท่ากับ ถ้าน้องไปถึงรังของผม ผมมีโอกาสตายคารองเท้าน้องแน่นอนครับ
" เออ แต่ที่บ้านพี่ตอนนี้ไม่สะดวกเลยละครับ คะ คะ คือ ตอนนี้ ลูกทีมของพี่เค้ามาพักร้อนกันอยู่นะครับ ถ้าน้องจอยไปอาจจะเจอเรื่องไม่พอใจได้นะครับ " ผมกัดฟันบอกน้องไป
"ทำไม หรือนายกลัวฉันจะไปเจอสาวๆของนายที่นายซ่อนไว้หรือไง ฉันแค่อยากเห็นรถที่นายสะสมไว้ เรื่องผู้หญิงของนายนะ ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับนาย นายจะมาซีเรียสอะไรละห๊ะ!!!ฉันไม่ซีเรียสหลอก!!! " ไม่ซีเรียส แต่น้ำเสียงนี้เหมือนเมียจับได้ว่าผัวซุกผู้หญิงอื่นไว้เลยนะครับยักษ์
"เปล่าๆ ครับไม่มีผู้หญิงที่ไหนอยู่หลอกครับ มีแต่แม่บ้าน ที่มาเช้าเย็นกลับนะครับ แต่ คะ คะ คือ"
"คืออะไร พูดให้มันรู้เรื่องได้ไหม นายจะพูด ตะกุกตะกักทำไมห๊า " ยักษ์ของขึ้นอีกแล้วครับ
"คือ ที่ ที่ไอ้วินมันซ่อนสมบัติมันไว้นะอยู่ที่ อยุธยานะสิ จอยยังจะอยากไปอยู่ไหมละ " ไอ้เจมส์ตอบคำถามแทนผมครับ
"ไป อยากรู้จังว่า คลังสมบัติของนายนะมันจะสนใจแค่ไหน " ยักษ์ตอบกลับมาพร้อมยักคิ้วใส่ผมกับไอ้เจมส์ครับ
"แต่นี้เย็นแล้วนะจอย ถ้าไป คงกลับมาไม่ทันหลอก รออาทิตย์หน้าเฮียว่างเดี๋ยวเฮียพาไปเอง" ไอ้เจมส์อธิบายให้จอยฟัง
"ไม่เอา จอยจะไปวันนี้เลย ขืนรอให้เฮียพาไป อีก2ปีก็ไม่ได้ไปหลอก อย่ามาหลอกจอยเลยเฮีย จอยไม่ใช่แบมนะ ถ้าไม่ไปวันนี้เพื่อนเฮียได้เอารถสวยๆไปซ่อนที่อื่นหมดนะสิ จอยจะไปวันนี้ เดี๋ยแวะไปเก็บเสื้อผ้าจอยที่ คอนโดก่อนก็ได้ พรุ่งนี้จอยว่างทั้งวัน " หมดครับ!!!! หมดตัวล้มละลาย เผลอๆได้ตายคารองเท้าน้องด้วยละครับ ก็แม่คุณเล่นจะอยู่สำรวจเลยทั้งวันนี้ครับ ไว้อาลัยให้พี่วินคนนี้ด้วยครับ
"เอ๊า!!!ลุงว่าไง จะให้ไป หรือไม่ให้ไป" ยักษ์ครับอย่าพึ่งของขึ้นครับ ครับยักษ์
"ให้ไปครับ" "ดี น่ารักมาก " ห๊ะถ้าผมหูไม่ฝาดเหมือนน้องจะชมผมว่านน่ารักนะครับ แต่ชมตอนนี้ไม่ค่อยดีใจสักเท่าไหร่เลยครับ เพราะหายนะกำลังจะเกิดขึ้นกำลังจากนี้นะสิครับ ย่าครับวินขอโทษที่อาจจะไม่ได้อยู่ดูแลย่าแล้วนะครับ ป๊าครับม๊าครับผมขอโทษนะครับที่ยังไม่ได้มีหลานให้ป๊ากับม๊าเลี้ยงเลย ทรัพย์สินของผมทั้งหมดยกให้จอยเลยนะครับ
"ปะ ไป กันเหอะ " เสียงนางยักษ์เอ่ยชวนผมครับ " เฮีย เดี๋ยวถ้าจอยถึงที่โน้น หรือมีปัญหาอะไรเดี่ยวจอยโทรหาเฮียนะห้ามปิดมือถือด้วยละ รู้เรื่องไหม " เสียงนางยักษ์หันไม่สั่งพี่ชายตัวเองครับ แล้วพวกผมก็แยกยากกันออกไป
"ขับรถให้มันดีๆนะ อย่าขับงี่เง่าเหมือนเมื่อตอนกลางวันอีกนะ จอยจะนอน"
"แล้วคอนโดจอยอยู่ไหนครับ"
"รู้จักคอนโดเฮียเจมส์ไหม ที่เดียวกันแหละ ไปถูกไหม "
" ไปถูกครับ " " ดี งั้นขับรถไปละ จอยจะนอน " พูดจบน้องก็หรับเบานอนลงไปเลยครับ แต่สถ้างปัญญาให้ไอ้วินอย่างใหญ่หลวงเลยละครับ ก็แม่คุณเล่น นอนตะแคงหันหน้ามาทางผม แล้วแม่คุณใส่เสื้อกล้ามนะสิครับ ทำไมน้องจอยเอาก้นมาไว้ที่ใต้คางละครับ ย่าครับวินหิวนม วินอยากโต ร่างกายแข็งอย่างแรงแล้วครับย่า *///////*
james talk
สงสัยกันละสิว่าผมมาทำไม ขอแนะนำตัวครับ ผม เจษฎา ศิริพัฒน์ เป็นพี่ชายสุดหล่อของ จอย ผมอายุ30 ปี มีลูกพี่ลูกน้องอีก 2 คน คือ จ๋า กับ โจ คุณยังไม่ได้เจอกับจ๋ามหาประลัยกันใช่ไหม ^..^!!! อีกไม่นานครับคุณจะได้เจอ แล้วคุณจะได้รู้ว่าครัวครัวเราบันเทิงกันแค่ไหน สนุกครับ สนุกมากด้วย เรื่องความพังพินาศนี้ยกให้สาวๆบ้านผมได้เลยละครับ
เข้าเรื่องกันเลยดีกว่าเนาะ สงสัยกันละสิว่าทำไมผมกับไอ้โจไม่ห่วงจอยกันเลย ยุให้ไอ้วินฉุดเอาไปปล้ำทำเมียงี้ น้องตัวเองแท้ๆยุเพื่อนให้ทำแบบนั้นทำไม เพราะผมรู้ว่าไอ้วินมันรักจอยแค่ไหนนะสิครับ ยอมรับครับว่าผมกลัว กลัวน้องแพ้คนอื่นที่มาท้าแข็งแล้วน้องผมพลาดแพ้ขึ้นมา น้องต้องตกไปเป็นของ ของคนเลวๆ ที่อยากได้แค่ร่างกาย หรือหวังสมบัติจากจอยนะสิครับ ไอ้ห่าวินก็ใจมดชิบห๋ายเลยหครับ หงุดหงิดครับ ถ้าถามว่าผมไม่ห่วงน้องเลยหรือไงที่ปล่อยให้น้องไปบ้านไอ้วินแบบนั้น ตอบเลยครับว่าไม่ เพราะผมอยากให้จอยเห็นว่าไอ้วินมันจริงใจกับจอยแค่ไหน. มันสร้างบ้านหลังนั้นเพื่อใช้เป็นเรือนหอของมันกับจอยเมื่อ2ปีที่แล้วละครับ แต่ไอ้วินมันใจมดครับ เชื่อไหมว่ามันไม่กล้าทำอะไรจอยหลอก ทั้งๆที่อ้อยไปอ่อยให้มันเคี้ยวแล้วถึงที่ -"-!!!ไอ้ ฟาย!!! ถ้ามันกล้าทำอะไรจอยผมนี้จะออกค่าจัดงานแต่งให้มันทั้งหมดเลย แต่ถ้าจอยปล้ำมันไม่นับนะครับ ผมไปละแต่เราจะได้เจอกันในตอนของผมนะ ครับ ^_^บ๊ายบาย
- ผู้เขียน
