02
1084 คำ
EPISODES 2 | ตาม
"กลับมาแล้วค่ะ"
นัทเชลล์เดินย่างกรายเข้ามาในบ้าน ก่อนจะเห็นพ่อของเธอนอนเมาแอ้ กอดขวดเหล้าที่อยู่ที่พื้นบ้านพร้อมกับสวมชุดกรรมกรที่เต็มไปด้วยคราบปูน บ่งบอกว่าพ่อของเธอเพิ่งเลิกงาน
" นัทกินข้าวมายังลูก"
เสียงคนเป็นแม่เอ่ยถามลูกสาวขึ้น ท่ามกลางวงไพ่
"ยังค่ะ"
" ฟินิกซ์มาช่วยเจ้ยกป๊าหน่อย"
นัทเชลล์เอ่ยขึ้นทว่าน้องชายตัวดีกลับไม่สนใจ และยังคงนั่งเล่นเกมส์โดยไม่สนใจในคำพูดของเธอ
" ฟินิกซ์!! ช่วยเจ้หน่อย"
เมื่อเห็นว่าน้องยังคงนั่งนิ่ง เธอจึงพยายามพยุงร่างพ่อไปที่โซฟาเพียงคนเดียว
" ป๊า ลุกหน่อยสิ หนูอุ้มป๊าไม่ไหวหรอกนะ"
พรืบ!!!
นัทเชลล์ค่อย ๆ ทิ้งร่างพ่อเธอลงโซฟาอย่างไม่แรงนัก ก่อนจะเอ่ยสั่งน้องชาย
" ฟินิกซ์ เดี๋ยวเจ๊แป๋วเอาหมูกระทะมาส่ง แกรอรับด้วยเจ้จ่ายตังแล้ว เดี๋ยวคงมาส่ง เจ้เปลี่ยนชุดก่อน"
" ไปรวยจากไหนอีกละเจ้ ครูถามหาค่าเทอมหนูละนะ"
" เออ เดี๋ยวพรุ่งนี้เจ้ไปเคลียร์"
นัทเชลล์เอ่ยตอบปัด ๆ ก่อนจะเดินขึ้นไปบนห้องของตัวเอง
สองชั่วโมงผ่านไป....
ช่าาาาาา!!!
เสียงเนื้อหมูสามชั้น ถูกวางลงบนเตาหมูกระทะฉ่ำ ๆ ก่อนจะตามด้วย หมู เห็ด เป็ด ไก่ ของโปรดนัทเชลล์
" ย่างไปก่อนนะ เจ้ไปตามป๊าม๊าก่อน"
" ไม่ต้อง ๆ ป๊าม้ามาละ"
เสียงหญิงชราวัยกลางคนเอ่ยขึ้น ก่อนจะตามด้วยร่างของนัทวี พ่อของเธอ ในอดีตพ่อแม่ของเธอเคยรวยมาก ๆ แต่ก็ต้องตกต่ำที่สุดในชีวิตเมื่อถูกพี่น้องโกงไปอย่างหน้าดเาน ๆ ไม่มีแม้ทรัพย์สินหลงเหลือ มีเพียงบ้านหลังสุดท้ายโทรมๆ
สองผัวเมียภรรยาจ้องมองลูก ๆ ทั้งสองก่อนจะเอ่ยถามด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ
" นัทเหนื่อยไหมลูก"
เพียงแค่คำพูดเบา ๆ จากปากคนเป็นแม่ ก็ทำเอาหนาดน้ำตานัทเชลล์หลั่งไหลออกมาเป็นทางยาว
" ไม่ค่ะ หนูยินดีทำ ส่วนนี่ค่าใช้จ่ายภายในบ้านนะคะ ม้าเอาเก็บไว้นะคะ"
" นัท!! ไปเอาเงินมากมายขนาดนี้มาจากไหน"
เสียงคนเป็นพ่อเอ่ยถามหญิงสาวขึ้นด้วยท่าทีเดือดดาล ทว่านัทเชลล์ ไม่ได้เตรียมคำตอบที่ตอบคำถามพ่อและแม่ของเธอ
"เอ่อออ... คือออ... หนู หนูทำงานค่ะ"
" ไม่จริง ! งานอะไรทำไมมันได้เงินมากมายขนาดนี้ นัทไม่ได้ทำอะไรที่มันเสียหายใช่ไหม"
" นัทเชลล์ !! ตอบป๊าเค้าไปสิลูก"
รงรวีร์เอ่ยถามหญิงสาว ทว่านัทเชลล์ไม่สามารถบอกออกไปตามตรง และไม่สามารถโกหกพ่อของเธอได้
"ฟินิกซ์ไปเอาหวายมา ฉันจะง้างปากเจ้แก"
" ป๊าาา !! นี่มันยุคไหนแล้ว ยังจะมาเฆี่ยนตีกันอีกหรอ"
" ถ้าฉันเดินไปถึงหวายก่อนแกเมื่อไหร่ แกจะโดนเป็นคนแรก"
" นัท บอกป๊าสิลูก หนูเอาเงินมาจากไหน"
นัทเชลล์ยังยืนนิ่งและไม่กล้าเอ่ยถึงที่มาของเงิน เพราะกลัวว่าพ่อแม่ของเธอจะผิดหวัง
ฟึ่บ!!
"โอ๊ยยย! ป๊า หนูเจ็บ"
เสียงนัทเชลล์กรีดร้องด้วยความเจ็บยามที่ไม้หวายฟาดลงที่กลางหลังครั้งแรก ก่อนจะตามด้วยครั้งที่สอง และสามตามมาติดๆ
"ฮือออ ป๊าาา หนูเจ็บ อึกฮืออ"
นัทเชลล์ร่ำไห้ด้วยความเจ็บปวด ท่ามกลางสายตาแม่และน้อง ฟินิกซ์ ไม่สามารถทนเห็นพี่สาวรองรับความเจ็บปวดได้อีกต่อไป จึงเลือกที่จะเอาตัวเข้าขวาง
ฟึ่บ!!
อึก!อ่า!!
" ฟินิกซ์ ไม่ !! ป๊า อย่าตีน้อง"
นัทเชลล์พยายามเอ่ยห้าม ทว่าพ่อของเธอกลับฟาดแรงขึ้นเรื่อยๆ ส่งผลให้เสื้อนักเรียนของฟินิกซ์ขาดตามรอยหวาย
" พอสักที!!"
เสียงคนเป็นแม่เอ่ยขึ้น เมื่อเห็นว่าสามีเธอกำลังแสดงพฤติกรรมป่าเถื่อน ทว่าชายหนุ่มวัยกลางคนกลับไม่ฟังเธอ และยังคงกระหน่ำฟาดลูกสาวอยู่อย่างนั้น
" เอาไงดีครับนาย"
เสียงลูกน้องคนสนิทเอ่ยขึ้น ก่อนครูซจะจ้องมองภาพเหล่านั้นด้วยสายตาเรียบเฉย
" ออกรถ"
ตลอดหลายวันที่ผ่านมา มาเฟียหนุ่มมักจะมาจ้องมองเธอ ที่บ้านทุกวัน โดยที่หญิงสาวไม่รู้ตัว เอาลูกน้องคนสนิท เริ่มมึนงงกับสิ่งที่กำลังเกิดตรงหน้า เพราะปกติแล้วหาก คนเป็นนายเขาต้องการใครก็ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเขา
นัทเชลล์นั่งสวมกอดน้องชายด้วยความเสียใจ เธอไม่สามารถบอกพ่อและแม่ของเธอออกไปได้ เพราะกลัวพวกท่านจะผิดหวัง
"เจ็บมากไหม"
นัทเชลล์เอ่ยถามฟินิกซ์ขึ้น ก่อนจะทาแผลให้น้องชาย ทว่าน้องชายกลับถามเธอกลับอย่างตรงไปตรงมา
" เจ้ไม่ได้ขายตัวใช่ไหม"
" ไม่นะ เจ้ไม่ได้ทำอะไรแบบนั้น"
นัทเชลล์ตัดสินใจเล่าเรื่องราวทุกอย่างให้น้องชายเธอฟัง เพราะไม่มีเหตุผลอะไรที่เธอต้องปิดบัง อีกต่อไป
" ก็รู้ว่ามันอันตราย ทำไมเจ้ยังทำ"
" เพราะเงินไง เจ้มีพ่อ มีแม่ ที่ต้องดูแล ลำพังแค่งานที่ผับ ก็ไม่พอค่าเทอมเราสองคนแล้ว เจ้ก็เป็นคนหนึ่งที่รักครอบครัว หวังว่าสักหนึ่งพวกเราจะมีชีวิตที่ดีกว่านี้"
" ผมจะช่วยเจ้ทำงาน"
" แกยังเด็กเกินไป ไว้โตกว่านี้เมื่อไหร่ ค่อยมาว่ากัน"
ไปนอนเถอะ เจ้ก็ทาแผลของเจ้เหมือนกัน
ฟินิกซ์เดินกลับไปที่ห้องของตัวเองก่อนจะเห็นพ่อและแม่ของตนนั้นยืนฟังลูกทั้งสองคนคุยกัน ไร้ซึ่งคำพูดใดใดจากเด็กหฟนุ่ม ฟินิกซ์เดินย่างกรายจากไปด้วยท่าทีผิดหวังทันที
นัทเชลล์จ้องมองบาดแผลของตัวเองผ่านกระจกตรงหน้า ก่อนจะเผยรอยยิ้มนึกขำตัวเอง เพื่อเงินเธอต้องยอมถึงขนาดนี้เลยเหรอ เงินมันมีผลต่อชีวิตเธอจริง ๆ นะ แต่ต่อให้ต้องเจ็บเจียนตาย แล้วครอบครัวเธอไม่ลำบาก เธอยอมได้ทั้งนั้น
ครืด...ครืดดด
เสียงโทรศัพท์มือถือของนัทเชลล์ดังขึ้น ทว่าเธออยู่ในห้องน้ำ และไม่ได้กดรับสาย จึงพลาดที่จะได้รับรู้อะไรไป
******
ไม่ทราบว่าคุณมาเฟียไปทำอะไรแถวบ้านน้องคะ !
อ่านจบขอคนละหนึ่งคอมเมนท์นะคะ ^^
- ผู้เขียน
