บทที่ 7
1230 คำ
พันร้อยตื่นขึ้นมาด้วยหัวที่หนักอึ้งจนไม่อยากลืมตา เมื่อคืนไม่น่าทั้งแดกทั้งอาบไปขนาดนั้นเลย แถมยังฝันสุดโต่งกว่าทุกครั้งที่เคยเก็บเอาคนตัวเล็กน้องสาวเพื่อนไปฝันเปียกอีกด้วย
มันรู้สึกเหมือนจริง เหมือนตัวเองได้ลงลิ้นชิมรสชาติหอมหวานนั่น ได้นอนซุกนอนกอดเนื้อนุ่มๆ อกฟูๆ ของเธอ ยิ่งคิดเขาก็ยิ่งฟินขนาดตอนนี้ที่ตื่นแล้วเขาก็ยังรู้สึกเหมือนตัวเองนอนซบอกอุ่นๆ ของเธออยู่เลย
เขายกยิ้มให้กับความฝันแสนหวานของตัวเอง ก่อนจะเบิกตาโพลงเมื่อเริ่มคิดได้ว่าสัมผัสนี้มันเหมือนจริงเกินไป และเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อคืนมันก็สมจริงเกินที่จะเป็นความฝันได้
ชัดเลย ชิบหายแล้ว!! กูแดกน้องสาวเพื่อนไปแล้วจริงๆ ไม่ใช่แค่ฝัน
นมเต็มหน้าขนาดนี้เอามาไรมาฝันอยู่อีกกู
“อือออ พี่พันตื่นแล้วเหรอ” คนตัวเล็กตื่นขึ้นมาเพราะคนข้างตัวที่นอนซุกอกเธอทั้งคืนขยับไปมา เธอค่อยๆ พลิกตัวไปนอนหงายคลายอาการเมื่อย
ที่โดนเขากอดรัดไว้ท่าเดียวทั้งคืน สองแขนยกขึ้นเหนือหัวบิดขี้เกียจ โดยที่ลืมไปว่าเสื้อที่ใส่อยู่มันโดนรวบมากองไว้บนอก แถมผ้าห่มที่คลุมตัวอยู่ก็ร่นลงไปกองอยู่ตรงเอวจนอีกนิดเดียวเนินเนื้อนวลด้านล่างก็จะออกมาสู่ภายนอกให้ชายหนุ่มที่นอนมองอ้าปากค้างได้เชยชม
“พริก” พันร้อยกลืนน้ำลายลงคอกับความเซ็กซี่ตรงหน้าที่ดูเหมือนเธอไม่ได้ตั้งใจทำ แต่มันกลับเขย่าหัวใจของเขาจนสะเทือน
“ขา พี่พันเป็นอะไรหรือเปล่า” เธอขานรับก่อนจะหันมาถามเขาอย่างสงสัยเมื่อชายหนุ่มเอาแต่นอนนิ่งจ้องนมเธอตาค้าง
นม เมื่อคิดได้ว่าเขามองนมเธอก็รู้สึกหนาวยอดอกขึ้นมาทันที ก่อนจะก้มลงไปมองแล้วรีบดึงเสื้อลงไปปิด ดึงผ้าห่มที่แทบจะเปิดโชว์ส่วนล่างขึ้นมาคลุมไว้จนถึงคอ
เกือบไปแล้วอีพริก เกือบเปิดหวอโชว์ตอนเช้าแล้วไง ยิ่งคิดยิ่งเขินจนต้องเอาผ้าห่มขึ้นมาปิดหน้าซ่อนอาการเขินอาย เมื่อคืนเธอไม่เห็นจะรู้สึกอายขนาดนี้เลย หรือเพราะเธอรู้ว่าเขาเมาจนสติสตังไม่ครบเลยไม่อายเท่าตอนเขามีสติเต็มร้อย
“กรี๊ดดด อุบ…” พันร้อยรีบตะครุบอุดปากคนตัวเล็กใต้ผ้าห่มไว้ทันทีเมื่อเธอส่งเสียงร้องออกมา เกรงว่าคนทั้งบ้านนี้จะตื่นแล้วแห่กันเข้ามาดูเขากับเธอตอนนี้
“กรี๊ดทำไม เดี๋ยวไอ้เพชรกับไอ้เพมันก็รีบวิ่งมาดูหรอก”
“ก็หนูตกใจ” พลอยไพลินดึงมือเขาที่เอาผ้าห่มยัดปากเธอออก ก่อนจะยื่นหน้าออกมานอกผ้าห่มเอ่ยบอกเขาด้วยอาการตกใจ
“ตกใจอะไร”
“ก็…นั่น” เธอส่งสายตาเป็นสัญญาณให้เขาหันไปมองตาม
“อ๋อ…หึ หึ นี่นะเหรอ” เมื่อมองตามแล้วเห็นสิ่งที่ทำให้เธอตกใจ พันร้อยก็ยกยิ้มแล้วหัวเราะออกมา ก่อนจะตวัดผ้าห่มออกให้เธอได้มองมันเต็มตาอีกครั้ง
“กรี๊ดดดด อุบ…ฮือออ” เธอไม่คิดว่าเขาจะใจกล้าถึงขั้นเปิดผ้าห่มโชว์กันแบบนี้จึงกรีดร้องออกมาอย่างตกใจอีกครั้ง ครั้งนี้เธอโดนเขาตะครุบปิดปากพร้อมกับพาตัวเองขึ้นมาคร่อมอยู่บนตัวเธอทันที
“เข็มพี่มันแข็งพร้อมเย็บล่ะนะ” เขาก้มลงไปเอ่ยกระซิบข้างหูพร้อมกับกดเสียงให้แหบพร่าลงอย่างจงใจแหย่คนตัวเล็ก ก่อนจะปล่อยมือออกจากริมฝีปากอิ่ม เปลี่ยนเป็นเขี่ยปลายจมูกรั้นเล่นแทน
คราวนี้เธอจะได้เห็นชัดๆ ว่าเข็มเขามันยังเย็บได้
“หนูเห็นแล้ว เห็นเต็มสองตาเลยว่าเข็มพี่มันใหญ่ขนาดไหน” ดีนะที่เมื่อคืนมันหมดสภาพตามเจ้าของ แม้จะเสียดายแต่ตอนนี้รู้สึกดีใจขึ้นมานิดๆ ถ้าโดนเข้าไปหนูพริกน้อยของเธอจะต้องทั้งฉีกทั้งแหกแน่
“60”
“หกสิบอะไรคะ” อยู่ดีๆ เขาก็พูดออกมาจนเธอได้แต่งง
“เข็มพี่นะไซซ์หกสิบ”
“เธอขายังอยากโดนพี่เย็บอยู่ไหม”
“พี่พัน~~ มันจะดีนะ” ทั้งคำเรียก ทั้งน้ำเสียง และแววตาของเขามันดาเมจแรงกว่าตอนเมาร้อยเท่า ถ้าคิดว่าเมื่อคืนเธอตายได้แล้ว ตอนนี้เธอตายแล้วตายอีก ตายแบบไม่มีทางฟื้นไปเลย
“เธอขาาา~~” ยิ่งรู้ว่าคนตัวเล็กเสียอาการ เขายิ่งส่งเสียงกระเส่าออกไปกลั่นแกล้งให้เธอเสียอาการหนักกว่าเดิม
“พี่พะ…”
“ไอ้พริกกก พวกข้าหิวข้าว มาทะ…” เพทายที่เปิดประตูห้องน้องสาวเข้ามาเพราะเห็นว่ามันปิดไม่สนิทจึงคิดว่าน้องสาวไม่อยู่เลยจะเปิดเข้าไปดู ต้องยืนอ้าปากค้างกับสิ่งที่เห็นตรงหน้า
“ไอ้เพชร มึงมาช่วยไอ้พันหน่อยเร็ว ไอ้พริกมันจับไอ้พันปล้ำแล้ว”
พันร้อยทิ้งตัวลงนอนทับคนตัวเล็กพร้อมกับดึงผ้าห่มที่ปิดสะโพกตนเองอย่างหมิ่นเหม่อยู่ขึ้นมาคลุมจนปิดบังส่วนที่เปล่าเปลือยของทั้งสองคนมิด
“ไหนไอ้เพ ไอ้พริกมันทำอะไร” เพชรแท้รีบวิ่งมาดูตามเสียงเรียก แต่เมื่อเห็นสภาพของสองคนในห้องเขาก็หันไปตบกะโหลกแฝดน้องทันที
“ไอ้สัสเพ มึงเอาอะไรคิด มึงแหกตาดู สภาพนั้นน้องมึงต่างหากที่โดนไอ้พันจับแดก” เพชรแท้แหกปากด่าแฝดน้องเสร็จก็หันไปมองสองคนในห้องเขม็ง
“จัดการตัวเองแล้วออกมาคุยกันข้างนอกเลย ไอ้พันห้ามแดกน้องกูต่อ กูให้มึงแค่นาทีเดียว ถ้ามึงยังไม่ออกมาจากห้องน้องกู กูจะกระทืบไข่มึงให้แตก” เพชรแท้ปิดประตูให้ทั้งคู่ได้จัดการตัวเอง
หนึ่งนาทีตามกำหนดพันร้อยก็เปิดประตูออกมาด้านนอก เจอสายตาสองคู่ที่จ้องตรงมายังตนเอง
“ยังไง มึงปล้ำไอ้พริก หรือไอ้พริกปล้ำมึง” เพทายถามเหมือนทีเล่นทีจริง แต่ถ้าคำตอบออกมาว่ามันปล้ำน้องสาวเขา เขาก็พร้อมจะช่วยรุมกระทืบมันทันที
“กูเมา” พันร้อยทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาตรงข้ามสองพี่น้อง
“นั่นไม่ใช่คำตอบไอ้พัน” เพชรแท้ที่ดูจริงจังกว่าเอ่ยขัด
“นั่นแหละคำตอบ กูเมาแล้วลูกกูไม่แข็ง กูก็เลยยังไม่ได้แดกน้องมึง…แค่ชิมนิดหน่อย” ประโยคหลังเสียงของเขามันก็จะเบากว่าประโยคแรกนิดหน่อย แค่ชิมก็ถือว่าเขาล่วงเกินน้องพวกมันแล้ว
ถึงพวกมันจะชอบกัดน้องแต่ใครๆ ก็ดูออกว่าพวกมันทั้งรัก ทั้งหวงหญิงสาวคนเดียวของบ้านขนาดไหน ขนาดน้องมันอยากไปสนามแข่งมันยังไม่ยอมพาไปเลย เพราะพวกมันไม่ว่างดูแลเธอ
- ผู้เขียน
