‘เดี๋ยวมันก็ผ่านไป…’ คำพูดของพี่เจ้าเริ่มกลายเป็นจริงขึ้นมา หลังเหลือเวลาอีกแค่หนึ่งสัปดาห์เท่านั้น ในการเตรียมตัวก่อนลงสอบสนามจริง
หากให้เทียบแต่ก่อน… ตอนนี้ก็ถือว่าสภาพจิตใจผมดีขึ้นเยอะมาก จากที่เคยหวาดกลัวกับสิ่งที่ยังไม่เกิด กลัวจะทำให้คนรอบข้างผิดหวัง ผมก็กลายเป็นปล่อยวางมากขึ้น อะไรที่จะเกิดขึ้นหลังจากนี้ก็ต้องปล่อยมันไป เพราะผมเตรียมตัวมาดีที่สุดแล้ว
ผมไม่สามารถพยายามได้มากกว่านี้อีกแล้ว
นับตั้งแต่ได้ลองสอบในสนามจำลองคราวนั้น ผมก็รู้เลยว่าตัวเองได้พลาดอะไรไปหลายอย่างมาก ซึ่งนั่นก็ถือว่าเป็นโชคดีจริง ๆ ที่ผมตัดสินใจสอบพร้อมกับเพื่อนในคราวนั้น เพราะการสอบครั้งนั้น มันทำให้ผมได้เห็นว่าผมควรจะปรับแก้อะไรตรงไหนอีก
ซึ่งคะแนนสอบในตอนนั้น มันก็เป็นไปตามที่คิด… คะแนนสอบครั้งแรกของผม มันไม่ได้ดีจนน่าภูมิใจ แต่ในขณะเดียวกันมันก็ไม่ได้เลวร้ายจนรับไม่ได้
ผมเลือกที่จะมองคะแนนในแต่ละวิชามาก
