“หายหัวไปไหนมา รู้ไหมว่าน้องเป็นห่วงมึง ทำตัวเหมือนเด็กหนีออกจากบ้าน ไม่คิดว่าคนอื่นจะเป็นห่วง” ทาเคชิว่ากล่าวเพื่อน เขาไม่ชอบที่เพชรกล้าทำตัวแบบนี้ ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาหายตัวไป โดยไม่ติดต่อ แต่ถึงกระนั้น ทาเคชิก็ยังไม่ชินกับการที่เขาหายไปโดยไม่ติดต่อกลับมา ถ้าวันนั้นดีเจไม่สบายเพชรกล้าก็คงไม่ติดต่อมาหาเขา แต่เมื่อติดต่อมาแล้วก็หายเข้ากลีบเมฆไป ไม่คิดที่จะสนใจน้องชายแท้ๆ ของตนเอง
“กูขอโทษ แต่ที่หายไปกูไม่ได้หายไปโดยเปล่าประโยชน์นะ กูได้ลูกค้ามาอีกเพียบ” เพชรกล้ากล่าวออกมาอย่างภูมิใจ ถึงแม้ตอนแรกเขาจะไปเที่ยวเล่นโดยไร้จุดหมาย แต่กลับได้ลูกค้ารายใหญ่ ที่เป็นสาวสวยที่เขาหายไปอยู่ด้วยหลายคืน
“จะไปไหน ก็อย่าให้เสียงาน สงสารน้องมันบ้างที่ต้องมาคอยเป็นห่วงมึง โตเท่าควาย แต่ทำตัวเหมือนหมา” ทาเคชิพูดไม่รักษาน้ำใจของคนฟัง เพชรกล้ายังคงยิ้มแฉ่ง ไม่รู้สึกต่อคำพูดของเพื่อน
“เอาน่า กูคุยกับน้องแล้ว
