กระดูกแตกขนาดนี้บอกไม่เป็นไร” อาไกแค่นเสียงหัวเราะขึ้นมาทันที เมื่อเห็นมือของรามิลที่ถูกพันไว้อย่างแน่นหนาด้วยผ้าสีขาว เมื่อสองชั่วโมงก่อนยังบอกไม่มีอะไร แต่กลับมาปรากฏตัวที่บาร์ด้วยสภาพแบบนี้ อาไกอยากจะหัวเราะให้ฟันร่วง
“หุบปาก!”
รามิลคำรามอย่างหงุดหงิด ก่อนจะทิ้งกายลงบนโซฟาอย่างไม่สบอารมณ์ นัยน์ตาคมกริบเดือดดาลราวกับมีไฟลุกโชน หลังจากที่ทางนิติคอนโดแจ้งสารที่เดวาฝากไว้ เขาก็โมโหต่อยประตูรัว ๆ จนโดนพนักงานรักษาความปลอดภัยลากตัวออกมา นั่นเป็นสิ่งที่รามิลไม่เคยประสบมาก่อน คนอย่างเขาเรื่องต่อยตีนั้นปกติมาก แต่ไม่เคยให้ใครมาหยาม แต่ตอนนั้นสมองของเขามันชาหนึบ หัวใจบีบรัดแน่นเจ็บปวดจนไร้ความรู้สึก และร่างกายไม่อาจต่อต้านสมองรู้ตัวอีกทีก็ถูกคนพวกนั้นลากขึ้นรถพยาบาล
“ราม ไอ้รามมือมึงโดนอะไร”
แบร์เดินตามเข้ามาในห้องพลางเอ่ยปากถามเพื่อน แต่กลับไม่มีเสียงตอบรับจึงตะโกนใส่หน้า จนรามิลหลุดจากภว
