“คนไข้ไปทำอะไรมาครับ” หมอวัยกลางคนเอ่ยปากถามขณะที่ตรวจดูแผลของรามิล ชายหนุ่มยังคงนิ่งเฉยไร้อารมณ์จะกล่าว ส่วนอาไก แบร์ และลูแปงที่ยกโขยงกันเข้ามาในห้องฉุกเฉิน ต่างทำหน้าเลิ่กลั่กไม่รู้จะตอบยังไงดี
“ต่อยเสา” คนที่ทำหน้าซังกะตายเอ่ยอย่างเย็นชา เมื่อวานหลังจากที่เดวาขึ้นรถหนีไปเขาก็จัดการกระแทกหมัดใส่ต้นเสาแถวนั้นเพื่อระบายความเกรี้ยวกราดทันที
“แล้วคราวก่อนทำอะไรมาครับ” รามิลปรายตามองอย่างเฉยชาเมื่อได้ยินคำถามของหมอ ที่ราวกับจะซ้ำเติมมากกว่าถาม
“ต่อยประตู”
“หมอดูผลเอกซเรย์แล้วตอนแรกเหมือนนิ้วข้อมือมันแตกร้าวไม่รุนแรงมาก รอบนี้ถึงกับอักเสบและกระทบกับแผลเก่า ถ้าคนไข้ยังไม่ระวังจากที่ต้องรักษาเป็นเดือนจะยืดระยะเวลาออกไป และอาจจะแตกขึ้นมาจริง ๆ”
หมอวัยกลางคนเอ่ยอย่างทอดถอนหายใจ เพราะเขาเจอคนไข้วัยรุ่นมานับไม่ถ้วน แต่ละคนก็บาดเจ็บจากความคึกคะนอง อวดดี ไม่สนใจใคร เมื่อบาดเจ็บร้ายแรงมาเด็กพวกนี
