ตอนที่ 6 ท้อง? 3/3
1175 คำ
จีโฮมองตามน้องสาวที่เดินขึ้นห้องไป ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าน้องโกรธใครไม่เป็น เพียงแค่อยากให้โกรธเมสันบ้าง เพราะมันรุนแรงเกินไป คนเป็นพี่แทบจะเป็นบ้าเมื่อได้ยินข่าวน้อง แต่น้องกลับทำตัวสบายไม่รู้ร้อนรู้หนาวได้ตลอด เหมือนพ่อไปซะทุกอย่างจริง ๆ
รุ่งขึ้นพี่จีโฮบอกให้พี่แคทปิดร้านวันนี้ เพื่อให้พี่เมสันกับพี่บอยมาอยู่กับฉันก่อน
“กูฝากด้วย”
พี่จีโฮพูดพร้อมกับตบบ่าพี่บอย
“ไม่ต้องห่วง กูจะดูแลเมียอย่างดี”
พี่เมสันพูดพร้อมโอบไหล่ฉัน แล้วส่งยิ้มกว้างจนตาหยีให้พี่จีโฮ
“กูขอกระทืบไอ้เมสันก่อนกลับละกัน”
พี่จีโฮพูดพร้อมกับจะเดินเข้ามา ส่วนพี่เมสันกลับกลายเป็นมาหลบหลังฉันแทน
“ไม่ต้องห่วง ถ้าเกิดอะไรกูจะกระทืบมันจมดินเอง”
พี่บอยพูดพลางหักนิ้วดังกร๊อป ฉันเดินเข้าไปกอดลาพี่จีโฮทีหนึ่ง ก่อนพี่จีโฮจะเดินขึ้นรถแล้วขับออกไป
“เข้าไปนั่งข้างในกันจ้ะเมียจ๋า”
ฉันมองหน้าพี่เมสันแล้วก็ได้แต่ขมวดคิ้ว ในขณะที่พี่เมสันกำลังโอบไหล่ฉัน พี่บอยก็เดินเข้ามาแทรกแล้วผลักเขาออกจนพี่เมสันต้องไปนั่งจุ้มปุ๊กอยู่กับพื้น แล้วก็โอบไหล่ฉันเดินเข้าบ้านแทน ก่อนพี่เมสันจะรีบปัดก้นแล้ววิ่งเข้าบ้านมาตาม
“พี่บอยไม่ต้องทำถึงขนาดนี้ก็ได้ค่ะ หนูไม่ได้เจ็บขาแล้ว” ฉันพูดพร้อมกับหันไปมองหน้าพี่บอย ฉันเพิ่งสังเกตว่าพี่บอยก็หล่อมาก ๆ เหมือนกัน แหม...ผู้ชายกลุ่มนี้หล่อกันจริง ๆ เลยนะ
“ถ้าล้มแล้วแท้งขึ้นมาทำไงล่ะหืม”
ฉันกลอกตามองบนไปทีหนึ่ง พี่บอยติดเชื้อโง่มาจากพี่เมสันกับพี่ครามหรือเปล่าหนิ
“ที่แท้ก็ห่วงหลานแต่เก็บอาการสินะ ฮ่า ๆ”
พี่เมสันเดินเข้ามานั่งข้างฉัน ก่อนจะกอดฉันแล้วก็ฟัดแก้มไปมา ฉันรำคาญพี่เมสันเลยลุกเดินหนีมานั่งห้องครัวแล้วหาอะไรกิน แต่ไม่วายเขาก็เดินตามเข้ามานั่งตรงข้ามฉันพร้อมมองหน้าฉัน
“หนูโกรธพี่ไหมคะ”
ฉันมองหน้าพี่เมสันที่ทำหน้ารู้สึกผิดต่างจากเมื่อกี้ที่ยังนั่งยิ้มอยู่เลย
“โกรธค่ะ นั่นคือวิธีที่พี่จะจีบหนูเหรอคะ” ถ้าตอบว่าไม่เดี๋ยวพี่เมสันก็ได้ใจกันพอดี
“เพราะพี่รักหนูมาก พี่เลยขาดสติ สัญญา...ต่อไปนี้พี่จะฟังหนูให้จบค่ะ พี่จะเชื่อฟัง ตามใจหนูทุกอย่าง”
ฉันเบะปากให้ นึกแล้วก็มีเรื่องอยากถาม
“หนูถามอะไรได้ไหมคะ”
“ได้สิคะ พี่จะตอบหมดทุกคำถามเลยค่ะ”
พูดพร้อมยื่นหน้าเข้ามาตั้งใจฟัง
“วันที่หนูไปค้างข้างนอกกับเฟม พี่มาหาหนูตั้ง—”
“หลัง—”
ผัวะ! เป็นพี่บอยที่ตบหัวพี่เมสัน อืม...ที่บอกว่าจะฟังให้จบเมื่อกี้คงลืมแล้วสินะ
“ไหนมึงบอกจะฟังน้องให้จบ”
“ขอโทษค่ะ แหะ ๆ”
พี่เมสันยิ้มแห้งให้ฉัน ฉันถอนหายใจแล้วเดินขึ้นบันไดหวังจะไปนอนสักหน่อย พี่เมสันกำลังจะลุกขึ้นแต่ก็โดนพี่บอยกดบ่าไว้ไม่ให้ลุก
“ไอ้บอยปล่อยกู กูจะตามน้อง”
“มึงจะตัวติดน้องไปไหน ให้น้องได้หายใจบ้าง แล้วเมื่อกี้มึงบอกน้องว่าอะไร พูดแล้วลืมทันทีเลยนะมึง แบบนี้ใครเขาจะอยากเชื่อมึง”
“จริงพี่ พี่เมสันแม่งปลิ้นปล้อน”
พูดจบเฟมก็วิ่งตามฉันขึ้นมา
“นั่นปากมึงเหรอไอ้เฟม! แล้วนั่นมึงจะตามเมียกูขึ้นไปทำไม”
พี่เมสันได้แต่ยื้อยุดอยู่กับพี่บอยอยู่ตรงนั้น พี่บอยนี่ใช้ได้เลย
“เมียพี่ที่ไหน โซยังไม่ยอมรับเป็นเมียพี่เลย”
พูดจบเฟมก็โอบฉันเดินขึ้นบันไดจนถึงห้องแล้วล็อกประตูทันที แล้วเดินขึ้นไปล้มตัวลงนอนบนเตียงฉัน ฉันเดินไปอีกฝั่งล้มตัวลงนอนแล้วดึงผ้าห่มมาคลุมตัวเอง
“เตียงนู้มนุ่ม”
“พูดอย่างกะบ้านตัวเองไม่มี” ฉันเบะปากพูดพลางมองหน้าเขา
“ก็นุ่มนะ แต่พอมีมึง เตียงก็นุ่มกว่าปกติ นุ่มเหมือนนมมึงเลย”
เขาพูดพร้อมกับจับเข้ามาที่หน้าอกฉัน ฉันตกใจตาโตก่อนจะปัดมือ
เฟมออก
“วัน ๆ คิดแต่เรื่องพวกนี้หรือไง” พูดจบก็หันหลังให้เขาทันที
“คิดแค่ตอนอยู่กับมึง”
เขาเข้ามาซ้อนหลังฉัน ล้วงมือมาใต้เสื้อชั้นในแล้วขยำสลับกับขยี้ยอดอกของฉัน
“อื้อ...ไม่มีเรียนเหรอ ทำไมมาอยู่นี่” ฉันจับมือเขาไว้แล้วถามออกไป
“มี แต่ขอมาตักตวงความสุขก่อน”
เขาจับฉันพลิกตัวกลับไปหาเขาแล้วประกบจูบอย่างแผ่วเบา ตวัดลิ้นกันไปมา มือก็ขยี้ยอดอกฉันก่อนจะผละปากออกแล้วถอดเสื้อฉันออก แล้วปลดตะขอเสื้อชั้นในตาม จากนั้นก็ก้มหน้าลงมาดูดเลียยอดอก พร้อมกับดูดเนื้อหน้าอกฉันจนเป็นรอยหลายจุด
“อะ...อื้อ...” ฉันแอ่นหน้าอกให้เขาเพราะความเสียว ส่วนมือเขาก็ลูบไล้ไปทั่วหน้าท้องฉัน เขาผละปากออกจากหน้าอกฉันแล้วหยิบเสื้อกับเสื้อชั้นในยื่นมาให้
“รอให้หายดีก่อนเถอะ”
จุ๊บ!
เขาจุ๊บปากฉันแล้วเดินออกจากห้องไปทันที อะไรของเขา เป็นคนถอดเองแท้ ๆ แต่ไม่ใส่ให้กันเลย ชิ!
ฉันจัดการสวมเสื้อชั้นในเข้าไป เอื้อมมือไปข้างหลังเพื่อติดตะขอแต่ก็มีคนเปิดประตูเข้ามาซะก่อน
พี่เมสันเดินเข้ามาพร้อมกับติดตะขอเสื้อชั้นในให้ฉัน ก่อนจะจับฉันหันไปหาเขา สายตาก็มองสำรวจหน้าอกฉัน พลางถอนหายใจออกมา
“เห้อ~ หนูเป็นเมียพี่แล้วนะคะ ทำไมยังทำอะไรกับมันอยู่”
พูดพร้อมกับหยิบเสื้อในมือฉันมาสวมให้
“หนูก็ไม่ได้อยากทำสักหน่อย แต่หนูห้ามเขาได้ที่ไหนล่ะคะ” ฉันมองหน้าเขาพร้อมทำปากคว่ำ ก่อนจะนอนลงบนเตียงแล้วเอาผ้าห่มมาคลุมตัวเอง ตามด้วยพี่เมสันที่แทรกตัวเข้ามาในผ้าห่มแล้วดึงฉันเข้าไปกอด
หน้าฉันชิดกับแผงอกกว้างของพี่เมสันจนได้ยินเสียงหัวใจ พร้อมกับเสียงถอนหายใจของพี่เมสันครั้งแล้วครั้งเล่า เราไม่ได้พูดอะไรกันเลย จนฉันเผลอหลับไปในอ้อมกอดเขา
- ผู้เขียน
