ตอนที่ 7 ติดเมีย 2/3
1202 คำ
“มึงจะเอาอะไร”
บอยหันมาเห็นว่าเมสันเดินเข้ามาก็ถามขึ้น
“เมียใช้ให้มาช่วยมึงล้างจาน”
พูดพร้อมเดินไปหยุดอยู่ข้าง ๆ เพื่อน
“ห้ะ! ไหนมึงเคยบอกว่าล้างจาน ซักผ้า ทำงานบ้านเป็นหน้าที่ของผู้หญิง แล้วนี่มึงจะมาทำเอง?”
“ก็บอกว่าเมียใช้ แม่งกลืนน้ำลายตัวเองแล้วกู”
เมสันทำการล้างจานด้วยน้ำเปล่าต่อจากบอยอย่างลวก ๆ จนบอยต้องท้วงขึ้น
“มึงช่วยล้างดี ๆ ด้วยครับ ฟองยังติดไปกับจานอยู่เลย เอาออกมาล้างใหม่”
“พอมันแห้งเดี๋ยวมันก็หายไปเองแหละ”
เมสันพูดอย่างไม่ใส่ใจ ทรงกลัวเมียใช่ไหม ได้...มึงเจอกู
“โซครับ”
บอยตะโกนเรียกคนที่อยู่ข้างนอก จนเพื่อนต้องหันขวับมาเลิกคิ้วถามอย่างไว
“คะ? พี่บอยมีอะไรรึเปล่า”
โซเดินเข้ามาใกล้อ่างล้างจาน ก่อนบอยจะชี้จานที่มีฟองติดอยู่บนชั้นให้โซดู
“ฝีมือไอ้เมสัน”
เมสันหันกลับมามองหน้าคนสวยของเขาแล้วก็กะพริบตาปริบ ๆ เธอเลิกคิ้วเป็นเชิงถามว่า ‘ไม่อยากทำใช่ไหม’
“พี่เมสันกลับไปนั่งเถอะค่ะ เดี๋ยวหนูจะทำเอง ถึงแม้ว่าหนูจะเจ็บขาอยู่ก็ชั่งเถอะเนอะ ให้มันอักเสบเรื่อย ๆ ไปแบบนี้ดีแล้วแหละค่ะ”
เธอพูดพร้อมกับดันเขาให้ออกจากตรงนั้นแล้วหยิบจานบนชั้นลงมาล้างใหม่ เขาได้แต่ทำหน้าหงอย แล้วจับต้นแขนเธอเบา ๆ
“หนูกลับไปนั่งเถอะค่ะ เดี๋ยวพี่ทำเอง จะตั้งใจล้างให้สะอาดเลยค่ะ”
“อย่ามาวุ่นวายนะคะ ถ้าไม่อยากช่วยแต่แรกก็บอกค่ะ กลับไปนั่งนู่นเลยไป”
เธอสะบัดแขนออกจากการจับกุมของมือหนา
“พี่ขอโทษนะคนดี มามะเดี๋ยวพี่ทำเองค่ะ หนูไปนั่งนะ”
เขาพูดพร้อมกับดึงจานออกจากมือเธอเบา ๆ แล้วพาไปนั่งที่โต๊ะทานข้าว แล้วกลับมาล้างจานต่อสลับกับหันมามองคนตัวเล็กเป็นระยะ ก็เห็นสายตาพิฆาตนั้นมองอยู่
ฉันนั่งทำหน้าบึ้งใส่พี่เมสันตลอดเวลาที่พี่เขาหันกลับมามองฉัน ก่อนฉันจะอมยิ้มหลังพี่เขาหันกลับไปล้างจาน
ไม่นานพวกเขาก็ล้างจานเสร็จ ฉันเลยบอกให้พี่เมสันหยิบขนมออกมาด้วย ส่วนฉันก็เดินไปนั่งรอที่ห้องรับแขกกับพี่บอย
“กินยารึยังครับ”
พี่บอยถามขึ้น
“กินแล้วค่ะ”
“พี่ขอดูขาหน่อยนะ”
พูดจบเขาก็นั่งยอง ๆ หน้าฉันแล้วยกขาขึ้นไปดู
“มันแดงเหมือนจะอักเสบเลย พรุ่งนี้หยุดดูอาการอีกสักวันนะครับ”
ฉันเอียงคออมยิ้มมองเขาด้วยสายตาหลงใหล
“พี่บอยนี่สมบูรณ์แบบสุด ๆ ไปเลยนะคะ เตะต่อยก็เก่ง อาหารก็ทำเป็น งานบ้านไม่ขาดตกบกพร่อง แถมยังเอาใจใส่อีก คนเป็นภรรยาคงตายแล้วตายอีกเพราะหลงพี่ไม่ไหวแน่เลย”
“ฮ่า ๆ จริงเปล่า แสดงว่าตอนนี้โซก็หลงพี่เหรอ”
“ใช่ค่ะ หลงมาก ถ้าหนูมีแฟนหนูก็อยากได้แบบพี่นี่แหละมาเป็นพ่อของลูกในอนาคต” ฉันยื่นมือไปหยิกแก้มพี่เขาส่ายไปส่ายมาเบา ๆ
“พี่ยังอยู่ตรงนี้นะคะ ชมคนอื่นต่อหน้าผัวแบบนี้ไม่น่ารักเลยนะ”
ฉันหันไปมองค้อนใส่พี่เมสัน แล้วแย่งถุงขนมมาฉีกกิน
“ว่าแต่แล้วงานที่ร้านล่ะคะ” ฉันหันกลับไปถามพี่บอยอีกรอบ
“เดี๋ยวจะปิดอีกวันครับ จนกว่าจะแน่ใจว่าแผลโซจะไม่ระบมไปกว่านี้”
“ปิดนานขนาดนี้ ร้านเราลูกค้าจะค่อย ๆ หายนะคะ แบบนี้จะดีจริง ๆ เหรอ” ฉันเป็นกังวลว่าฉันจะบริหารที่นี่ได้ไม่ดีเหมือนพี่จีโฮเลย
“เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงครับ พี่แคทจะคอยช่วยโปรโมทจัดการเพจอยู่ตลอดจนกว่าจะกลับมาเปิดปกติครับ”
ฉันพยักหน้าให้อย่างเข้าใจ แล้วหันกลับมาดูทีวีตามเดิม
บอย อุปกรณ์ : มึงบอกน้องเรื่องพรุ่งนี้ยัง
Mason Puriwat : ยังเลยว่ะ นึกว่าน้องจะได้ไปมอพรุ่งนี้ เลยคิดว่าไม่บอกคงไม่เป็นไร
บอย อุปกรณ์ : จะบอกก็รีบบอก เดี๋ยวเป็นเรื่องขึ้นมาอีก
ทางฝั่งบอยและเมสันต่างพากันพิมพ์ข้อความในโทรศัพท์อย่างเงียบ ๆ
“คนสวยขา คือพรุ่งนี้พี่มีธุระกับครอบครัว พรุ่งนี้พี่อาจจะไม่อยู่ทั้งวันนะคะ”
“ค่ะ พี่ไปทำธุระของพี่ให้เต็มที่เถอะ ไม่ต้องห่วงหนู” ฉันพยักหน้าให้ จะให้เขามาห่วงเราทำไมในเมื่อเราก็ไม่ได้เป็นอะไรมากแล้ว
“จุ๊บ! เมียพี่น่ารักที่สุด”
พี่เมสันก้มลงมาจุ๊บปากฉัน จนฉันต้องขมวดคิ้วให้
สักพักฉันก็เริ่มง่วงเพราะฤทธิ์ยา เลยขอตัวขึ้นไปอาบน้ำนอน
“พี่บอยคะหนูรบกวนอุ่นนมให้หนูหน่อยค่ะ หนูจะกินก่อนนอน ขอบคุณล่วงหน้านะคะ” ฉันยิ้มให้แล้วขึ้นห้องทันที
หลังจัดการตัวเองเสร็จฉันก็ลงมาดื่มนมข้างล่าง ก็ไม่เห็นมีใครอยู่ข้างล่างแล้ว ดื่มนมเสร็จฉันเลยเดินไปปิดไฟแล้วกลับเข้าห้องตัวเอง
==Part Mason==
หลังจากโซขึ้นไปอาบน้ำผมก็เดินไปอุ่นนมให้เธอ ถึงแม่เธอจะบอกไอ้บอยก็เถอะ อุ่นเสร็จผมก็วางไว้ที่ครัวแล้วขึ้นห้องไอ้จีโฮเพื่อไปอาบน้ำเตรียมนอน หลังอาบน้ำเสร็จผมกำลังจะเดินออกจากห้องเพื่อไปนอนกับโซอาก็มีเสียงไอ้บอยดังขึ้นมาก่อน
“มึงจะไปไหน”
“ไปนอนกับเมีย”
“หยุดเลย มึงไม่เห็นขาน้องเหรอ ให้น้องได้นอนสบาย ๆ แผลน้องจะได้หายไว ๆ หรือมึงไม่ห่วงน้อง”
มันเลิกคิ้วถามผม
“เออ ๆ ห่วงน่ะก็ต้องห่วงอยู่แล้วป่ะวะ”
“หึ! กูนึกว่าจะห่วงเอาอย่างเดียวจนไม่ห่วงน้องซะแล้ว”
พูดจบมันก็เดินขึ้นเตียงนอนทันที
“แล้วมึงจะไปไหนอีก”
“ไปบอกฝันดีเมีย” พูดจบผมก็ตรงดิ่งไปห้องเธอทันที
ก๊อก ๆๆ
ผมเคาะประตูอยู่สองสามครั้ง ไม่นานเธอก็เดินมาเปิดประตูให้ ผมรวบเอวเธอขึ้นอุ้มจนเอทำหน้าเหวอแล้วพาไปนอนที่เตียงทันที
“อะไรของพี่เนี่ย”
“มาบอกฝันดีครับ” ผมจัดการประกบจูบเธอสักพักก็ถอนออก แล้วจุ๊บหน้าผากเธอแทน
“ฝันดีนะคะคนดีของพี่”
“ฝันดีค่ะ จุ๊บ!”
เธอจุ๊บปากผมที่หนึ่งแล้วหลับตาลงทันที คงจะง่วงมากสินะ
ก่อนผมจะเดินออกจากห้องเธอ แล้วกลับเข้าห้องไอ้จีโฮเพื่อพักผ่อนเช่นเดียวกัน
- ผู้เขียน
