ตอนที่ 2 เหยื่อและนักล่าในรหัสที่ถูกส่งผิด
1459 คำ
กับดักที่ถูกจัดฉาก
เย็นวันนั้น ซู่อันอัน เดินออกมาจากอาคารเรียนพร้อมกับ ซู่เจวี๋ย พี่ชายบุญธรรมของเธอ
"วันนี้เธอกล้ามากนะอันอัน" เจวี๋ยพูดพลางลูบผมของน้องสาวด้วยความอ่อนโยน "พาดพิงถึงตระกูลลั่วต่อหน้าอาจารย์กู้ ไม่กลัวโดนหักคะแนนรึไง?"
อันอันสะบัดหน้าหนีเล็กน้อยอย่างขี้เล่น "หนูพูดความจริงนี่นา แล้วอาจารย์กู้ก็ชมว่าหนูถูกต้องด้วย! พี่เจวี๋ยอย่าทำเป็นห่วงหน่อยเลย รู้ไหมว่าสายตาที่พี่มองอาจารย์กู้ตอนเขาเดินเข้ามาใกล้หนูมันน่ากลัวแค่ไหน"
เจวี๋ยยิ้มอย่างอบอุ่น เขาคว้ามือของอันอันมากุมไว้ "ก็เพราะพี่หวงน้องสาวคนเดียวของพี่ไงล่ะ อันอัน... จำไว้ว่าคนฉลาดบางครั้งก็อันตรายที่สุดนะ"
'คำว่า "คนฉลาด" ของเจวี๋ยไม่ได้หมายถึงจิ่นหาน แต่หมายถึงตัวเขาเอง ที่พยายามตอกย้ำความไว้ใจให้น้องสาวอยู่เสมอ'
อันอันกำลังจะตอบโต้ ทันใดนั้นมือถือของเธอก็สั่นแจ้งเตือน เธอเปิดดูพบว่าเป็นอีเมลจาก จ้าวหรง หัวหน้าฝ่ายความมั่นคงของมหาวิทยาลัย
[หัวข้อ: ด่วน! ข้อมูลโปรเจกต์ 'เทียนเหอ']
[เนื้อหา: โปรดตรวจสอบเอกสารแนบเกี่ยวกับรหัสอัลกอริทึมของระบบป้องกันใหม่!]
อันอันขมวดคิ้ว "แปลกจัง ใครส่งอีเมลผิดคนรึเปล่า? นี่มันเอกสารลับของมหาวิทยาลัยนะ... โครงสร้างอัลกอริทึมป้องกันเครือข่ายใหม่ที่ชื่อ 'เทียนเหอ'?"
ซู่เจวี๋ยชะโงกหน้าเข้ามามอง เขาแสดงสีหน้าประหลาดใจอย่างสมจริง "บ้าจริง! อันอัน! นี่มันความลับทางธุรกิจที่สำคัญมากนะ ถ้าหลุดออกไป มหาวิทยาลัยเสียหายหนักแน่!"
อันอันรีบกดดาวน์โหลดเอกสาร แต่เธอก็ฉุกคิดขึ้นได้ว่าอีเมลที่ระบุผู้รับนั้นเป็นชื่อของ กู้จิ่นหาน แต่กลับมาอยู่ในกล่องขาเข้าของเธอแทน
"หนูรู้แล้ว! พวกเขาส่งผิดไปให้หนูแทนที่จะเป็นอาจารย์กู้!" อันอันรีบเปิดเอกสารนั้นดู มันเต็มไปด้วยรหัสเชิงลึกและแผนผังเครือข่ายที่ซับซ้อน
เจวี๋ยรีบเสนอ "รีบส่งไปให้อาจารย์กู้ซะสิ อันอัน บอกเขาว่าเราเจอความผิดพลาดนี้ แต่เพื่อความปลอดภัย... เราควรเปลี่ยนชื่อผู้ส่งเป็นตัวพี่เอง ดีไหม? อาจารย์กู้จะได้ไม่คิดว่าเธอไปแอบเปิดดูข้อมูลของเขา"
อันอันมองพี่ชายอย่างชั่งใจ เธอรักความซื่อตรง และรู้สึกว่าการทำแบบนั้นเหมือนการเอาเปรียบ แต่ท่าทีจริงจังของพี่ชายทำให้เธอยอมรับ
"ก็ได้ค่ะ... แต่พี่ต้องอธิบายกับอาจารย์กู้ด้วยนะว่าหนูเป็นคนเจอ"
'เจวี๋ยยิ้มในใจ แผนของเขาสำเร็จแล้ว เขาสามารถสร้างภาพลักษณ์ผู้ช่วยที่ไว้ใจได้ต่อหน้าน้องสาว และในสายตาของจิ่นหาน... เขาจะเป็นคนที่ 'เสนอความช่วยเหลือ' พร้อมทั้งเข้าถึงข้อมูลที่สำคัญนี้ด้วย'
02. กลิ่นอายของแผนการ
ในห้องทำงานส่วนตัวที่เงียบสงบ กู้จิ่นหาน นั่งอยู่หน้าจอที่แสดงแผนผังทางเข้าออกของเครือข่ายมหาวิทยาลัยตงฟา
เขารู้สึกถึงแรงสั่นสะเทือนทางดิจิทัลเล็กน้อย นั่นหมายถึงการส่งข้อมูลลับที่ถูกจัดฉากโดย ลั่วฉิงเหยา ได้ทำงานแล้ว
ตู๊ด... เสียงแจ้งเตือนอีเมลใหม่ดังขึ้น
เขาเปิดอ่าน ชื่อผู้ส่งคือ ซู่เจวี๋ย แต่เนื้อหาแจ้งว่า ซู่อันอัน เป็นผู้พบความผิดพลาด
จิ่นหานมองเอกสารแนบเกี่ยวกับระบบ 'เทียนเหอ' ที่เขาเองก็กำลังสนใจอยู่เบื้องหลัง มันเป็นเอกสารที่ ฉิงเหยา จงใจส่งมา "ผิด" ให้เขา เพื่อสร้างความไว้วางใจและบอกเป็นนัยว่าเธอยอมเปิดใจให้เขาเข้าถึงความลับของตระกูลได้
จิ่นหานยิ้มเยาะ ไม่ใช่รอยยิ้มที่อบอุ่น แต่เป็นความขบขันในความซื่อตรงของฉิงเหยาที่คิดว่าเขาจะหลงกลง่าย ๆ
แต่สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจคือ: ข้อความตอบกลับของซู่อันอัน ที่ถูกเพิ่มเข้ามาในส่วนท้ายของอีเมล:
[จาก ซู่อันอัน ถึง อาจารย์กู้: หนูตรวจสอบเอกสารแล้ว... การเข้ารหัสส่วนที่สามของ 'เทียนเหอ' มีจุดบกพร่องเชิงตรรกะค่ะ หากมีการโจมตีแบบ 'ฟัซซิ่ง' (Fuzzing) ระบบจะเกิด Deadlock ภายใน 72 ชั่วโมง หนูแนบไฟล์แก้ไขโครงสร้างตรรกะเบื้องต้นมาให้แล้ว... แต่รบกวนอาจารย์อย่าบอกใครนะคะว่าหนูเป็นคนแก้!]
จิ่นหานนิ่งไป รอยยิ้มบนใบหน้าหายไปในทันที การโจมตีแบบ 'ฟัซซิ่ง' คือสิ่งที่เขาเตรียมไว้ใช้ทดสอบระบบของตงฟาอยู่แล้ว แต่ไม่มีใครควรจะรู้เรื่องนี้
"เด็กคนนี้..." จิ่นหานพึมพำ เขากดเปิดไฟล์แก้ไขที่แนบมา และพบว่ารหัสที่ซู่อันอันส่งมานั้น สมบูรณ์แบบ
นี่ไม่ใช่แค่ความฉลาด แต่เป็น สัญชาตญาณ ที่เฉียบคมในระดับที่หาได้ยากในหมู่นักศึกษามหาวิทยาลัย
เขาตอบกลับอีเมลสั้น ๆ ไปหา ซู่เจวี๋ย (ซึ่งอันอันจะเห็น) :
[ขอบคุณมากสำหรับความช่วยเหลือ เรื่องนี้ถือเป็นความลับสูงสุด]
แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็เปิดโปรแกรมส่งข้อความเข้ารหัส ส่งข้อความไปหาอันอันโดยตรงโดยไม่ผ่านอีเมลกลางของมหาวิทยาลัย
[รหัส: GJH001-A25: ซู่อันอัน, อย่าพยายามแก้ไข 'โครงสร้างตรรกะ' ของระบบที่ไม่ใช่ของคุณ คราวหน้าถ้าคุณเจอความผิดพลาดแบบนี้... มาบอกผมโดยตรง]
การเผชิญหน้าในลิฟต์
วันรุ่งขึ้น อันอันได้รับข้อความเข้ารหัสนั้น เธอรู้สึกตื่นเต้นมากกว่ากลัว ข้อความส่วนตัวจากอาจารย์กู้!
เมื่อเธอเดินเข้าไปในลิฟต์ส่วนตัวของอาคารวิศวะเพื่อไปส่งเอกสารบางอย่าง เธอก็พบกับ ลั่วฉิงเหยา ที่ยืนรออยู่ก่อนแล้ว
ฉิงเหยาแต่งกายด้วยชุดเสื้อเชิ้ตผ้าไหมสีขาวและกระโปรงทรงสอบสีดำ ใบหน้าสวยเย็นชาปราศจากรอยยิ้ม
"เธอคือซู่อันอันใช่ไหม" ฉิงเหยาพูดด้วยน้ำเสียงที่ทำให้ลิฟต์ดูแคบลงไปอีก
"ใช่ค่ะ คุณลั่วมีอะไรกับฉันรึเปล่าคะ?" อันอันตอบอย่างสุภาพ แต่ไม่แสดงความยำเกรง
"ไม่มีอะไรมาก แค่มาเตือนว่า อาจารย์กู้จิ่นหาน คือบุคลากรที่ทางบ้านฉันว่าจ้างมา เขามีภารกิจที่สำคัญกับตงฟา อย่าใช้ความใกล้ชิดในห้องเรียนไปรบกวนเวลาส่วนตัวของเขา"
อันอันยิ้มเล็กน้อย รอยยิ้มที่เหมือนลูกแมวพยายามขู่เสือ
"รบกวนเวลาส่วนตัว? เมื่อวานนี้ฉันแค่ช่วยเขาแก้ไขจุดบกพร่องที่ร้ายแรงในระบบ 'เทียนเหอ' ให้มหาวิทยาลัยของคุณโดยไม่หวังผลตอบแทนค่ะ ถ้าคุณหนูลั่วต้องการแสดงความขอบคุณ... ควรไปขอบคุณหัวหน้าฝ่ายของคุณที่ส่งอีเมลผิดคนมากกว่านะคะ"
ดวงตาของฉิงเหยาเบิกกว้างเล็กน้อย นี่เป็นครั้งแรกที่มีนักศึกษากล้าตอบโต้เธอด้วยความฉลาดและมั่นใจขนาดนี้
"ซู่อันอัน... อย่าคิดว่าความฉลาดเล็กน้อยจะช่วยให้เธอปลอดภัยในโลกของธุรกิจได้นะ" ฉิงเหยาโน้มตัวเข้ามาเล็กน้อย "คนบางคน... ถูกลิขิตให้เป็นเพียง หมากตัวเล็ก ๆ ในกระดานใหญ่ และหมากตัวเล็ก ๆ ก็มักจะถูกกำจัดได้ง่ายที่สุด"
อันอันไม่หวั่นไหว เธอจ้องตาฉิงเหยาอย่างไม่ลดละ เธอรู้ว่าฉิงเหยารู้เรื่องอีเมลลับแล้ว และกำลังพยายามข่มขู่เธอ
"ถ้าอย่างนั้นคุณหนูลั่วก็คงเข้าใจดีนะคะ" อันอันตอบกลับด้วยรอยยิ้มหวานแต่เยือกเย็น "ว่าหมากตัวเล็ก ๆ ก็สามารถ 'พลิกกระดาน' ได้ หากมันถูกวางไว้ในจุดที่ถูกต้อง และฉัน... จะไม่ยอมให้ใครมาวางฉันในจุดที่พวกเขาต้องการค่ะ"
ประตูลิฟต์เปิดออก จิ่นหานยืนรออยู่หน้าลิฟต์พอดิบพอดี เขารับรู้ถึงความตึงเครียดที่แผ่ซ่านออกมาจากผู้หญิงทั้งสองคน
"อาจารย์กู้" ฉิงเหยาเรียกด้วยน้ำเสียงที่เปลี่ยนเป็นอ่อนโยนทันที "ฉันมาตรวจดูความเรียบร้อยของเอกสาร 'เทียนเหอ' ค่ะ"
จิ่นหานพยักหน้าเล็กน้อย แต่สายตาของเขากลับมองไปที่อันอันที่กำลังเดินผ่านเขาออกไป
"ซู่อันอัน" เขาเรียกชื่อเธอ
อันอันหยุดเดิน หันกลับมามองเขา
"คืนนี้มีภารกิจใหม่ ผมต้องการให้คุณเข้าร่วมทีมแก้ไขบั๊กเร่งด่วน ไม่ต้องปฏิเสธ" จิ่นหานพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่มีใครกล้าปฏิเสธ "เป็นคำสั่ง... ในฐานะอาจารย์ของคุณ"
อันอันยิ้มอย่างพึงพอใจ เธอเหลือบมองฉิงเหยาที่กำลังยืนตะลึงในลิฟต์ ก่อนจะตอบอาจารย์ของเธออย่างดังฟังชัด
"รับทราบค่ะ อาจารย์กู้! หวังว่าภารกิจนี้จะสนุกนะคะ"
- ผู้เขียน
