EP0 เธอจะยังไง?

2313 คำ
EP0 เธอจะยังไง? IG (Photo รูปนักศึกษาหนุ่มหล่อท่านหนึ่ง) Arthit: ตัดโมเสร็จแล้วครับ Heart: จะชวนออกก็พูดออกมา! Arthit: จะไม่ไป? @Heart Heart: ไปดิสัส ไม่ได้ออกหลายวันแล้ว @Arthit xxx: น้องอาที๊ดดดด xxx: ไปร้านไหนบอกด้วย! xxx: โห หล่อมากใจพี่อะอาทิตย์ xxx: น่ารักเกินไปแล้วนะคนๆ นี้ >IG (Photo รูปสาวสวยสุดฮอตท่านหนึ่ง) ICE: see ya ;) Pine: อื้อหืออ ชุดกูแพ้ไปเลย Taengmo: ใครนะพูดว่าวันนี้จะแต่งตัวเบาๆ Itim: กูเปลี่ยนชุดแทบไม่ทัน อิน้ำอิสัส! Heart: สวยครับๆ GUN: เจอได้ที่ไหนครับคนสวย Arthit: เธอเอาเสื้อคลุมไปด้วยเลย Pine: เป็นใครอะมาสั่ง @Arthit Arthit: ต้องให้พูดจริงๆ หรอ? @Pine xxx: แงง จะชิปแล้วนะๆๆ #อาทิตย์น้ำแข็ง . . 10PM @Pick me pub ICE's Part เสียงเพลงบีทหนักๆ กับแอลกอฮอล์ในคืนวันศุกร์เป็นอะไรที่ลงตัวที่สุด! ฉันกวาดสายตามองผู้คนที่เริ่มออกมาแข่งกันเต้นวาดลวดลายไม่มีใครยอมใครเมื่อดีเจเปิดเพลงที่ทำให้ใครหลายคนนั่งไม่ติดเก้าอี้รวมถึงตัวฉันเองก็ด้วย ฉันลุกขึ้นไปยืนเต้นที่ข้างโต๊ะกับเพื่อนจนเริ่มเหนื่อยก็กลับมานั่งกระดกเครื่องดื่มที่มี ‘ไพน์’ เพื่อนสนิทของฉันคอยชงไว้ให้ดื่มต่อ “พวกมึงๆ สิบสองนาฬิกาๆ" ดื่มไปจนหมดแก้วก็เริ่มรู้สึกกรึ่มๆ ไม่ถึงกับเมาก่อนจะหันไปสนใจ 'แตงโม’ เพื่อนอีกคนของฉันที่สะกิดไหล่ฉันรัวๆ ให้หันไปมองใครบางคน "โอ้โห มากับคนใหม่อีกแล้ว" "ควงสาวหน้าไม่ซ้ำกันสักครั้งที่เจอ" ตามมาด้วยเสียงของไพน์และไอติมที่พอเห็นคนที่แตงโมชี้ให้ดูก็เบ้ปากอย่างเซ็งๆ ทันที "ไม่ใช่คนเมื่อวานนี่นา" "เปลี่ยนสาวเป็นว่าเล่นเลย กูยอมๆ" ฉันมองตามคนที่ถูกพูดถึงอย่าง 'อาทิตย์' คนตัวสูงในเสื้อแจ็กเกตยีนสีอ่อนใส่เสื้อยืดสีขาวไว้ข้างในกับกางเกงยีนขาดเข่าที่ดูแสนธรรมดาแต่พออยู่บนตัวเขาแล้วมันไม่ธรรมดาเลยสักนิด ทั้งหน้าตาที่หล่อเหลาจนใครหลายคนมองตามแทบทั้งผับและบอดี้ที่แสนเพอร์เฟคนั่นที่ไม่ว่าจะใส่อะไรก็ดูดีไปซะหมด สูงขาว หุ่นดี หล่อ แบดบอย บ้านรวย ครบสูตรหนุ่มฮอตที่ใครหลายคนจับตามองเลยล่ะ แต่ใครที่หวังจะจีบอาทิตย์ในคืนนี้คงต้องรอไปก่อนเพราะคนที่กำลังโดนพวกเรานินทาอยู่กำลังเต้นคลอเคลียผู้หญิงที่เขาควงมาด้วยและดูท่าทางแล้วคืนนี้เขาคงไปต่อกับเธอคนนี้โดยไม่ต้องเดา “เอาไงมึง จัดเลยมั้ย?" "จัดไรล่ะ" ฉันขมวดคิ้วใส่แตงโมอย่างไม่เข้าใจเมื่อมันสะกิดถามอย่างล้อๆ ทำไมฉันต้องจัดอะไรด้วยล่ะจะควงใครก็เรื่องของเขาสิ เราไม่ได้เป็นอะไรกันเลยสักหน่อย "ไม่หวงหน่อยเหรอ" ไอติมถามต่อจนฉันต้องกลอกตามองบนอย่างเหนื่อยใจ ต้องให้พูดอีกกี่ครั้งว่า... "หวงทำไม ไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย" "แต่มันเต๊าะมึงทุกครั้งที่เจอ" "มาส่งที่คณะทุกครั้งที่มีโอกาส" "หลับตามองยังรู้เลยว่ามันจีบมึง" "เขาก็แค่แหย่เล่นน่า" ฉันไหวไหล่อย่างไม่ยี่หระ แบบอาทิตย์ไม่เรียกว่าจีบหรอกนะถึงเขาจะชอบเข้ามาหยอดมาเต๊าะกันทุกครั้งที่เจอแต่สำหรับฉันยังไงมันก็ไม่ใช่การจีบเพราะถ้าเขาจะจีบฉันจริงๆ ป่านนี้เราคงได้เป็นแฟนกันไปแล้วเพราะเขาเล่นเต๊าะฉันมาตั้งแต่ปีหนึ่งจนตอนนี้เราก็ปีสองแล้วนะ อาทิตย์เต๊าะฉันมาเป็นปีแล้วเลยก็ว่าได้ แต่ก็อย่างที่เห็น เสือก็คือเสือ อาทิตย์ยังไม่ยอมหยุดที่ใครเขาอาจจะทำแบบที่ทำกับฉันกับคนอื่นอีกก็ได้ ความสัมพันธ์ของฉันกับเขาน่ะจะบอกว่าเป็นเพื่อนกันก็ไม่เชิง อาทิตย์เป็นเพื่อนของไพน์ที่เป็นเพื่อนของฉันอีกทีเราก็เลยรู้จักกันเคยดื่มเคยเที่ยวด้วยกันอยู่บ่อยๆ พอเริ่มสนิทกันเขาก็หาจังหวะเข้ามาหยอดฉันตลอดเป็นแบบนี้มาเป็นปีแล้วล่ะ "แหย่เล่นๆ แต่เทคแคร์ดีจนกูคิดว่ามันชอบมึงจริงๆ แล้วนะบางที" "จริง! ตอนแรกก็อยากให้มึงคบกับมันนะแต่เจอแบบนี้คือไม่ไหวๆ" "มีที่ไหนมาเต๊าะเพื่อนกูสุดท้ายก็ไปกับคนอื่นอยู่ดี" ที่เพื่อนฉันพูดมาไม่เกินจริงเลย ตอนอยู่กับฉันอาทิตย์เหมือนจะจริงจังแต่พอมีคนเข้าหาเขาก็หายไปกับอีกคนเลย มีครั้งหนึ่งเขาบอกจะไปส่งฉันแต่พอได้สาวคนใหม่แล้วก็เทกันเลย ถ้าฉันรู้สึกอะไรกับเขาคงจะเสียใจมาก ดีนะที่ไม่ได้คาดหวังอะไรกับคนอย่างเขาอยู่แล้ว อาทิตย์ก็คืออาทิตย์จะให้เขาจริงจังกับใครคงเป็นสิ่งสุดท้ายที่จะเกิดขึ้นบนโลกนี้เลยล่ะฉันว่า "เชี่ยๆ เดินมาแล้วๆ" "กูไปเข้าห้องน้ำนะ" "หนี?" "เปล่า ปวดฉี่" ฉันรีบลุกเดินออกจากโต๊ะเมื่อสบเข้ากับสายตาคมที่พอเห็นฉันก็เดินตรงมาที่โต๊ะของพวกเราทันที ไม่ได้หนีนะแต่เขาทิ้งผู้หญิงตัวเองเดินมาหาฉันแบบนี้คงไม่ดีเท่าไหร่ วันนี้ฉันไม่พร้อมบวกกับใครอยากดื่มเงียบๆ เมาแล้วก็กลับไปนอนแค่นั้น "อ้าว แฟนกูไปไหนแล้วอะ" คนตัวสูงที่กว่าจะเดินผ่านฝูงคนในคืนวันศุกร์มาถึงโต๊ะของคนที่เขาไม่ได้เจอมาหลายวันแต่พอเดินมาถึงก็ไม่เจอเธอซะแล้วหันไปถามไพน์เพื่อนตัวเองที่ทำท่าไม่รู้ไม่ชี้ตอบเขากวนๆ กลับมา "ไอ้คนเจ้าชู้ขี้ตู่ไม่ต้องมาถามหาเพื่อนกูเลย" "อะไรวะ อุตส่าห์จะมาทักทายสักหน่อย" คนตัวสูงถอนหายใจแล้วพูดอย่างเซ็งๆ ก่อนจะโดนเพื่อนของ ‘น้ำแข็ง’ แขวะยกใหญ่มากับคนอื่นแต่ก็ยังอุตส่าห์เดินมาหาเพื่อนพวกเธออีกนะ ทำตัวโคตรเข้าใจยากเลยอาทิตย์น่ะว่าสรุปแล้วจะเอาไงกับเพื่อนพวกเธอกันแน่ "มันคงไม่อยากคุยกับมึง หนีไปเข้าห้องน้ำแล้ว" "เดี๋ยวๆ มึงจะไปไหนอาทิตย์" ได้ยินไพน์พูดแบบนั้นอาทิตย์ก็ทำท่าจะเดินตรงไปที่ห้องน้ำทันทีจนไพน์ดึงแขนไว้แทบไม่ทัน "ไปหาแฟนกูดิ คิดถึงชิบหาย" คนเจ้าชู้พูดจบก็เดินออกไปเลย ถ้าเป็นแต่ก่อนพวกเธอคงกรี๊ดกับความแพรวพราวของอาทิตย์แล้วล่ะคนอะไรขยันพูดให้ผู้หญิงใจสั่นชะมัดแต่ตอนนี้ทุกคนรู้ทันนิสัยเจ้าชู้ของเขาหมดแล้วก็เลยกรี๊ดไม่ลง เขามันคนขี้หยอดปากหวานไปทั่ว ไม่ได้คิดจริงจังแต่ก็หยอดไปเรื่อยถ้าใจไม่แข็งเหมือนน้ำแข็งคงหลงเสน่ห์เขาไปนานแล้ว . . ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ เมื่อเดินออกมาจากห้องน้ำหลังทำธุระเสร็จแล้วมาเจอกับคนที่ไม่อยากเจอมากที่สุดกำลังยืนสูบบุหรี่รอฉันอยู่ ที่คิดว่าเขารอฉันก็เพราะว่าพอเห็นฉันเดินออกมาอาทิตย์ก็รีบดับบุหรี่ในมือตัวเองทิ้งแล้วเดินตรงเข้ามาหาฉันทันที "หลบหน้าทำไม?" คนตัวสูงขมวดคิ้วถาม น้ำเสียงดูไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ "เปล่านี่ไม่ได้หลบ" แค่ไม่อยากเจอ ขี้เกียจคุยกับคนเจ้าชู้ “หึงเหรอ?" คนตัวสูงยื่นหน้าเข้ามาใกล้จนได้กลิ่นบุหรี่อ่อนๆ จากลมหายใจของเขาแล้วถามอย่างอารมณ์ดี แต่เดี๋ยวก่อนนะเขาเอาส่วนไหนคิดว่าฉันหึง ใครจะไปหึงเขากัน! จะควงสาวกี่สิบคนก็เรื่องของเขาเลยไม่เกี่ยวกับฉันสักนิด! ไม่ได้หึงไม่ได้หวงไม่ได้หงุดหงิดเลยที่เขาทำตัวแบบนั้นแต่ก็ยังมาคอยวนเวียนและหยอดฉันอยู่แบบนี้ "หึง? ทำไมต้องหึงอะจะทำอะไรก็เรื่องของเธอดิ" ฉันเค้นหัวเราะเบาๆ ก่อนจะเดินหนีแต่ก็โดนเขาฉุดแขนไว้ซะก่อน ":) " "ยิ้มไร" "ขี้หึงนะเราอะ" คนเจ้าชู้ยิ้มจนตาเป็นสระอิแล้วยีผมฉันทำเอาผมที่ฉันตั้งใจเซตมาอย่างดียุ่งไปหมดจนต้องรีบปัดมือเขาออกไม่ได้ฟังกันเลยหรือไงว่าไม่ได้หึงๆ โคตรเข้าข้างตัวเองเลยคนอะไร "ก็บอกว่าไม่ได้หึงไง ปล่อย! เราจะกลับไปหาเพื่อน” "เดี๋ยวเดินไปส่ง" "ไม่ต้อง รีบกลับไปหาคนของเธอดิ" เดี๋ยวมาเห็นเขาอยู่กับฉันก็โวยวายอีกหรอก บอกแล้วไงว่าวันนี้ไม่มีอารมณ์จะรับมือกับสาวๆ ของเขาหรอกนะ อาทิตย์มาวอแวฉันทีไรฉันโดนหาเรื่องทุกทีทั้งๆ ที่ฉันก็อยู่เฉยๆ "เดี๋ยวเดินไปส่งเธอก่อน" "ไม่ต้อง" "คนเยอะมันเบียด แต่งตัวก็โป๊อยากโดนฉุดหรือไง" คนตัวสูงมองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้าแล้วก็ทำหน้าไม่พอใจก่อนจะดึงมือฉันไปจับไว้แล้วพาเดินเข้าไปข้างใน พออาทิตย์ทำเหมือนกำลังดุกันฉันก็ไม่กล้าเถียง "จิ๊! ยุ่งจริงๆ" จะสลัดมือออกก็โดนเขาจับไว้แน่นกว่าเดิมจึงปล่อยให้เขาจูงมือพาเข้าไปข้างใน อาทิตย์คอยกันคนที่เบียดกันแทบจะตลอดทางเข้าให้ฉันอย่างที่เขาบอก พอโดนเบียดเยอะๆ เขาก็เปลี่ยนจากจับมือมาดึงฉันเข้าไปโอบไว้ทำให้แผ่นหลังฉันชิดกับอกเขาจนได้กลิ่นบุหรี่อ่อนๆ ที่เขาเพิ่งสูบมา มันไม่ได้เหม็นเมื่ออยู่บนตัวเขาแต่มันทำให้เขาเซ็กซี่น่าค้นหาเมื่อมันผสมกับกลิ่นน้ำหอมอ่อนๆ จากตัวเขายิ่งทำให้เขามีเสน่ห์และดึงดูดมากขึ้นไปอีก... ไม่รู้ว่าเราใช้เวลาเดินเบียดคนเข้ามาข้างในนานเท่าไหร่รู้ตัวอีกทีอาทิตย์ก็พาฉันมาถึงที่โต๊ะแล้ว ส่งฉันเสร็จเขาก็ขอตัวกลับโต๊ะตัวเองไปอย่างที่พูดทันที ทุกอย่างกลับสู่สภาวะปกติอีกครั้ง ฉันนั่งดื่มกับเพื่อนเงียบๆ นานเกือบครึ่งชั่วโมงมีเผลอหันไปสบตากับอาทิตย์ที่นั่งถัดไปอีกสามโต๊ะหลายครั้งจนต้องเบือนหน้าหนีเพราะผู้หญิงที่เขาควงอยู่เอาแต่คอยคลอเคลียไม่เลิก เมื่อกี้ยังโอบฉันอยู่เลยตอนนี้ไปโอบคนอื่นซะแล้ว เหอะ! "มึงดูดิๆ นัวมากแม่" "อื้อหือ ขนาดนี้ก็ไปเปิดห้องเถอะ" อุตส่าห์เลิกสนใจเขาแล้วนะแต่ก็ต้องหันไปมองอีกรอบเพราะเพื่อนซุบซิบกันก็เห็นเขาโดนผู้หญิงคนนั้นนั่งตักกอดกันนัวจนหน้าเขาซุกอยู่ตรงหน้าอกโตๆ ของเธอคนนั้น เป็นภาพที่...อืม ไปเปิดห้องเถอะจริงๆ "อยากกลับแล้วอะ" "เดี๋ยวก่อนๆ วันนี้วันศุกร์มึงจะรีบไปไหน" ไอติมมองฉันตาโตเมื่อฉันบอกแบบนั้นทั้งๆ ที่วันนี้นัดกันไว้ว่าร้านไม่ปิดไม่กลับแท้ๆแต่ไม่รู้สิฉันไม่อยากอยู่แล้วอะอยู่ๆ ก็รู้สึกเบื่อขึ้นมา "กูปวดหัวแล้วก็ง่วงด้วย พวกมึงอยู่ต่อก็ได้เดี๋ยวกูกลับเอง" "ไม่ได้ดิ มาด้วยกันกลับด้วยกัน" “วันนี้ไม่ค่อยสนุกจริงๆ นั่นแหละ กลับก็ได้ๆ" เมื่อเห็นท่าทางเพื่อนตัวเองไม่ค่อยเอ็นจอยทั้งกลุ่มจึงตัดสินใจกลับ ถึงแม้จะอยากอยู่ต่อแต่ก็เป็นห่วงใจของน้ำแข็งที่ถึงแม้ว่าภายนอกจะดูไม่รู้สึกอะไรแต่พวกเธอรู้ดีว่าลึกๆ แล้วมันต้องมีรู้สึกกันบ้างแหละ ไม่รู้ว่าที่พวกเธอพยายามชี้ให้เพื่อนดูและคอยเล่าวีรกรรมของอาทิตย์ว่าเจ้าชู้ขนาดไหนมันช่วยให้น้ำแข็งรู้ตัวหรือเปล่าว่าไม่ควรเอาใจไปรู้สึกกับผู้ชายคนนี้ ขอร้องเถอะขอให้มันได้ผลทีพวกเธอไม่อยากเห็นเพื่อนตัวเองต้องมาเสียใจเพราะคนอย่างอาทิตย์จริงๆ พอตัดสินใจที่จะกลับสาวๆ ก็รีบเก็บของแต่ยังไม่ทันได้ก้าวพ้นโต๊ะมือถือของน้ำแข็งก็มีแจ้งเตือนข้อความเข้ามาซะก่อน น้ำแข็งมองชื่อบนหน้าจอพอเห็นว่าเป็นใครก็ว่าจะไม่ตอบแล้วแต่เพราะมองไปเห็นคนที่ส่งข้อความมาจ้องเธออยู่ก็เลยต้อง 'จำใจตอบ' เพราะไม่งั้นเขาได้เดินมาหาเธอที่โต๊ะอีกแน่ Arthit Arthit: จะกลับแล้วหรอ ICE: ยุ่ง Arthit: เธอเราถามดีๆ ICE: อืม Arthit: กลับยังไง ICE: กับเพื่อน Arthit: โอเคครับ กลับดีๆ Arthit: ถึงแล้วบอกเราด้วยนะ Read น้ำแข็งอ่านประโยคสุดท้ายของเขาแล้วแต่ไม่ได้ตอบอะไรกลับไปแล้วเดินออกไปจากตรงนั้นทันที เป็นอะไรกันทำไมเธอต้องคอยรายงานเขาด้วย เขาไม่จำเป็นต้องมาสนใจเธอเลยสักนิดก็แค่คนรู้จักที่เขาเต๊าะเล่นไปวันๆ ไม่ต้องมาใส่ใจกันขนาดนี้ก็ได้มั้ง!
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม