EP01 แบบนี้ทุกที
12:15AM
Arthit: ถึงยัง
Arthit: น้ำแข็ง
Arthit: ทำไมไม่ตอบ?
Arthit: เธอ
Arthit: เป็นไรป่าววะ
(10) Arthit missed call
ฉันที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จออกมาก็พบว่าโทรศัพท์ของฉันที่วางอยู่บนเตียงสั่นเพราะแจ้งเตือนเข้าไม่หยุดจึงรีบเดินไปหยิบมาดูเพราะคิดว่าไพน์ที่เป็นคนขับรถมาส่งฉันทักมากลัวว่าเพื่อนจะเป็นอะไรหรือเปล่าแต่ก็พบว่าไม่ใช่ไพน์แต่เป็นอาทิตย์ที่ทั้งรัวข้อความและโทรมาเพราะฉันไม่ตอบแชตเขา
Arthit: ถ้าไม่ตอบจะขับรถไปหาแล้วนะ
Read
ICE: เธอรัวมาทำไมเนี่ย
ICE: เราถึงแล้วๆ
Arthit: แล้วทำไมไม่บอก ไลน์ไปก็ไม่ตอบ
สัมผัสได้ถึงน้ำเสียงดุๆ ผ่านตัวอักษรของเขาทำเอาฉันรู้สึกผิดเลยที่ไม่ยอมบอกเขาว่ามาถึงแล้ว ก็พอกลับมาถึงแล้วมันไม่สบายตัวอยากอาบน้ำแล้วนอนเลยนี่นาใครจะไปคิดว่าอาทิตย์จะจริงจังเรื่องที่บอกว่าให้ฉันบอกตอนกลับถึงห้องขนาดนี้กันล่ะ
ICE: ขอโทษๆ เราไปอาบน้ำมา
Arthit: แล้วทำไมไม่บอกทิ้งไว้ก่อนว่าถึงแล้ว
ICE: ก็เราลืม เธอจริงจังอะไรเนี่ย
Arthit: โอเคถึงแล้วก็ดี งั้นไม่กวนแล้ว
รู้สึกเหมือนโดนโกรธเลย แค่ลืมบอกเองทำไมต้องจริงจังขนาดนี้ด้วย ทำไมต้องแสดงออกว่าเป็นห่วงขนาดนี้ทั้งๆ ที่เราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย : (
เก่งจังเลยนะอาทิตย์เรื่องทำให้ฉันสับสนน่ะ
ICE: แล้วเธอจะกลับตอนไหน
Arthit: กำลังกลับ
ICE: อ่อ โอเค
กำลังกลับของเขาก็คงไม่พ้นมีใครสักคนกลับด้วยแน่ๆ ไม่อยากถามต่อแล้วฉันจึงตัดบทไปแต่เขาก็ยังตอบกลับมาอีก
Arthit: พรุ่งนี้เรียนกี่โมง
ICE: 10 โมง
Arthit: เดี๋ยวไปรับ
ICE: ไม่ต้องๆ เดี๋ยวเพื่อนมารับ
Arthit: จะไปรับครับ เธอทำเราเป็นห่วงนะรับผิดชอบเลย
ICE: อะไรกัน เรื่องแค่นี้เอง
Arthit: พรุ่งนี้จะไปรับไปบอกเพื่อนเลยว่าไม่ต้องมารับแล้ว
ICE: เอาแต่ใจ : (
Arthit: อยากเปลี่ยนไปเอาแต่เธออยู่เหมือนกัน
ICE: ไอ้นี่ ทะลึ่ง!
Arthit: 5555555
Arthit: เราจะขับรถแล้ว เธอไปนอนเถอะ
Arthit: ฝันดีนะ
ICE: อือ ฝันดี
Arthit: :)
Read
ไม่รู้ว่าตัวเองเผลอหลุดยิ้มให้กับบทสนทนาที่คุยกับอาทิตย์ตอนไหนรู้ตัวอีกทีฉันก็หยุดยิ้มไม่ได้แล้วจนกระทั่งเพื่อนส่งอะไรบางอย่างมาให้ดู
Group chat
Taengmo: พวกมึงดู แรงมาก!
Taengmo share a post…
IG
(Photo รูปผู้ชายไม่เห็นหน้า ไม่ใส่เสื้อ)
Fahsai: :P
Mel: ใคร!!!!
Alisa: เบาหน่อยแม่
Nina: แซ่บไม่หยุดเลยเพื่อนกู
Jen: 1ถึง 10?
Fahsai: 11 :) @Jen
…
Pine: เห็นแค่นี้ยังรู้เลยว่าใคร
Itim: อื้อหือ แซ่บมากแม่
Pine: แต่ลงแบบนี้เลยเหรอ? แรงอยู่นะ
ที่ยิ้มไปเมื่อกี้ขอเอาคืนได้มั้ย เมื่อไหร่ฉันจะเลิกใจสั่นกับการกระทำของอาทิตย์สักทีนะ ทำไมไม่จำสักทีว่าเขาสับรางเก่งแค่ไหนอยู่กับอีกคนแต่ก็ยังอุตส่าห์รัวข้อความมาหาฉันได้ แสดงออกว่าเป็นห่วงฉันนักหนาเหมือนมีใจแต่ก็ยังมีคนอื่นไม่หยุดอยู่ดี
ไม่เข้าใจเขาเลยจริงๆ
.
.
Arthit's Part
ผมตื่นแต่เช้าเพื่อมารับน้ำแข็ง เมื่อคืนเธอไม่ยอมตอบข้อความผมทำผมกังวลจนเกือบทิ้งผู้หญิงที่ควงอยู่แล้วขับรถมาหาเธอที่คอนโดแล้ว ความจริงผมก็หยิบกุญแจรถแล้วนะถ้าเธอไม่ตอบกลับมาซะก่อนน่ะ
ก็บอกแล้วว่าถ้าถึงแล้วให้บอกกันหน่อยแต่คนดื้อก็ยังไม่ยอมทำตาม ไม่รู้หรือไงว่าผมเป็นห่วงจริงๆ
ผมนั่งรออยู่ที่ลานจอดรถใต้คอนโดไม่นานคนที่ผมมารอรับก็เดินลงมา พอขึ้นมาบนรถก็เลยโดนผมดุไปทีเรื่องที่ไม่ยอมบอกผมเมื่อคืนแต่น้ำแข็งก็ไม่ได้ตอบอะไรกลับมานอกจากคำว่า
'โทษที'
และตอนนี้บรรยากาศบนรถก็เงียบมากนอกจากเสียงเครื่องปรับอากาศและเพลงที่ผมเปิดคลอเบาๆ ก็ไม่มีเสียงพูดคุยจากเราสองคนเลย ผมชวนคุยเธอก็ถามคำตอบคำเอาแต่กดโทรศัพท์ไม่รู้เป็นอะไรหรือโกรธอะไรผมอีก
ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมมารับมาส่งน้ำแข็งแบบนี้นะ ตั้งแต่รู้จักกันผมก็มารับเธอไปเรียนด้วยแทบทุกครั้งที่มีโอกาส
เรียกว่าจีบมั้ย? แรกๆ ก็จีบนะ ช่วงแรกที่เรารู้จักกันผมจีบน้ำแข็งจริงจังเลยแต่เธอดูท่าทางยังไงก็คงไม่เอาผมแน่ๆ และผมเองก็คิดว่าตัวเองคงยังไม่พร้อมจะหยุดที่ใครก็เลยเลิกจีบเธอไปกลัวว่าถ้าคบกันไปผมจะทำให้เธอเสียใจ แต่จะว่าเลิกจีบไปเลยก็ไม่เชิงผมยังคอยเต๊าะคอยหยอดและดูแลเธออยู่ห่างๆ แบบนี้อยู่ตลอด ตอนนี้แค่ได้เห็นน้ำแข็งในสายตาผมก็โอเคแล้ว
ซึ่งที่เป็นอยู่ตอนนี้มันก็ดี...
IG
(Photo รูปน้ำแข็งบนรถอาทิตย์)
Arthit: เธอคุยกับเราหน่อย : (
Heart: เมื่อคืนอยู่กับอีกคนตอนเช้ากับอีกคน ยอมมึงเลยจริงๆ
Din: น่ารักจังเลยค้าบเธอ
Arthit: กวนตีน @Din
Din: อะหวงๆๆ @Arthit
xxx: ใครวะมึง? @zzz
zzz: น้ำแข็งอักษรป่ะ
xxx: แฟนอาทิตย์หรอ
Wanjai: แฟนหรอๆๆ
Arthit: อยากให้เรามีมากเลยนะแฟนอะ @Wanjai
Wanjai: งุ้ยย ดูออกเลยหรอ @Arthit
Taenkun: ห้ามคุยกับมัน @Wanjai
ปล่อยให้คนตัวเล็กนั่งเล่นโทรศัพท์ไปช่วงที่รถติดไฟแดงผมก็เลยหยิบโทรศัพท์ตัวเองขึ้นมาแอบถ่ายรูปเธอซะเลย พอเห็นว่าผมลงรูปตัวเองในไอจีน้ำแข็งก็ถึงกับเงยหน้าขึ้นมาคุยกับผมเลย ถ้าไม่โดนแกล้งก็ไม่ยอมคุยกับผมสินะ
"ลงรูปเราทำไม?"
"ก็เธอไม่คุยด้วย"
"แล้วจำเป็นต้องรูปมั้ยล่ะ เดี๋ยวผู้หญิงของเธอก็มาวุ่นวายกับเราอีก"
"เธอไงผู้หญิงของเรา"
"เฮ้อ..."
คนตัวเล็กที่โวยวายใส่ผมเสร็จก็ถอนหายใจใส่อย่างเซ็งๆ เหมือนไม่รู้จะเถียงอะไรต่อ แล้วก็นั่งทำหน้างอไปตลอดทางจนผมขับรถมาถึงคณะของเธอ
ผมทำอะไรผิดอีกวะเนี่ย
"ขอบคุณที่มาส่ง"
"ครับ เลิกกี่โมงเดี๋ยวมารับ"
"ไม่เป็นไร เดี๋ยวกลับกับเพื่อน ไปนะ"
"อ่า โอเค" ดูท่าทางเธออารมณ์ไม่ดีสักเท่าไหร่ผมก็เลยไม่อยากเซ้าซี้ยอมปล่อยให้เธอลงจากรถไปแต่โดยดีแต่ว่ายังเดินไม่ทันพ้นจากรถผมน้ำแข็งก็หมุนตัวหันกลับมาเคาะกระจกรถ
"หืม เธอลืมอะไรหรือเปล่า?” ผมลดกระจกรถลงแล้วถามเธอ
"อาทิตย์"
"ครับ?"
"อย่าลืมเก็บไอ้นั่นไปทิ้งด้วยนะ"
!!!!
"ถ้าคนอื่นที่ไม่ใช่เรามานั่ง เขาจะเข้าใจผิดเอาน่ะ"
พูดจบน้ำแข็งก็เดินออกไปเลย ทิ้งไว้เพียงผมที่นั่งช็อกมองตามจุดที่มือเธอชี้ซึ่งมันมีถุงยางอนามัยที่ผมใช่เมื่อคืนตกอยู่ตรงใต้เบาะนั่งข้างคนขับ...
ชิบหาย ถึงเธอจะรู้ว่าผมมันเจ้าชู้ขี้เอาแค่ไหนก็ไม่ควรมาเห็นอะไรแบบนี้มั้ยวะ
งานเข้าแล้วไงอาทิตย์ ลืมอะไรไม่ลืมลืมเก็บถุงยางไปทิ้ง!
.
.
1 week later…
@คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์
"ไง ได้ข่าวว่าโดนเทมา" คำถามแรกที่ผมได้รับมาจาก 'ดิน' เพื่อนสนิทที่พอผมเดินมาถึงคณะมันก็ทักขึ้นทันที
"รอบนี้แปลกหน้าไม่มีรอยว่ะ" ตามมาด้วย 'ฮาร์ท' เพื่อนอีกคนที่เดินเข้ามาสำรวจใบหน้าผมจนผมต้องปัดมือมันออกอย่างรำคาญ
"ยุ่งน่า"
"ไปทำอะไรให้เขาเทอีกละ"
"เพื่อนมึงจะมีอะไรนอกจากความ 'ไม่ชัดเจน'"
"อาทิตย์ผู้ไม่มีสถานะอื่นให้ผู้หญิงนอกจากคำว่า 'คนคุย'"
“คนคุยที่เอากันนะ เป็นกูก็ไม่ยอมอะไอ้สัสบอกเขาว่าแค่คุยแต่ก็เสือกเอาเขา”
“กูไม่ได้หลอกเอาใครมั้ยวะ ก็สมยอมทั้งคู่”
ผมตอบกลับพวกมันสองคนที่ผลัดกันว่าผม คำพูดคำจานี่ถ้าเป็นเข็มคงทิ่มผมจนพรุนอะ ส่วนคนที่มันพูดถึงว่าเทผมน่ะหมายถึง 'ฟ้าใส' ผู้หญิงที่ผมควงเมื่อสัปดาห์ที่แล้วน่ะ อยู่ๆ เมื่อวานเธอก็ถามหาสถานะจากผมพอผมบอกว่าเป็น 'คนคุย' เธอก็ไม่พอใจหาว่าผมหลอกเอาก็เลยขอจบความสัมพันธ์ ผมก็โอเคไม่ได้อะไรถ้าไม่โอเคก็แค่เลิกเป็นแบบนี้มาหลายคนแล้ว
และอีกอย่างผมไม่ได้หลอกเอาใครสักหน่อยตอนเอาก็ยินยอมกันทั้งสองฝ่ายแต่พอไม่ได้อย่างที่ต้องการก็มาด่าผม งงว่ะแต่ชินแล้วล่ะ
ดีหน่อยที่ครั้งนี้ผมไม่โดนตบเหมือนครั้งที่แล้ว คนก่อนหน้านี้ตบจนหน้าผมช้ำไปตั้งหลายวัน
"แต่มีคนหนึ่งนะที่เขาไม่ยอมให้มันเอานะ"
“ชื่ออะไรนะ น้ำแข็งป่ะ"
"ไอ้สัส" ผมด่าเมื่อพวกมันพูดจี้จุดพูดถึงคนที่ผมกำลังคิดถึง
“เออ ว่าแต่ช่วงนี้ไม่เห็นมึงไปคณะอักษรเลย ไม่จีบแล้ว?" ดินถาม
"เปล่า เขาไม่ตอบข้อความกูมาเป็นอาทิตย์ละ"
ก็ตั้งแต่วันที่เธอเห็นถุงยางบนรถผมนั่นแหละ ส่งข้อความไปก็ไม่ตอบจะไปหาก็กลัวโดนเธอหลบหน้าผมก็เลยปล่อยเธอไปก่อนเดี๋ยวค่อยง้อ ทั้งที่ไม่รู้ว่าเธองอนหรือโกรธผมจริงๆ หรือเปล่าก็เถอะแต่ไม่ยอมตอบกันแบบนี้ก็ต้องมีรู้สึกอะไรบ้างล่ะวะขอให้ที่น้ำแข็งรู้สึกเป็นแค่ความโกรธเถอะผมยังไม่อยากโดนเธอเกลียดตอนนี้นะ
“ตั้งแต่วันนั้น?"
"เออ" ผมตอบไอ้ดิน พวกมันรู้เรื่องที่น้ำแข็งเจอถุงยางบนรถเพราะผมเล่าให้ฟัง โดนมันด่ายับเหมือนกันที่ปล่อยให้น้ำแข็งมาเจออะไรแบบนั้น
ก็คนมันลืมจริงๆ ทำไงได้วะ
"ยิ่งหายไปแบบนี้เขายิ่งจะรู้สึกนะว่ามึงไม่จริงจัง"
"ถึงปกติจะดูไม่จริงจังอยู่แล้วก็เถอะ" เอาปืนมายิงกูเถอะถ้าจะด่ากันขนาดนี้
“ถ้าชอบเขาจริงๆ มึงก็พยายามหน่อยอาทิตย์ เบื่อจะเห็นมึงควงไปเรื่อยแล้วมาจบที่โดนผู้หญิงด่าแบบนี้แล้ว" ไอ้ฮาร์ทบ่นผมใหญ่มันดูมีสาระและเป็นห่วงผมจนผมแปลกใจ
"เป็นห่วง?"
"เปล่า กูพนันกับไอ้ดินไว้ว่าถ้ามึงหยุดที่น้ำแข็งได้จริงๆ มันจะเลี้ยงเหล้ากูหนึ่งเดือน"
"ไอ้พวกเวร" มันเอาชีวิตผมมาเป็นเดิมพันได้ไงวะ สรุปที่เชียร์ผมกับน้ำแข็งจนออกนอกหน้าขนาดนี้เพราะอยากกินเหล้าฟรีนี่เองสินะไอ้พวกเพื่อนเวรนี่
พอพูดถึงเรื่องน้ำแข็ง...ผมไม่รู้ว่ะ ผมชอบเธอจริงๆ นะถึงจะไม่รู้ว่าชอบมากแค่ไหนแต่มันก็มากกว่าคนอื่นๆ ที่ผ่านมาแน่นอนผมมั่นใจ
เพราะรู้ว่าตัวเองรู้สึกกับน้ำแข็งมากกว่าคนอื่นผมถึงไม่อยากเอาตัวเองเข้าไปมากกว่านี้เพราะรู้ว่าตัวผมในตอนนี้มันเหี้ยไง ผมไม่อยากทำให้เธอเสียใจแต่จะไม่ให้ยุ่งกับเธอเลยผมก็ทำไม่ได้อีก
ก็คนมันชอบนี่นา
นึกถึงหน้าดื้อๆ ปากเล็กๆ ที่ชอบเถียงผมเวลาโดนผมดุแล้วก็อยากเจอชะมัด...
ตอนนี้เธอจะหายโกรธผมหรือยังนะ?
.
.
4PM @คณะอักษรศาสตร์
"มาทำไม?"
ไพน์ที่เพิ่งเดินลงมาจากตึกเรียนเห็นอาทิตย์นั่งอยู่ที่โต๊ะประจำของพวกเธอก็มองเขาตาขวางทันที หายหน้าหายตาไปหลายวันทำเอาเพื่อนเธอดูหงอยๆ แต่พอโดนผู้หญิงเทหน่อยก็เซกลับมาหาเพื่อนเธอตลอด
"มาหาแฟนกูดิ" อาทิตย์พูดพร้อมกับมองหาคนตัวเล็กที่เขาตั้งใจมาหาไปด้วย เพื่อนก็ลงมาหมดแล้วนะทำไมช้าจัง
"อย่ามาขี้ตู่ใส่เพื่อนกูนะ ถ้าไม่โดนเทมาจะเห็นหัวมึงมั้ย!"
"มึงรู้?"
“เออ ผู้หญิงเล่นโพสต์ด่าลงไอจีขนาดนั้นเขารู้กันทั้งมอแล้วมั้ง สมน้ำหน้า!"
"กูเพื่อนมึงนะ อ่อนโยนกับกูหน่อยไพน์เพื่อนมึงเพิ่งโดนเทมานะ" แกล้งทำหน้าหงอยใส่ไพน์แต่ก็โดนเพื่อนสาวเบ้ปากใส่ คนอย่างอาทิตย์น่ะเหรอจะรู้สึกอะไร
"สาบานว่ามึงเสียใจ"
"เหอะ เฉยๆ ดีซะอีกหลังๆ มาเริ่มน่ารำคาญละ" นั่นไงล่ะ
"โคตรเลว" บ่นไปก็เท่านั้นคนอย่างอาทิตย์ไม่รู้สึกอะไรหรอก
อาทิตย์คุยกับไพน์สักพักคนที่เขารออยู่ก็เดินลงมาพอดีพร้อมกับไอติมและแตงโมที่ขอตัวกลับเลยเพราะมีธุระต่อ
“เธอ ไปกินข้าวกัน" ไม่รอให้น้ำแข็งถามอะไรอาทิตย์ก็ชิงชวนขึ้นมาซะก่อน
"กูไปรอที่รถนะ" ไพน์ที่ต้องไปส่งน้ำแข็งหันไปบอกเพื่อนตัวเองก่อนจะเดินไปรอที่รถเพราะคิดว่ายังไงวันนี้ก็คงไม่ได้ไปส่งน้ำแข็งแน่ๆ อาทิตย์คงไม่ปล่อยเพื่อนเธอมาหรอกน้ำแข็งเองก็ดูหงอยๆ มาหลายวันแล้วถึงจะไม่ได้พูดออกมาแต่เพื่อนก็ดูออกว่าเป็นเพราะใคร
"มาทำไม?"
"มารับเธอไปกินข้าวครับ" คนตัวสูงพูดพร้อมกับแย่งหนังสือในมือเธอไปถือไว้พร้อมกับส่งยิ้มหวานมาให้จนตาเป็นสระอิ
“ไม่ไป เราจะกลับกับไพน์"
"แต่เราอยากไปกับเธอ อยากขอโทษเรื่องวันนั้น" พอโดนปฏิเสธก็ทำหน้าหงอยเพราะเข้าใจว่าเธอโกรธจนไม่ยอมไปไหนกับเขาแล้ว
"เฮ้ย เรื่องวันนั้นเราไม่ได้โกรธ จะเอาใครบนรถก็เรื่องของเธอดิ"
คำพูดนิ่มๆ เหมือนไม่คิดอะไรแต่ทำเอาอาทิตย์ถึงกับหน้าชาไปเลย
“โหเธอ ตบกันเลยดีกว่าพูดงี้"
"ได้เหรอ"
"น้ำแข็ง เธออย่าร้ายกับเราดิ : ("
"แล้วเธอเคยใจดีกับเราหรือเปล่าล่ะ"
อาทิตย์เงียบไปเลยเมื่อโดนเธอตอบกลับมาแบบนั้น ถึงจะไม่ได้พูดออกมาตรงๆ แต่ทั้งคู่ต่างก็รู้ดีว่าหมายถึงอะไร
"ขอโทษครับ ไปกินข้าวกันนะ" แต่เขาก็ยังไม่ละความพยายามที่จะง้อ ยิ่งเป็นแบบนี้เขายิ่งปล่อยผ่านไม่ได้ ดูก็รู้ว่าน้ำแข็งโกรธถึงจะไม่ได้แสดงออกมาว่าโกรธมากแต่แค่นิดเดียวเขาก็ไม่อยากให้เธอรู้สึกไม่ดี
"เราไม่อยากนั่งรถเธอ"
รถที่เขาใช้มีอะไรกับผู้หญิงคนอื่น...
ถึงเราจะไม่ได้เป็นอะไรกันแต่พอรู้ว่าเขาพาใครไปทำเรื่องแบบนั้นบนรถแล้วมันก็นั่งไม่ลง
"วันนี้เอาคันใหม่มาครับ คันนี้ยังไม่เคยมีใครได้นั่ง"
"..."
"เธอคนแรก"
เขาก็เป็นแบบนี้ทุกที : (