มือบางชะงักตอนจับแก้ว หันมองร่างสูงตรงหน้า ที่เอาแต่นั่งสบายใจศอกแกร่งเท้าบาร์สูงระดับลำตัว มือข้างขวาหยิบแท็บเล็ตขึ้นมารูดจอ ไม่ได้สนใจความมึนงงของเธอสักเท่าไหร่
โคลนีจึงไม่พูดต่อ ก้มหน้าก้มตาตวงส่วนผสมอย่างขะมักเขม้นลงไปในแก้วเชค ก่อนทำการเขย่าจนเข้าที่
หน้าหล่อเหลาเหลือบมอง ยกยิ้มมุมปาก เขาชอบจังหวะนี้เป็นที่สุด เพราะตอนเขย่าเต้าหยุ่นของเธอจะสั่นตามไปด้วย หญิงสาวหรี่ตามองกลับ อาจเป็นเพราะสัญชาตญาณบอกให้รู้มีคนแอบมองอยู่ แต่กลับไม่ระแคะระคายอะไร
" บนเรือคนทำหน้าที่นี้จะต้องเก่ง "
เนื่องจากเขาแสร้งตีมึน ไม่แสดงอาการ ซ้ำยังใช้เสียงทุ้มพูดไปเรื่อยเปื่อย ในขณะเธอมีหน้าที่แค่ชง ดื่มก่อนเสิร์ฟ แล้วก็ฟังอย่างตั้งใจ
" เธอเป็นคนเก่ง ก็ควรได้รับโอกาสนั้น "
" โอกาส? คุณเรียกสิ่งนี้ว่าโอกาสเหรอคะ "
เริ่มไม่เข้าใจว่าเขาต้องการอะไรกันแน่ โอกาสที่ว่าหมายถึงการโลดโผนปรับระดับความเป็นมืออาชีพมากขึ
