เสียงทุ้มดังอยู่ตรงหน้า จังหวะหันกลับมา เธอไม่ได้ฟังประโยคนั้น ด้วยความตกใจในการกระทำก่อนหน้านี้ หญิงสาวทำหน้าเหลอหลา
" มะ มาตั้งแต่ตอนไหนคะ?!"
กลัวเขาจะได้ยินคำอธิษฐาน แต่เปล่าเลย ร่างสูงกลับเลิกคิ้วสูง ดึงตัวจากท่ายืนพิงประตูมายืนตัวตรง มองคนตรงหน้าด้วยสายตายากจะคาดเดา ก่อนก้มต่ำหรี่เป็นวงรีแคบ มองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า
โคลนีใช้มือป้องหน้าอกทันควัน จุดนั้นของเธอไม่ได้สวมเสื้อใน พร้อมหน้าซีดเผือดทำอะไรไม่ถูก นอกจากการก้าวถอยหลังตามสัญชาตญาณ ทว่ากลับทำเธอเสียเปรียบซะเอง เมื่อแผ่นหลังชนเข้ากับรั้วเหล็กกั้น บอกให้รู้เขตแดนมีเพียงแค่นั้น หากพลาดพลั้งตกลงไป ไม่กระดูกหักก็มีแต่ตายกับตาย
ร่างบางเผยอาการประหม่าต่อหน้าร่างสูง สายตาเลิกลักมองสลับกันระหว่างเขากับเหวลึก ทำให้เขายกยิ้ม
" มันตันแล้วสาวน้อย "
" อย่าเข้ามานะ"
เสียงกระท่อนกระแท่นเริ่มเกิดขึ้น ลำคอระหงเคลื่อนไหวเพราะน้ำลายก้อนใหญ่ ดวง
