จวนตระกูลหม่า
"ซูมี่ เป็นเช่นนี้แล้วยังจะให้ข้าทำตามแผนต่อหรือไม่"
โม่โฉวพูดออกมาด้วยรอยยิ้ม เขาจ้องมองภาพตรงหน้าที่มีสตรีผู้หนึ่งกำลังร่วมรักอยู่กับบุรุษทั้งสามอย่างเร่าร้อน ว่ากันว่ามนุษย์เข้าใจยากแท้จริงเป็นเช่นนี้เอง โชคดีที่ฟางหรูของข้าเป็นเด็กดี
"ส่งกระบี่ของเจ้ามาให้ข้า"
ซูมี่พูดออกมาเสียงสั่น นางในตอนนี้เต็มไปด้วยความโกรธ หานตงเลือกที่จะปฏิเสธนางเพื่อคนที่รักแล้วดูสิ่งที่สตรีผู้นั้นมอบให้เขาสิ
โม่โฉวยกยิ้มก่อนจะส่งกระบี่ไปยังมือของซูมี่ ไม่นานเสียงกรีดร้องก็ดังขึ้นตามด้วยเสียงคมกระบี่ โม่โฉวกอดอกจ้องมองเลือดสีแดงสดตรงหน้าด้วยความพอใจ แม้ในใจอยากจะเข้าไปร่วมวงด้วยแต่เพราะคำสัญญาที่ให้ไว้กับฟางหรูว่าจะไม่สังหารใครอีกแล้วเขาจึงทำได้เพียงแค่จ้องมองเท่านั้น
"วะ....ไว้ชีวิตข้าด้วย.."
ถิงถิงพูดออกมาทั้งน้ำตา นางตัวสั่นด้วยความกลัวมององครักษ์ทั้งสามของนางที่ตอนนี้กลายเป็นศพนอนอยู่
