[8] -ลักพาตัว-
1840 คำ
กรงสวาทมาเฟีย
Ep.8
________________________________________
"เฮ้อ เหนื่อยเป็นบ้าเลยวันนี้" ดาราสาวบ่นอุบขณะที่กำลังจะเดินไปขึ้นรถยนต์คันหรูของตัวเองที่จอดไว้ในโรงรถของกองถ่าย หลังจากที่ถ่ายทำการแสดงเสร็จแล้ว ฉากในร้องไห้ในวันนี้ทำเอาเธอรู้สึกอ่อนเพลียจนอยากจะทิ้งตัวลงนอนบนเตียงนุ่มๆ
"คุณเอสเธอร์ใช่ไหมครับ"
"อ๊ะ! พะ..พวกคุณเป็นใครอีกเนี่ย" เอสเธอร์เอ่ยถามชายฉกรรจ์สองคนที่ใส่ชุดสีขาวทั้งตัวอย่างไม่สบอารมณ์ แม้จะแตกต่างจากกลุ่มพวกชุดดำในตอนบ่าย แต่ก็สร้างความกลัวให้เธอไม่น้อยไปกว่ากันเลยสักนิด
"เข้าเรื่องเลยนะครับ ผมแฟรงค์ส่วนไอ้นี่ชื่อเฟร็ด สิ่งที่พวกเราอยากจะบอกคุณก็คือนายเอเดนพ่อของคุณติดหนี้พนันที่คาสิโนเราอยู่ยี่สิบล้าน แล้ววันนี้นายให้ผมมาทวงหนี้งวดแรกห้าล้านบาทครับ" แฟรงค์สรุปให้ดาราสาวฟังอย่างรวบรัดรวดเดียวหมด แตกต่างจากโนอาร์ในตอนที่พูดกับเธอ
"อะไรนะ!! อีกแล้วเหรอ!!" เป็นอีกครั้งที่เธอต้องตกใจกับการกระทำของคนเป็นพ่อ จิตใจของเธอในตอนนี้เหี่ยวเฉาจนแทบจะแหลกสลาย "ถ้าฉันไม่จ่ายพ่อฉันคงถูกฆ่าตายใช่ไหม"
"ครับ"
"เอานามบัตรและเลขบัญชีของนายพวกแกมา" แฟรงค์ที่ได้ยินเช่นนั้นก็รีบยื่นนามบัตรของรามิลให้ดาราสาว ก่อนที่ทั้งคู่จะโค้งศรีษะให้เธอแล้วเป็นฝ่ายเดินจากไป
"เฮ้อ ทำไมนะ.. ทำไมฉันถึงไม่เกิดมาเป็นคนเลว" เอสเธอร์พึมพำกับตัวเองอย่างคนเลื่อนลอยไร้สติ เธอฟุบหน้าลงกับพวงมาลัยรถยนต์อย่างเหนื่อยล้า หากเลือกได้เธออยากจะลืมทุกสิ่งทุกอย่างไม่อยากจำความเจ็บปวดพวกนี้อีก
หลายวันต่อมา..
แกร่ก!
"เธอร์! ทำไมเงินในบัญชีหายไปตั้งสามสิบล้าน!" บานประตูห้องถูกเปิดออกพร้อมกับเสียงโวยวายของผู้จัดการสาว ทำเอาร่างบางที่นั่งดูทีวีอยู่ต้องยกมือขึ้นปิดหู
"พี่แจนโวยวายอะไรเนี่ย นี่วันหยุดของเธอร์นะคะ" เธอเมินเฉยคำถามของผู้จัดการสาว ก่อนจะหยิบคุกกี้ขึ้นมาใส่ปากพร้อมกับทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้
"พี่ถามว่าเงินมันหายไปไหนสามสิบล้าน"
"เธอร์เอาไปใช้เอง พี่แจนจะถามทำไมคะ"
"เอาไปใช้อะไรเธอร์! เงินตั้งสามสิบล้านนะ ใช้เงินมากไปแล้วนะ เงินเก็บเหลืออยู่แค่ห้าล้าน ไหนจะต้องผ่อนบ้านให้และรถให้พ่อเธอ ไหนจะคอนโดและรถของเธอเองอีกล่ะ"
"วะ..ว่าไงนะคะพี่แจน..งะ..เงินเหลือแค่ห้าล้านเองเหรอคะ!!' ขนมคุกกี้ที่อยู่ในมือหล่นร่วงลงพื้นในตอนที่ได้ยินยอดเงินที่เหลืออยู่ในบัญชี เธอลืมไปว่าใช้เงินดาวน์บ้านพักตากอากาศริมทะเลเอาไว้ เลยคิดว่าเงินคงจะพอใช้หนี้
"ก็ใช่น่ะสิ! ตอนแรกมีเงินเก็บห้าสิบห้าล้าน เธอร์เอาไปดาวน์บ้านยี่สิบล้าน โอนไปไหนก็ไม่รู้อีกสามสิบล้าน มันก็เหลือแค่ห้าล้านน่ะสิ!"
"...." ดาราสาวชะงักนิ่งเงียบไปอย่างคนหมดความหวัง ต่อจากนี้เธอจะเอาเงินจากไหนไปใช้หนี้มาเฟียพวกนั้น ลำพังเงินที่ได้มาอยู่ทุกวันนี้แค่ใช้ผ่อนภาระต่างๆ มันก็ไม่เพียงพอแล้ว
"เล่าให้พี่ฟังได้ไหมเธอร์ว่ามันเกิดอะไรขึ้น พี่รู้ว่าเธอไม่ใช้เงินฟุ่มเฟือยขนาดนี้หรอกถ้าไม่จำเป็นน่ะ"
"พะ..พี่แจนคือว่า.." เอสเธอร์เล่าเรื่องทุกอย่างให้ผู้จัดการสาวฟังทั้งน้ำตา รวมถึงที่ช่วงหลังนี้เธอโดนพวกนั้นมาทวงหนี้ถึงกองถ่ายในตอนที่แจนนี่ไม่อยู่ ทำให้เริ่มมีข่าวหลุดว่าเธอโดนมาเฟียตามทวงหนี้กลางกองถ่าย
"ระ..เรื่องจริงเหรอเธอร์!!" ผู้จัดการสาวโพล่งขึ้นด้วยความตกใจเมื่อได้ฟังเรื่องราวทั้งหมดจากปากของหญิงสาว มือเรียวยกขึ้นมาปิดปากของตัวเองอย่างไม่อยากจะเชื่อ
"จริงค่ะ ดูพ่อทำกับเธอร์สิพี่แจน"
"เฮ้อ พี่เองก็ไม่รู้จะทำยังไง เงินตั้งมากมายขนาดนั้นจะไปหามาจากไหนได้ทัน" แจนนี่ทิ้งตัวนั่งลงข้างๆ ดาราสาว พลางยกมือนวดคลึงขมับเบาๆ
"เธอร์ไม่มีเงินจ่ายพวกเขาแล้ว เอายังไงดีคะพี่แจน" เธอเขย่าแขนผู้จัดสาวเบาๆ ด้วยน้ำเสียงร้อนรน
"เอาเป็นว่าช่วงนี้อย่าเพิ่งรับงานเลยเถอะนะ อยู่ห้องไปก่อน ไว้พี่จะลองหายืมเงินคนสนิทมาให้ ถึงจะเป็นหนี้เหมือนเดิมแต่อย่างน้อยๆ ก็ไม่ต้องกดดันเท่าเป็นหนี้มาเฟีย"
"ขอบคุณนะคะพี่แจน..อึก..ขอบคุณจริงๆ" ภาพของผู้จัดการสาวตรงหน้าค่อยๆ พร่ามัวด้วยม่านน้ำตาที่รื้นขึ้นมาคลอเบ้า เธอโผเข้ากอดแจนนี่พร้อมกับกล่าวขอบคุณยกใหญ่ ก่อนจะค่อยๆ ปล่อยให้หยาดน้ำตาไหลรินลงมาอาบพวงแก้มนวล
หลายอาทิตย์ผ่านไป..
ก๊อก~ ก๊อก~
เสียงเคาะประตูห้องที่ดังขึ้นทำให้เอสเธอร์ละสายตาจากละครในทีวีที่ตัวเองเป็นคนแสดง ก่อนจะหยัดกายลุกขึ้นแล้วเดินไปเปิดประตู
แกร่ก!
"อ้าวพี่แจน มีอะไรรึเปล่าคะ" ดาราสาวเอ่ยถามในตอนที่เห็นใบหน้าซีดเผือกของผู้จัดการสาว
"ธะ..เธอร์..ยะ..แย่แล้ว" น้ำเสียงของแจนนี่สั่นเครือไปด้วยความหวาดกลัวพานทำให้คนตัวเล็กรู้สึกเริ่มกลัวตามไปด้วย
"กะ..เกิดอะไรขึ้นคะ"
"งาน..วะ..วันนี้เธอมีงาน"
"ก็เราแคนเซิลไปหมดแล้วไม่ใช่เหรอคะ"
"งะ..งานนี้แคนเซิลไม่ได้ เรารับเงินมาแล้ว แถมเขายังบอกอีกว่าถ้าจะแคนเซิลก็ต้องจ่ายค่าจ้างและค่าเสียเวลามาสิบล้าน"
"อะไรนะคะ!!" ดาราสาวเบิกตาโพลงอย่างไม่อยากจะเชื่อ ขาเรียวแทบจะหมดแรงยืนต่อเมื่อได้ยินในสิ่งที่แจนนี่เล่า เธอจะทำอย่างไรดี หากไปก็เสี่ยง หากไม่ไปก็เป็นหนี้เขาเพิ่มอีก
"งานนี้เราคงต้องเสี่ยงแล้วล่ะเธอร์ พี่จะจ้างคนคอยคุ้มกันเธอแล้วกันนะ" แจนนี่เงยหน้าพูดกับดาราสาวด้วยน้ำเสียงและท่าทางที่จริงจัง นี่คงเป็นวิธีเดียวที่ดีที่สุดใสตอนนี้แล้ว
"มะ..มันจะดีเหรอคะพี่แจน" เธอเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสั่นคลอน ภายในหัวใจดวงน้อยกระตุกวูบลงจนรู้สึกหวิวๆ ลางสังหรณ์บางอย่างทำให้เธอรู้สึกไม่อยากจะไปงานนี้เลยสักนิด
"นี่คือทางออกที่ดีที่สุดในตอนนี้ เธอร์ไปอาบน้ำแต่งตัว ส่วนพี่จะไปหาคนที่ไว้ใจได้มาก่อน"
"อะ..เอาแบบนั้นก็ได้ค่ะ" เมื่อเดินมาถึงทางตันเธอก็คงต้องยอมทำตามที่แจนนี่บอก แม้จะเสี่ยงไปหน่อยแต่ก็ยังมีคนคอยคุ้มกัน อีกอย่างงานในวันนี้คนคงเยอะพอสมควรเลยคิดว่าคนกลุ่มนั้นไม่น่าจะกล้าลงมือ
"ตามนี้นะ" จากนั้นทั้งสองคนก็แยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตัวเอง เอสเธอร์รีบเข้าไปอาบน้ำแต่งตัว,แต่งหน้าทำผมรวมถึงทำจิตใจให้ผ่อนคลายด้วย ส่วนแจนนี่ก็วิ่งเต้นหาคนมาคอยคุ้มกันดาราสาวเพื่อความปลอดภัย
@โรงแรมหรูแห่งหนึ่ง
"อีกสิบนาทีเอสเธอร์จะต้องขึ้นไปเดินแบบแล้ว ทุกคนคอยคุ้มกันให้ดีนะ" แจนนี่ย้ำคำสั่งกับบอดี้การ์ดจำเป็นที่เพิ่งหาตัวมาได้อย่างโกลาหล
"พะ..พี่แจน..เธอร์รู้สึกไม่ดีเลย" เธอกระตุกแขนเสื้อของผู้จัดการสาวเบาๆ พลางมองซ้ายมองขวาอย่างหวาดระแวง แม้ตอนนี้จะอยู่ในห้องแต่งตัวก็ตาม
"ไม่ต้องคิดมากเธอร์ พี่ไม่มีวันยอมปล่อยให้พวกมันเอาตัวเธอร์ไปหรอก"
"อึก..ชะ..ช่วยเธอร์ด้วยนะ"
"อื้อไม่ต้องห่วง ตอนนี้ไปสแตนบายรอข้างเวทีได้แล้วไป" ดาราสาวหยักหน้ารับอย่างไม่ค่อยเต็มใจเท่าไหร่นัก ก่อนจะหยัดกายลุกขึ้นแล้วเดินตามหลังบอร์ดีการ์ดแถวหน้าไป โดยมีบอร์ดีการ์ดอีกกลุ่มที่เดินตามอยู่แถวหลัง
การเดินแบบเริ่มต้นขึ้นในอีกไม่กี่นาทีต่อมา หญิงสาวมากหน้าหลายตาสลับกันเดินขึ้นลงบนเวทีกันราวๆ เกือบสิบคนได้ จากนั้นก็ถึงคราวของเอสเธอร์ที่จะต้องขึ้นไปเดินบนเวทีด้วยชุดฟินนาเล่เพื่อปิดโชว์การเดินแบบ
แปะๆ แปะๆ
เสียงปรบมือดังกระหึ่มขึ้นในตอนที่เอสเธอร์เดินขึ้นมาบนเวทีแล้วหยุดรอเพื่อให้นางแบบคนก่อนเธอเดินกลับเข้าไปเสียก่อน
"กรี๊ดดด เอสเธอร์ เอสเธอร์!" เสียงเชียร์ดังขึ้นพร้อมกับเสียงปรบมือในตอนที่ดาราสาวสับขาเรียวยาวเดินตามพรมแดงบนเวทีอย่างมืออาชีพ ขายาวไขว้กันไปมาอย่างสง่า สะโพกบางโยกคลอนไปตามการเดินอย่างน่าหลงไหล
เอสเธอร์เดินนวยนาดไปถึงด้านหน้าของเวทีพร้อมกับหยุดโพสต์ท่าให้บรรดาสื่อมวลชนได้เก็บภาพของเธอ ก่อนจะหันหลังเดินหมุนตัวกลับเข้าไปหลังเวที
พรึ่บ!!
"กรี๊ดดดดด!!!!" ดาราสาวกรีดร้องออกมาด้วยความตกใจขณะที่กำลังยืนโพสต์ท่าสุดท้ายที่หน้าทางเข้าของเวที จู่ๆ ไฟทั้งโรงแรมก็ดับลง เธอสัมผัสได้ถึงมือปริศนาและบุคคลอันตรายหลายสิบชีวิตที่เข้ามาห้อมล้อมตัวเธอ ก่อนจะลากเธอออกไปจากงานนี้
"เอสเธอร์!! นี่พวกนายตามไปดูเอสเธอร์เร็ว!!" แจนนี่ที่ยืนอยู่หลังเวทีรีบออกคำสั่งเมื่อเกิดเหตุชุลมุนขึ้น เธอกลัวว่านี่อาจจะเป็นแผนในการลักพาตัวเอสเธอร์ไปรึเปล่า
"ครับผม!" บอดี้การ์ดที่ยืนอยู่ข้างๆ รับคำสั่งกันอย่างพร้อมเพรียง
พรึ่บ!!
ขณะที่พวกเขากำลังจะวิ่งขึ้นไปบนเวทีไฟในโรงแรมก็สว่างกลับมาเหมือนเดิมอีกครั้ง เสียงฮือฮาดังกระหึ่มขึ้นเมื่อบนเวทีไร้ซึ่งเงาของดาราสาว
"โธ่เอ๊ย!! พลาดท่าให้มันจนได้!!" แจนนี่เอามือทุบกำแพงอย่างไม่แรงนักด้วยความเจ็บใจ สุดท้ายเธอก็ปล่อยให้เอสเธอร์ถูกมาเฟียพวกนั้นลักพาตัวไปจนได้
________________________________________
To be continued
เกริ่นนานไปหน่อย แต่NCแซ่บๆ สามคนพร้อมกันมาแน่นอนนะคะ อดใจรออีกนิดน้าาา
- ผู้เขียน
