[1] -ไม่ยอมใคร-
กรงสวาทมาเฟีย
Ep.1
________________________________________
ภายในฮอลล์ขนาดใหญ่ที่บรรจุผู้คนได้มากกว่าหลายหมื่นคน กำลังคับคั่งไปด้วยเหล่าเซเลบคนดังที่ต่างพากันมาร่วมงานประกาศรางวัลนักแสดงและละครดีเด่นประจำปี
การตกแต่งสถานที่ดูหรูหราเหมาะสมกับฐานะของแขกที่มาร่วมงานเป็นอย่างดี แชนเดอเลียสุดหรูขนาดใหญ่ห้อยระย้าอยู่เหนือศรีษะของคนที่นั่งอยู่ด้านล่าง คริสตัลรูปดาวสีทองผูกระโยงระยางไขว้กันไปมาดูสวยงาม เรียกความสนใจจากผู้คนที่มาร่วมงานไม่น้อย
บนเวทีขนาดใหญ่ถูกตกแต่งด้วยพฤกษานานาชนิด พานทำให้รู้สึกสดชื่น ถ้วยรางวัลสีทองคำอันทรงเกียรติที่ใครๆ ต่างก็อยากได้มาครอบครองตั้งเรียงรายกันยาวเป็นระนาด
สื่อมวลชนต่างพากันรัวชัตเตอร์อย่างไม่มีใครยอมใครเพื่อให้ได้ภาพดีที่สุด แสงแฟลชขาวโพลนถูกสาดส่องออกมาครั้งแล้วครั้งเล่า หากใครไม่เคยมาร่วมงานเช่นนี้คงจะเคืองตากันไม่น้อย
เสียงซุบซิบของเหล่าคนดังที่เม้าท์มอยกันอย่างออกรสค่อยๆ เงียบลงเมื่อไฟทั้งฮอลล์ถูกดับ เป็นสัญญาณบอกว่าพิธีการประกาศรางวัลกำลังจะเริ่มขึ้นในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า
ดวงตากลมสวยภายใต้แพขนตางอนหนาจับจ้องไปยังเวทีเบื้องหน้าที่แสงไฟจากสปอร์ตไลท์กำลังสาดส่องต้อนรับพิธีกรอย่างใจจดใจจ่อ บางคนถึงกับยกมือกระพุ่มขึ้นไหว้ขอพรจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เพื่อให้ตนได้เป็นเจ้าของถ้วยรางวัลตรงหน้า
"สวัสดีแขกผู้มีเกียรติที่มาร่วมงานทุกท่านนะครับ ผมดีใจเป็นอย่างยิ่งที่วันนี้ได้เป็นตัวแทนในการมอบรางวัลอันทรงเกียรติให้กับเหล่านักแสดงและผู้กำกับที่มากความสามารถ บัดนี้ได้เวลาอันสมควรแล้วเรามาเริ่มกันที่รางวัลขวัญใจคนดูกันเลยนะครับ"
เมื่อพิธีการหนุ่มเริ่มประกาศรางวัลแรก ผู้คนภายในฮอลล์ต่างก็รู้สึกตื่นเต้นและกดดันเป็นอย่างมาก ใครๆ ก็อยากที่จะได้ถ้วยรางวัลจากเวทีนี้กันทั้งนั้น แม้ว่าจะเป็นแค่รางวัลขวัญใจคนดู หากได้รับมาจากเวทีนี้ก็นับว่ามีค่ามากแล้ว ระยะเวลาล่วงเลยมาเนิ่นนานจวบจนกระทั่งถึงรางวัลสุดท้ายที่เหล่าดารานักแสดงรุ่นใหญ่ต่างเฝ้ารอกันอย่างใจจดใจจ่อ
"และผู้ที่ได้รับรางวัลนักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยมประจำปีนี้ ได้แก่!" เมื่อสิ้นเสียงพูดของพิธีกรดนตรีที่ก็ดังขึ้นท่ามกลางความตื่นเต้นของแขกที่มาร่วมงาน ไฟสปอร์ตไลท์เปลี่ยนทิศทางสาดส่องลงมายังที่นั่งภายในฮอลล์เพื่อรอหยุดฉายที่เก้าอี้ของผู้ที่ได้รับรางวัล
"รางวัลนี้ต้องเป็นของน้องเอสเธอร์แน่เลยจ้ะ พี่มองดูแล้วไม่มีใครเหมาะสมกับรางวัลนี้เท่าน้องเลย แสดง! ละครก็เก่ง หน้าตาก็สวย" เสียงของดารารุ่นใหญ่เอ่ยแซวแกมเหน็บแนมร่างบางที่นั่งอยู่ข้างๆ ด้วยความอิจฉาริษยา เธอเน้นคำว่าแสดงเพื่อเป็นการหลอกด่าอีกฝ่ายว่าเป็นคนเสแสร้ง
"แหม จริงๆ แล้วพี่อลิซเองก็เหมาะกับรางวัลนี้ออกจะตายไปค่ะ อยู่วงการมาก็ตั้งนานเป็นไปไม่ได้หรอกค่ะที่จะไม่ได้รับรางวัล" หญิงสาวเจ้าของดวงตากลมสวยเหน็บแนมกลับอย่างไม่ยอมแพ้ คนอย่างเธอไม่เคยหาเรื่องใครก่อน แต่หากคนอื่นเข้ามาล้ำเส้นเมื่อไหร่ก็ไม่ยอมปล่อยไปเช่นกัน
อลิซที่เป็นฝ่ายเริ่มต่อว่าก่อนกลับต้องเงียบไปด้วยความเจ็บใจ เพราะคำพูดของเอสเธอร์ต้องการจะสื่อถึงว่าเธออยู่วงการมานานแต่ไม่เคยได้รับรางวัลเลยสักครั้ง อลิซกำหมัดเข้าหากันแน่นอย่างโกรธเคืองที่โดนดารารุ่นน้องเหน็บแนมกลับอย่างไร้มารยาทเช่นนี้
"อย่ามีเรื่องเลยเธอร์" แจนนี่ผู้จัดการสาวส่วนตัวของเอสเธอร์พูดปราม เมื่อได้ยินเสียงคนของตนต่อปากต่อคำกับอีกฝ่าย การทำเช่นนั้นในงานแบบนี้มันช่างไม่เหมาะสมยิ่งนัก
"รู้แล้วค่ะ" คนโดนว่าเบ้ปากเล็กน้อยอย่างไม่สบอารมณ์ ก่อนจะหันกลับมาสนใจกับงานประกาศรางวัลตรงหน้า สายตาจดจ่ออยู่กับถ้วยรางวัลที่เหลือวางอยู่เป็นถ้วยสุดท้าย เธอต้องการจะได้มันมาครอบครองเพื่อเพิ่มชื่อเสียงให้ตัวเอง รางวัลนี้ช่วยการันตีความสามารถแทบจะทุกด้าน ไม่แปลกเลยที่ใครๆ ต่างก็อยากที่จะครอบครองมัน
"นักแสดงหญิงที่ได้รับรางวัลนี้ได้แก่..." เสียงดนตรีดังขึ้นอีกครั้ง พานทำให้ก้อนเนื้อในอกซ้ายของเหล่านักแสดงแถวหน้าเต้นแรงอย่างบ้าคลั่ง พิธีกรอมยิ้มเล็กน้อยเมื่อได้เห็นรายชื่อของเจ้าของรางวัลก่อนจะประกาศออกมาเสียงดังลั่น
"คุณเอสเธอร์ เวนส์เดลันครับ! ขอเสียงปรบมือให้คุณเอสเธอร์ด้วยครับ!" ไฟสปอร์ตไลท์ฉายลงตรงที่นั่งของหญิงสาว เธอยกมือขึ้นปิดปากตัวเองที่กำลังเหวออย่างไม่อยากจะเชื่อ
ร่างบางค่อยๆ หยัดกายลุกขึ้นยืนแล้วเดินขึ้นไปยังเวทีเพื่อรับความรางวัล ดวงตากลมเต็มเปี่ยมไปด้วยความดีใจและความสุขจนน้ำใสๆ รื้นขึ้นมาคลอเบ้า แสงแฟลชและเสียงชัตเตอร์รัวขึ้นอีกครั้งยามที่เจ้าของเรือนร่างอรชรเดินนวยนาดขึ้นบนเวที
"ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ" พิธีกรหนุ่มกล่าวขึ้นพร้อมกับยื่นถ้วยรางวัลอันทรงเกียรติให้กับดาราสาว
"ขอบคุณนะคะ" เอสเธอร์ยื่นมือออกไปรับสิ่งที่โหยหามาตลอดชีวิตด้วยความภาคภูมิใจ แล้วยกมันชูขึ้นสูงด้วยมือทั้งสองข้าง ก่อนที่เสียงปรบมือจากแขกเหรื่อที่มางานจะดังขึ้นอย่างแสดงความยินดี
@ห้องน้ำ
"ฉันว่ายัยนี่เอาตัวเข้าแลกเพื่อให้ได้รางวัลมาแน่ๆ"
"ฉันก็คิดแบบนั้น หน้าตาก็สวยอยู่หรอก แต่การแสดงน่ะแย่จะตายไม่รู้ว่าได้รางวัลนั้นได้ยังไง"
"หึ เข้าวงการบันเทิงตั้งแต่เด็กแต่ฝีมือไม่พัฒนา ยัยนี่มันต้องเป็นเมียน้อยของคนใหญ่คนโตชัวร์!"
แกร่ก!
ขณะที่นักแสดงสาวกำลังซุบซิบนินทาเอสเธอร์กันอย่างออกรสด้วยความอิจฉาริษยาอยู่นั้น บานประตูห้องน้ำก็ถูกเปิดออกอย่างแรงพร้อมกับร่างของผู้ที่ถูกกล่าวถึงเมื่อครู่
"นะ..น้องเอสเธอร์.." ปริมมี่สาวสวยคนแรกที่พูดเปิดประเด็นเอ่ยเรียกชื่อดารารุ่นน้องด้วยสีหน้าซีดเผือก ขณะที่เอสเธอร์ตีสีหน้าเรียบเฉยเดินแหวกกลางระหว่างทั้งสามคนเพื่อเข้ามาล้างมือที่อ่างล้างหน้าอย่างไม่สะทกสะท้านกับคำนินทาว่าร้าย
"อะ..เอ่อน้องเธอร์..มะ..เมื่อกี้พวกพี่.." เบนนี่เจ้าของคำนินทาสุดท้ายพยายามจะอธิบายแก้ตัว เพราะเธอต่อว่าอีกฝ่ายแรงที่สุด แต่ก็ถูกเอสเธอร์แทรกขึ้นเสียก่อน
"เธอร์ไม่ถือสาคำนินทาของพวกพี่หรอกค่ะ เธอร์รู้ว่าพวกพี่คงไม่ได้ตั้งใจจะพูด เพราะคนที่ไร้ความสามารถทางการแสดงอย่างพวกพี่จะอิจฉาเธอร์มันก็เป็นเรื่องธรรมดา อย่าหาว่าสอนเลยนะคะ เอาเวลาด่าชาวบ้านลับหลังไปพัฒนาฝีมือตัวเองให้ดีจะดีกว่านะคะ ทำแบบนี้มันดูขี้แพ้ค่ะ"
ริมฝีปากอวบอิ่มระบายรอยยิ้มยียวนพร้อมกับขยับพูดถากถางดารารุ่นพี่ทั้งสามด้วยถ้อยคำเจ็บแสบ ก่อนจะเดินไปหยิบทิชชู่ขึ้นมาเช็ดมือแล้วพูดขึ้นอีกว่า "หรือคราวหน้าถ้าจะด่ามาด่าต่อหน้านะคะ อย่าทำตัวเป็นหมาลอบกัด!"
"กรี๊ดดดดดด!!!" ทั้งสามคนกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บใจเมื่อถูกคนที่อายุน้อยกว่าอย่างเอสเธอร์ถากถางและดูถูก ทั้งเบนนี่,ปริมมี่และซีเวียโกรธแค้นเธอเป็นอย่างมาก คิดเอาไว้ว่าสักวันจะต้องเด็ดปีกและดึงเธอให้ลงมาตกต่ำให้ได้
________________________________________
To be continued
น้องไม่ใช่คนยอมคนนะคะบอกไว้ก่อน5555555 น้องเธอร์ของเรามาเบอร์แรงน้า ใครไม่ชอบนางเอกอ่อนแอและขี้แพ้ เรียนเชิญค่า55555555 อ่านแล้วคอมเมนต์กับกดถูกใจให้ด้วยน้า??