5 คู่หมั้นนายมาเฟีย (Kiran+Jennis)
1239 คำ
Art or love-5
@มหาวิทยาลัย A | คณะศิลปกรรมศาสตร์
ในระหว่างที่เจนนิสเข้าคลาสเรียนอยู่ อาจารย์ในคลาสได้สไลค์โชว์ผลงานวาดภาพของนักศึกษาในห้องเรียนมาเรีอยๆจนมาถึงภาพวาดของเจนนิส ในภาพเป็นรูปผู้หญิงที่ถูกมือทั้งสองข้างปิดตาไว้ไม่ให้รับรู้ถึงโลกภายนอก รอบตัวของผู้หญิงคนนี้มีแต่ความมืดมนไร้ซึ่งผู้คน ผู้คนที่ได้เห็นภาพวาดของหญิงสาวกับรับรู้ได้ถึงความหดหู่ที่ซ่อนอยู่ในภาพวาดนี้
"แรงบันดาลใจให้นักศึกษาวาดรูปนี้คืออะไรครับ?" อาจารย์ที่ปรึกษาเอ่ยถามเจนนิสที่นั่งทำหน้าเรียบนิ่งอยู่กับเพื่อนชายคนสนิท
"แค่รู้สึกอย่างวาดค่ะ"คำตอบของเจนนิสทำให้เพื่อนๆและตัวของอาจารย์ผู้สอนเองจับจ้องมาที่เธออย่างนิ่งงัน เพราะทุกคนในห้องเรียนเริ่มชินกับนิสัยที่ไม่สนโลกของหญิงสาวอยู่แล้ว เพราะปีนี้เจนนิสอยู่ปี3แล้วทำให้เพื่อนๆในคณะรับรู้ว่าอารมณ์ของเธอไม่ปกติเหมือนคนทั่วไป
"นักศึกษาท่านอื่นคิดว่าภาพนี้สื่ออะไร?"
"ถูกกักขังครับ.."นักศึกษาชายตอบอาจารย์ที่ปรึกษาอย่าง มั่นอกมั่นใจในคำตอบ
"อืม ถูกนะแต่ยังไม่ร้อยเปอร์เซ็น"อาจาร์ยที่ปรึกษาเอ่ยขึ้นกับนักศึกษาชายใส่แว่น
"ความโดดเดี่ยวค่ะ"นักศึกษาผู้หญิงยกมือตอบ แต่ก็ไม่ได้ทำให้อาจารย์ผู้สอนพอใจทั้งที่คำตอบก็ถูกต้อง ต่างจากเจนนิสที่นั่งทำหน้าเฉยชาอย่างไม่ค่อยสนใจผลงานของตนเองเลยซักนิด
"ยังมีคำตอบไหนที่ดีกว่านี้บ้างไหม?"
"ความมืดมนของชีวิต ผู้หญิงในภาพถูกปิดตาไม่ให้รับรู้บางอย่าง ถูกกักขังให้วนเวียนอยู่กับสิ่งนั้น" คำตอบของไททัน เพื่อนสนิทของเจนนิสเอ่ยขึ้นอย่างฉะฉาน ทำให้อาจารย์ผู้สอนและเพื่อนๆในห้องพากันตบมืออย่างชื่นชมชายร่างสูง จมูกคมโด่ง ความหล่อของไททันทำให้ถูกใจสาวๆใน มหาวิทยาลัย เพราะไททันคือขวัญใจสาวเล็กสาวใหญ่ ยกเว้นเจนนิสที่เป็นเพื่อนรู้ไส้รู้พุงรับรู้นิสัยกันมาตลอดเพราะคบกันมาตั้งแต่มัธยมปลาย
"อาจารย์ชื่นชมผลงานของเธอนะเจนนิส ในภาพสื่อออกมาได้ดีมาก.."จบคำพูดของอาจารย์ทำให้นักศึกษาทุกคนตบมือขึ้นมาอย่างพร้อมเพียงให้กับผลงานของเจนนิส ถึงหญิงสาวจะดูหยิ่งดูไม่สนโลกแต่ก็ต้องยอมรับฝีมือในการวาดภาพของเธอ เพราะในแต่ล่ะครั้งภาพวาดของหญิงสาวกับมีความหมายซ่อนไว้อยู่ตลอด
หลังจากเลิกคาสเรียนเสร็จระหว่างที่ไททันกับเจนนิสกำลังเดินออกไปลานจอดรถของคณะ ใบหน้าเรียบนิ่งของหญิงสาวแต่ในแววตากับซ่อนความรู้สึกบางอย่าวไว้ ไททันที่เดินอยู่ข้างกายคนตัวเล็กเลยเอ่ยขึ้น
"เธอมันคนเสแสร้ง"
"ด่าฉันอย่างงี้..เลิกเป็นเพื่อนกันเถอะ"
"หึ เลิกไปก็ดี" ไททันยกไหล่อย่างๆกวนเจนนิส ซึ่งแววตาเฉี่ยวของเธอกับไม่ได้สนใจในความกวนของไททันแม้แต่นิดเดี๋ยว
"เธอมันแม่มด)"
"ฉันชอบคำชมนายนะ"เจนนิสเอ่ยขึ้นกับเพื่อนหนุ่ม ร่างบางในชุดนักศึกษา เขย่งขึ้นพร้อมใช้ปากบางจุมพิตไปที่ปากหนาของไททันอย่างไม่ลุกล้ำ ทำให้นักศึกษาที่ อยู่บริเวณลานจอดรถของคณะ มองกันอย่างตกตะลึง
"..."
"อืม รางวัล" เจนนิสพูดกับไททันที่ยืนทำใบหน้าเรียบนิ่งอย่างไม่สะทกสะท้าน ตัวเขาเองนั้นชินกับการกระทำแบบนี้ของเจนนิสอยู่แล้ว แต่กับผู้คนรอบๆที่เห็นไม่มีทางชินหรอก
"ไปก่อนนะ_ เจนนิสยกมือลาไททันร่างอรชรหมุนหลังเดินไปขึ้นรถสปอร์ตคันหรู พร้อมสตาร์ทขับออกไป
@คฤหาสน์คิรัน
มาเฟียหนุ่มกำลังลงจากชั้นบนมาก็ต้องคิ้วขมวดขึ้นเป็นปมทันที เมื่อเห็นกลุ่มช่างเข้ามาในบ้านของตนเป็นจำนวนมากพร้อมกับรันณีที่เดินตามหลังช่างเข้ามาอย่างดูอารมณ์ดีเป็นพิเศษ
"คุณแม่พาช่างเข้ามาซ่อมอะไรครับ" คิรันถามขึ้นอย่างสงสัยในจำนวนช่างที่เยอะผิดปกติ เหมือนจะมาทุบบ้านเขาอย่างนั้นล่ะ
"ฉันไม่ได้พาซ่อม แต่พามาต่อเติมห้องสำหรับวาดรูป"
"แต่ผมไม่ชอบวาดรูป" คิรันตอบผู้เป็นแม่ออกไปอย่างเริ่มไม่สบอารมณ์ เพราะไม่ชอบให้ใครมายุ่มย่ามในพื้นที่ของเขา ถึงจะเป็นผู้เป็นแม่ก็ตาม
"เดี๋ยวแกก็รู้เอง ว่าฉันทำไปเพราะอะไร" รันณีพูดเสร็จพร้อมเดินนำช่างไปทางห้องกระจกริมสระว่ายน้ำ ถึงให้มาเฟียหนุ่มทำหน้าอย่างหงุดหงิด
"นายครับเรื่องของที่ต้องส่งคืนนี้" กราฟที่เดินมาจากทางหลังคฤหาสน์เอ่ยถามผู้เป็นนายขึ้น
"คืนนี้กูจะไปคุมด้วย"
"ครับนาย"
"มึงอย่าพึงไป เรื่องที่กูให้มึงไปทำ?"
"เรียบร้อยแล้วครับ"
"หึ" คิรันแสยะยิ้มมุมปากอย่างสะใจ ใครที่คิดจะเป็นศัตรูกับเขาไม่พ้นจุบจบของความพินาศหรอก
บื้นๆๆๆ บื้นนนนนนน!!
เสียงรถปอร์เช่ขับเข้ามาจอดพร้อมเบรคจนเกิดเสียงดังลั่นหน้าคฤหาสน์หรูของมาเฟียหนุ่มอย่างไร้มารยาท ปรากฎชายใบหน้าคมเข้มจมูกโด่งแววตาดุร้ายเปิดประตูรถหรูลงมา
"ใครใช้ให้มึงมาเหยียบบ้านกู" คิรันเอ่ยถามอาเดนด้วยแววตาดุดัน
"ผมแค่อยากมาเยื่ยมคุณ"อาเดนมาเฟียที่มีอิทธิพลไม่ต่างจากคิรันเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน
"อย่าใช้คำพูดจอมปลอมกับกู"
"ที่ผมพูดดีกับคุณ อย่างน้อยเราก็เคยทำธุรกิจร่วมกัน"
"คนอย่างมึงไม่เหมาะกับคำพูดดีหรอก เพราะสันดานมึงมันสถุลอยู่แล้ว"คิรันเอ่ยขึ้นกับอาเดนพร้อมแสยะยิ้มให้
อาเดนที่ฟังคำพูดของมาเฟียหนุ่มถึงกับกำหมัดไว้ข้างลำตัวไว้แน่นอย่างคับแค้นใจ แต่มีเสียงบางอย่างทำให้สองมาเฟียหนุ่มต้องชะงักกันทั้งคู่
บื้นนนนนนน!!! เอี๊ยดดดด!! รถสปอร์ตสีดำคันหรูขับเข้ารั้วคฤหาสน์มาด้วยความเร็วสูง พร้อมเบรกตรงที่ทั้งคู่ยืนประจันหน้ากันอยู่ตรงหน้าบ้าน
"...."
ไม่นานเจ้าของรถสปอร์ตสีดำคันหรูเปิดประตูก้าวลงจากรถลงมาปรากฎร่างของเจนนิสในชุดนักศึกษารัดรูป ดวงตาเฉี่ยวที่แสนเย่อหยิ่งมองมาเฟียทั้งสองด้วยแววตาเฉยชา ความสวยของเจนนิสทำให้อาเดนมองด้วยความรู้สึกพิเศษ แต่กับตัวของคิรันเองกับมองเจนนิสด้วยความแปลกใจที่อยู่ๆหญิงสาวมาถึงถิ่นของเขาด้วยตนเอง ทั้งที่ตัวเธอเป็นคนปฏิเสธการหมั้นหมายจากเขาก่อน
"หนูเจนคนสวยของแม่" รันณีรีบเดินจ้ำอ้าวมากิดหญิงสาวด้วยความเอ็นดูและปลาบปลื้มใจ เพราะตัวเองก็ชื่นชอบผลงานการวาดรูปของหญิงสาว เรียกได้ว่าแฟนคลับตัวยงเลยทีเดียว
"สวัดดีค่ะ คุณป้า"เจนยิสยกมือไหว้รันณีอย่างมีมารยาท ถึงเธอจะเป็นคนไม่สนโลกแต่ก็ยังรู้คำว่า รู้จักเด็กรู้จักผู้ใหญ่
"ป้าเป้ออะไรกัน เรียกแม่สิจ๊ะ"
______________
- ผู้เขียน
