4 คู่หมั้นนายมาเฟีย (Kiran+Jennis)
991 คำ
Art or love-4
(Per.)
"หึ นายก็แค่ผู้ชายคนที่ไม่ได้หมายเลขจากฉันก็เท่านั้น" คำพูดของเจนนิสทำให้คิรันขบกร้ามแน่นอย่างคับแค้นใจ เพราะตั้งแต่เขาเกิดมาไม่มีผู้หญิงคนไหนกล้าพูดกับเขาถึงขนาดนี้เลย
"ปากดี"คิรันที่กระชากเจนนิสไว้อยู่ในอกแกร่งตั้งแต่แรกอยู่แล้ว มาเฟียหนุ่มกอดรัดร่างบางไว้แน่น จนได้ยินเสียงหัวใจของคนทั้งสองเต้นแรงออกมาเป็นจังหวะ
ตึก! ตึก! ตึก!
"..."
"ปล่อยฉัน!"เจนนิสที่ถูกมาเฟียหนุ่มกระชับอ้อมกอดไว้แน่นตะคอกเสียงใส่อย่างสุดจะทน ทำให้คนร่างสูงก้มหน้าลงพร้อมจ้องแววตาเฉี่ยวของหญิงสาวนิ่ง แววตาเฉี่ยวของเจนนิสกับจ้องแววตาเหี้ยมโหดอย่างเอาเรื่องเช่นกัน
"กล้าดีนิ เจนนิส"
"แล้วฉันจำเป็นต้องกลัวคนอย่างนายเหรอคิรัน"
"หึ เธอมันก็แค่เด็กผู้หญิงขี้ขลาดคนนึ่ง" คิรันพูดออกมาอย่างเย้ยหยันใส่คนตัวเล็กที่เขากอดไว้ พร้อมผลักเจนนิสออกจากตัวอย่างแรงแล้วเดินออกจากแกลเลอรี่ไปอย่างหัวเสีย
"ผู้ชายเฮงซวย" เจนนิสพึมพำก่อนหันหลับออกไปอีกทาง หญิงสาวในชุดเดรสสีเทายาวแหวกขาเรียวสวยขับรถสปอร์ตคันหรูคันสีดำออกไปด้วยความเร็วสูง
Rrrrrrr~ [คุณแม่]
เจนนิสที่ขับรถด้วยความเร็วสูงพอมองไปที่จอโทรศัพท์จึงชะลอความเร็วลงพร้อมกดเปิดบลูทูธรับโทรศัพท์ที่ต่อสัญญาณกับรถไว้
-คุณแม่-
"ค่ะ.."
("ฮึก..เจนลูก)น้ำเสียงสะอื้นของจินดาทำให้หญิงสาวใจกระตุกทันที จุดอ่อนที่อ่อนแอ่ของเธอยังไงก็เป็นผู้เป็นแม่อยู่แล้ว
"คุณแม่ร้องไห้ทำไมคะ?""
("แม่แค่ผิดหวังที่ลูกไม่ชอบคนที่แม่เลือกให้ ทั้งที่เราตกลงกันไว้แล้ว ฮึกๆ")
"เจนมีเหตุผลที่ไม่เลือกเค้าค่ะ"เจนนิสพูดกับคนเป็นแม่ด้วยน้ำเสียงอ่อนใจ เธอไม่เคยเห็นคนเป็นร้องไห้ตั้งแต่ ผู้เป็นพ่อของเธอเสียชีวิต
(แม่อยากให้ลูกตัดสินใจอีกครั้งนะลูก ทำเพื่อแม่ได้ไหม ถ้าภายในหนึ่งปี พี่เค้าไม่ดีพอสำหรับลูกจริงๆ ค่อยถอนหมั้นก็ได้")
"เฮ้อ ยังไงแม่ก็จะให้เจนหมั้นกับเขาให้ได้ใช่ไหมคะ?"
("ฮึกๆๆ ทำเพื่อแม่นะลูก ที่ผ่านมาแม่ไม่เคยบังคับให้ลูกทำอะไรที่ไม่ชอบเลย")
"ก็ได้ค่ะ เจนยอมเพื่อแม่ แต่สัญญาในหนึ่งปีต้องเป็นตามที่คุณแม่พูดนะคะ"
("แม่ขอบใจลูกมากนะ แล้วนี่ลูกไป..ที่ไหน)
-ตี้ด- เสียงกดตัดสาย
>Part.เจนนิสEnd Part.เจนนิส<
ทางด้านคิรันที่นั่งพ้นควันบุหรี่หัวเสียอยู่ตรงริมสระ ในใจเขามีแต่หน้าอันแสนเย่อหยิ่งของเจนนิสอยู่
"เธอมันก็แค่ผู้หญิงอวดดี" น้ำเสียงหงุดหงิดเอ่ย เจนนิสกล้าที่จะปฏิเสธคนอย่างเขา เธอกล้าดียังไง
"ไงไอ้เสือแค้นใจหรอ ที่ถูกหญิงเขาปฏิเสธ?"คีรีเดินเข้ามาถามลูกชายหัวแก้วหัวแหวนด้วยวัยเคยอาบน้ำร้อนมาก่อน
"คนอย่างผมไม่ยอม ให้ยัยเด็กโรคจิตมาปฏิเสธผมได้หรอก"คิรันเอ่ยพูดกับคีรีด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์ เมื่อโดนคำถามจี้ใจดำของคนเป็นพ่อเข้าไป
"หึ แกอย่าไปเรียกหนูเจนนิสแบบนี้ต่อหน้าแม่แกนะ"
"คุณพ่อมาเพื่อถามผมเรื่องแค่นี้?"
"อืม ฉันเคยผ่านเรื่องแบบนี้มาก่อน เลยอย่างเห็นว่าแกจะหัวร้อนแค่ไหน" คีรีเอ่ยขึ้นพร้อมเดินกับเข้าไปในคฤหาสน์หรู ทิ้งให้คิรันนอนคิดอะไรไปเพลินๆคนเดียว
"นายครับ"กราฟลูกน้องมือขว้าเดินฉับไวเขามาหามาเฟียหนุ่ม
"มีอะไร.."คิรันถามด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบออกไป
"มีคนบุกเข้าไปเผาโกดังสินค้าเราครับ"
"ของเราเสียหายมากไหม"คิรันพูดด้วยน้ำเสียงไม่ได้สะทกสะท้านอะไรเพราะเขาวางแผนไว้ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว
"ไม่ครับนาย เพราะของที่มันเผาคือของที่นายสั่งให้ย้ายไปแทนของล็อตใหม่ครับ"
"หึ ปล่อยหมารอบกัดอย่างมันหลงระเริงไปก่อน กูยังอยากเล่นสนุกกับมันอยู่.."
"ครับนาย"กราฟก้มหัวให้พร้อมเดินออกไป
"คิดจะเล่นเกมกับกู มึงจะได้รู้ว่านรกบนดินเป็นยังไง" คิรันพูดขึ้นด้วยแววตาโหดเหี้ยม เขาเป็นคนมีศัตรูอยู่รอบตัวเยอะ จึงไม่สนใจเรื่องรักใคร่เพราะมันจะเป็นจุดอ่อนของเขา
_____________
- ผู้เขียน
