Chapter.20 ง้อ

1085 คำ

"หวาย กลับบ้านเฮียไม่ให้ไป " "หวายจะไป " ฉันยังยืนยันคำเดิมว่ายังไงก็จะไป ฉันไม่อยากเป็นแบบนี้เลยจริงๆ ไม่อยากงี่เง่าให้ผู้ชายรำคาญแต่ดูการกระทำของเฮียสิ มันน่าโมโหมั้ย อุตส่าห์เป็นห่วงรู้แบบนี้ไม่น่าตามออกมาเลย ไม่รู้ไม่เห็นซะยังดีกว่า "อย่าดื้อสิดึกแล้ว มันอันตราย แล้วนี่มายังไงใครมาส่ง แล้วทำไมไม่แต่งตัวให้ดีๆ " จะต้องตอบคำถามไหนก่อนดี หรือว่าไม่ต้องตอบอะไรออกไปเลย "หวาย เฮียขอโทษ " "หวายนอนไม่หลับก็เลยออกมาตามหา นั่งแท็กซี่มาเรื่อยๆ เห็นรถเฮียจอดอยู่ก็เลยเสี่ยงเดินเข้ามาดู ไม่คิดว่าจะเจออยู่ในที่แบบนี้หวายไม่คิดห้ามถ้าเฮียอยากมา หวายเป็นห่วงเพราะว่ามันดึกแล้วแต่ดูสิ่งที่หวายเจอสิ ความห่วงใยที่หวายมีให้มันไม่มีค่าอะไรกับเฮียเลย " "หวายครับ กลับบ้านกับเฮียนะ " สภาพฉันตอนนี้น่ะเหรอ หน้าสด หัวฟู ชุดที่ใส่ก็ยังเป็นชุดพร้อมนอนดีนะที่ลายมันไม่ได้ฉูดฉาดจนเป็นจุดเด่นให้คนสนใจ คนจะมองก็ตรง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม