ข้ามเวลามาเป็นยัยตัวแสบ

ตัวซวย

อีกด้านของเด็กสาวผู้อาภัพ

ซู่……

“ ฮ่าๆ ฮ่าๆ ฮ่าๆ / อีขยะ / อีลูกไม่มีพ่อแม่ / อีลูกกาลกีนี ฮ่าๆฮ่าๆฮ่าๆ “ เสียงหัวเราะอย่างสะใจของเด็กสาวที่อยู่ในชุดนักเรียน ม.ต้น ทั้ง4คนต่างก็ลุมกันแกล้งเด็กสาวผู้น่ารัก แต่วาสนาของเธอมันไม่มีเธอเกิดมาได้10ขวบพ่อแม่ของเธอก็ต้องมาตาย นั้นเลยทำให้เธอต้องอยู่กับยาย พอเธอมาอยู่กับยายได้1ปี ยายของเธอก็ตายไปอีกคน ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ ญาติพี่น้องที่เคยมีก็ห่างหาย เพราะทุกคนคิดว่าเธอเป็นตัว กาลกีณีของบ้าน จากนั้นมาแก้ว เด็กสาวผู้อาภัพและก็น่าสงสารก็เลยต้องอาศัยอยู่ที่บ้านไม้หลังเล็กเพียงคนเดียว วันดีคืนดีเธอก็ตื่นขึ้นมาด้วยความหวาดกลัว เพราะจะมีพวกขี้ยา ขี้เมามาเคาะบ้านเธอ นั่นทำให้แก้วเด็กน้อยผู้อาภัพเธอต้องต่อสู้กับความกลัว พอมาโรงเรียนเพื่อนสักคนก็ไม่มี จะมีก็แต่ป้าขายข้าวต้มมัดหน้าโรงเรียน ที่คอยเรียกเธอให้ไปเอาข้าวต้มมากิน เพื่อประทังชีวิต แต่แล้ววันนี้ก็เป็นอีกหนึ่งวันที่เป็นวันโชคร้ายของเธอ

“ อีแก้ว มึงไม่หน้าเกิดมาเลยมึงรู้ตัวไหม อีตัวซวย อยู่กับใครเขาก็ซวยตาหนีมึงไปหมด ถ้ากูเป็นมึงนะกูบอกเลย กูจะฆ่าตัวตาย กูจะไม่มีทางอยู่ที่นี้ให้เป็นเสนียดชาวบ้านหรอก // อี๊……..” แก้วที่ตัวเปียกเต้มไปด้วยน้ำสกปรกที่เด็กทั้ง4คนนี้เอามาสาดเธอ ทั้ง4คนก็จับตัวเธอเหมือนกับว่าจับเศษขยะแล้วก็ทำหน้าตาเหมือนกับว่าเหม็นขี้หมา

“ มะปรางดูหน้ามันสิ อีตัวซวยมันร้องไห้ด้วยแหละ ฮ่าๆฮ่าๆฮ่า “ เสียงของเด็กสาว บอกให้เพื่อนดูหน้าของแก้วที่ตอนนี้เต็มไปด้วยคราบน้ำตา เธอทั้งน้อยใจ เสียใจ เจ็บใจ ที่ตัวเองเกิดมาก็เป็นตัวกาลกีณีให้กับคนอื่น มีพ่อแม่ พ่อแม่ก็ตาย มียาย ยายก็มาหนีตายอีก ส่วนญาติพี่น้องนะเหรอไม่ต้องพูดถึงไม่มีใครเขาเอาเธอหรอก เพราะคิดว่าเธอเป็นตัวกาลกีณี ของบ้านทุกคนต่างก็หวาดกลัวเธอกันทั้งนั้น ทุกคนกลัวว่าตัวเองจะตาย พอเธอมาโดนเพื่อนที่โรงเรียนตอกย้ำแบบนี้อีก ความรู้สึกที่อยากฆ่าตัวตายมันก็เริ่มขึ้น

เวลาต่อมา 15.30 น

“ พ่อจ๋า แม่จ๋า ยายจ๋า รอแก้วด้วยนะจ๊ะแก้วจะตามทุกคนไปอยู่ด้วย ฮืออออออออ ฮือออออ “ หลังจากที่เธอทนคนเยียบย้ำมาตลอดหลายวันแล้วก็ทั้งวันนั้นก็ทำให้ขีดจำกัดของเธอได้จบสิ้นลง เธอเดินมาที่สระน้ำด้านหลังของโรงเรียน เธอมองไปที่น้ำแล้วก็พูดกับเงาของตัวเองว่าเธอจะไปอยู่กับแม่ พ่อ ยาย เมื่อเธอพูดจบเด็กสาวร่างบางผอมแห้งแรงน้อย ก็จัดการกระโดดลงจากสระพานในทันที

ตูม………..

บุ่งๆ บุ๊งๆ บุ๊งๆ

เสียงของน้ำกระทบกับร่างน้อยๆบางๆแตกกระจายออกแต่เพียงเล็กน้อย เมื่อร่างบางตกลงไปในผิวน้ำสาวน้อยที่กระโดดลงมาเธอก็หลับตาพร้อมกับเกร็งกระตุกอยู่สองสามครั้งจากนั้นดวงจิตรของเธอก็ดับลง

วูบ……..

ระหว่างที่วิญญาณของเมมย์และก็แก้วออกจากร่างอยู่ๆก็เหมือนมีพลังงานบางอย่างดูดพวกเธอเข้ามาหากัน จากนั้นก็เกิดเป็นแสง วิญญาณของเมย์ที่กำลังสับสนว่าตัวเองมาที่ไหน แล้วที่ๆเธอมามันเป็นที่ไหนทำไมไม่คุ้นตาเอาซะเลย ก่อนจะต้องตกใจเมื่ออยู่ๆเธอก็มาเจอกับวิญญาณของเด็กน้อยหน้าตาน่ารัก ลอยอยู่ในน้ำเหมือนกันกับเธอ จากนั้นวิญญาณของทั้งคู่ก็สบตากัน เมย์ที่เป็นสาวมั้นพอเธอเห็นแบบนั้นด้วยความสงสัยเธอก็ถามเด็กสาวออกมา

“ นี้หนู เป็นอะไรทำไมถึงได้ดูเศร้าจัง // อุ๊ยนี้เราพูดแล้วก็หายใจในน้ำได้เหรอว่ะเนี่ย “ เมย์ที่สงสัยเธอก็ถามเด็กคนนั้นออกมาแต่เธอก็ต้องตกใจเมื่อรู้ตัวว่าตัวเองพูด แล้วก็หายใจในน้ำได้ แก้วเธอรู้ตัวแล้วว่าตัวเองตาย เธอมองหญิงสาวตรงหน้าก่อนจะพูดออกมาทั้งน้ำตาว่า

“ พี่คะ พี่ช่วยหนูด้วย ฮือออออ พี่ช่วยหนูด้วย ……ฮือออออ // กรี๊สสสสสส “ แก้วเธอบอกกับเมย์ทั้งน้ำตาว่าให้เมย์ช่วยเธอด้วย แต่ระหว่างที่เธอร้องขอให้เมย์ช่วยอยู่นั้นอยู่ๆก็มีแสงบางอย่างพุ่งเข้ามาใส่เธอ แก้วที่โดนแสงนั้นดูดเข้าไปเธอก็กรีดร้องออกมา เมย์ที่เห็นแบบนั้นเธอก็ตกใจมาก เธอทำท่าจะเอามือของตัวเองดึงเด็กสาวคนนั้นเอาไว้ แต่ก็ดูเหมือนว่าจะสายเกินไปซะแล้ว เพราะเด็กสาวคนนั้นเธอได้หายไป แต่ระหว่างที่เมย์งุนงงสงสัยกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ว่านี้เป็นเรื่องจริงหรือว่าความฝันอยู่นั้น อยู่ร่างของเธอก็ถูกแสงสีขาวเหมือนกันกับแสงที่ดูดเด็กคนนั้นพุ่งเข้ามาที่เธอ

วูบ……

“ แคร๊กๆ แคร๊กๆ “

“ นี้เธอ อยากตายมากขนาดนี้เลยเหรอ “ เมย์ที่ถูกแสงสีขาวดูดเธอเข้ามา เธอมารู้สึกตัวอีกทีก็เห็นใบหน้าของเด็กผู้ชายคนหนึ่ง ที่หน้าตาหล่อเหลา แต่ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงได้ตัวเปียกแล้วทำไมเธอถึงได้สำลักน้ำออกมาแทบขาดใจขนาดนี้ เมย์ที่สำลักน้ำออกมาแทบขาดใจอยู่นั้น เธอก็รีบลุกขึ้นมานั่งพร้อมกับมองเด็กหนุ่มตรงหน้าด้วยความสงสัยว่า เขาเป็นใคร แล้วเขาทำไมพูดเรื่องตายแบบนั้นออกมาเธอไม่ได้อยากตายซะหน่อย เมื่อเมย์ตั้งสติได้แล้วเธอก็พูดออกมาทันทีกับชายหนุ่ม

“ นี้นาย แคร๊กๆ แคร๊กๆ ใครอยากตายไม่ทราบ ฉันไม่ได้อยากตายสักหน่อยนั้นแหละเป็นบ้าอะไร แล้วที่นี้ที่ไหน “ เมย์ที่ไม่รู้ตัวเองว่า อยู่ที่ไหน แล้วเด็กหนุ่มตรงหน้าทำไมถึงบอกว่าเธอจะมาตายอะไรเธองงไปหมดแล้ว นั้นก็เลยทำให้เมย์ด่าเด็กหนุ่มตรงหน้าออกไปอย่างคนไม่รู้ตัว เด็กหนุ่มคนนั้นพอได้ยินแก้วเด็กสาวผู้ออ่นโยนหน้าสงสารพูดเสียงแข็งใส่ตัวเอง เขาก็ขมวดคิ้วหนามองเธอด้วยความแปลกใจแล้วก็สงสัยว่าทำไมเด็กคนนี้ถึงได้ดูแปลกไปมากขนาดนั้น

“ ก็เธอนะสิอยู่ๆก็กระโดดน้ำลงไป ถ้าไม่ฆ่าตัวตายแล้วเธอจะทำอะไรละ ยัยเด็กโง่ “ ปึก ดิน เด็กหนุ่มอายุ19ปีหลังจากที่มหาวิทยาลัยไม่มีกิจกรรมอะไรมาก เขาก็เลยกลับมาที่บ้านเพื่อมาช่วยพ่อกับแม่ทำงานที่ไร่ส้มของเขา สวนส้มกับสระหลังโรงเรียน มันอยู่ใกล้กันดินที่กำลังจะมาฉีดปุ๋ยที่ตัวเองได้เรียนแล้วก็ผสมมาเอาไปฉีดบำรุงต้นส้มสายตาของเขาก็เห็นเข้ากับเด็กสาวตัวน้อยที่เขาเคยช่วยเธอเอาไว้เมื่อครั้งที่เขาเรียนอยู่ที่นี้ จะกระโดดน้ำดินก็เลยรีบวิ่งเข้ามาช่วย แต่พอเขามาถึงร่างของเด็กสาวก็จมหายไปซะแล้ว นั้นก็ทำให้ดินถึงกับเป็นบ้ารีบงมหาตัวของเด็กสาวอย่างบ้าคลั่งทันที แล้วในที่สุดเขาก็เจอตัวของแก้ว จากนั้นเขาก็พาตัวเธอมาปั๊มหัวใจ เป่าปาก เพื่อช่วยชีวิตเธอ เมย์ที่อยู่ๆที่โดนเด็กหนุ่มเอามะกอกเขกกระโหลกตัวเอง เธอก็รู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก เธอทำหน้าบึ่งตึงใส่ชายหนุ่มพร้อมกับทำหน้ามุ๋ยใส่เขา ท่าทางน่ารักน่าเอ็นดูของเด็สาวคนนี้ดินไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าเด็กสาวที่ใครๆต่างก็หาว่าเธอเป็นตัวซวยจะน่ารักมากขนาดนี้