บรื้น…บรื้น…บรื้น
เสียงรถเต๋าที่ขับโดยแก้วเด็กสาววัยเพียง15-16ปี ด้วยความที่เธอช่วยเ**กเต๊นรถขายรถได้ตั้งสองคัน ตอนแรกแป๊ะร้านขายรถก็ไม่เชื่อว่าเธอจะขับมันได้ แต่ด้วยความที่ลูกค้าอยากรองรถ แต่ว่าลูกน้องของตัวเองพูดภาษาอังกฤษไม่ได้ นั้นก็เลยต้องอาศัยแก้วเด็กสาวผู้น่ารักไปด้วย แต่เมื่อแก้วไม่ใช่แค่เธอขับรถเป็นแต่เธอยังรู้เรื่องเครื่องยนต์อีกด้วย เพราะนางแบบอย่างเมย์ที่เป็นพีเซ็นเตอร์ให้กับโฆษนามากมายให้ กับบริษัทรถหรูมาแล้วทั่วโลก ก่อนที่เธอจะเป็นพีเซนเตอร์เมย์เธอก็ได้รองรถมาแล้วทุกแบบ นั้นเลยทำให้เธอรู้เรื่องเครื่องยนต์มาเป็นอย่างดี แม้แต่รถเต๋าของเธอ และนี้ก็เลยทำให้เฮียเจ้าของเต๊นรถรูปหล่อยอมขายรถให้เธอในราคาต่ำกว่าราคาจริงเพื่อเป็นการขอบคุณ และก็เผื่อว่าต้อได้ใช้บริการเธออีก
“ ไม่หน้าเชื่อเลยนะคะเฮียว่าจะมีเด็กสมัยนี้เก่งมากขนาดนี้ “ เฮียเจ้าของร้านขายรถ ที่มองเด็กสาวหน้าตาน่ารักด้วยสายตาชื่นชม เขาที่เรียนมาอย่างสูง รวยแทบไม่รู้จะเอาเงินไปเก็บไว้ที่ไหน แต่พอเขามาเห็นเด็กสาวที่น่ารักแต่เธอกับดูธรรมดาเก่งมากขนาดนี้นั้นเลยทำให้เขารู้ว่า เขาไม่ได้เก่งคนเดียวอีกต่อไปแล้ว
“ นั่นสินะ ว่าแต่อีเป็นใคร มาจากไหนเหรอ อั๊วะก็ลืมถามอี “ เฮียเจ้าของเต๊นรถหันมาพูดกับลูกน้องก่อนจะทำหน้าตาตื่นเมื่อนึกขึ้นได้ว่าลืมถามเธอเลยว่าเธอเป็นลูกเต่าของใคร ลูกน้องที่ไม่ได้สอบถามก็ส่ายหน้าอย่างคนไม่รู้เหมือนกัน เพราะที่นี้เป็นในเมือง ทุกคนก็เลยไม่รู้จักว่าแก้วเป็นใคร
บ้านไม้หลังงาม
บรื้น….บรื้น…บรื้น
“ ดูนั้นสิ นั้นมันยัยตัวซวยนี้หนา ทำไมมันมีรถราคาแพงมาขับได้ ดูสิ “ ระหว่างที่แก้วขับรถเต่าจะเข้ามาที่บ้านของเธอ แต่ระหว่างทางเธอก็ต้องผ่านบ้านคนนู่น คนนี้ เมื่อเจ้าของร้านเสริมสวยชมรมณ์นินทากาเร เมื่อพวกเธอเห็นแบบนั้นต่างก็ตกใจตื่นวิ่งออมกาจากร้านเพื่อมาดูว่าแก้วมีรถหรูขับได้ยังไง แก้วที่มองผ่านกระจกหลังเธอก็ยกยิ้มมุมปาก อย่างชอบใจ แต่ก็อย่างที่บอกคนอย่างเมย์ไม่เคยสนใจเสียงหมู หมา กา ไก่ ที่ไหนหรอก เพราะมันไม่นำพา
“ เห้อ…ถึงสักที ขอบคุณนะคะแม่ย่านางที่อยากมาอยู่กับหนู หนูสัญญาว่าจะดูแลแม่ย่านางเป็นอย่างดีเลยคะ “ เมย์ เธอพูดกับรถของตัวเอง เพราะเธออยู่ที่นี้ถ้าเธอไม่มีแข่งมีขา นั้นหมายความว่าเธอจะเป็นคนทำอะไรไม่เป็น แล้วอีกอย่างที่นี้ก็ไม่ใช่ที่ๆเธออยู่มา มันดูจะยุ่งยากมากถ้าเธอไปไหนไม่เป็น ในยุคสมัยที่คนยังเขียนจดหมาย หรือว่าโทรเลขหากันอยู่นั้น มันจะเป็นอะไรที่ยากมาก ที่จะไปนู่นมานี้ หรือแม้แต่หางาน ในเมื่อเธอตัดสินใจแล้วว่าจะใช้ชีวิตอยู่ที่นี้ เมย์เธอต้องเริ่มจากอะไรที่สำคัญก่อน เพื่อจะได้มาหาเงินใช้
“ นี้ ฮู้….ยัยแก้ว ฮู้….เธอ เธอ “ เจ๊เจ้าของร้านเสริมสวยเมื่อสงสัยอยากรู้เรื่องของชาวบ้าน เธอก็รีบวิ่งตามรถมาพร้อมกับต่อมเผือกทันที แล้วก็ไม่ลืมเรียกป้าข้างบ้านของแก้วให้มาร่วมวงด้วย แก้วที่ไหว้แม่ย่านางอยู่นั้นหูเธอก็เหมือนจะรู้สึกได้ยินเสียงของใครบางคนเรียกเธอ เธอก็เลยลงมาจากรถ เพื่อดูว่าใครมาเรียกเธออยู่ที่หน้าบ้านแต่เมื่อแก้วลงมาจากรถ แก้วก็ต้องยกยิ้มมุมปากออกมา อย่างนึกสนุก
“ สวัสดีคะคุณป้า มีเรื่องอะไรึเปล่าคะถึงได้มาเห่า อุ๊ย มาเรียกหนูซะเสียงดังเลย “ แก้ว เธอเดินยิ้มเข้าหาป้าข้างบ้านแล้วก็พวกของเธอ แต่เธอก็ไม่ลืมที่จะขบพวกเจ๊เขาโดยที่เธอเรียกว่าป้าแล้วก็บอกว่าพวกเธอเป็นหมา เมื่อเจ๊ทั้ง3ได้ยินแบบนั้นก็อ้าปากค้างทำท่าจะอ้าปากด่าแก้ว แต่ด้วยความเฉลียวฉลาดของแก้วเธอก็รีบชิ่งพูดก่อนในทันที
“ อุ๊ย คุณพี่ขอโทษทีคะคือว่าหนุลืมไปว่า คุณพี่ยังไม่แก่ เอาเป็นว่าวันนี้มาหาหนูมีเรื่องอะไรึเปล่าคะ คุณพี่….” แก้ว เธอพูดออกมาด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแต่น้ำเสียงของเธอกับดูกวนตีนเจ๊ทั้งสามเป็นอย่างมาก เจ๊ทั้งสามที่ไม่รู้จะด่าแก้วว่ายังไงดี ด้วยความที่ผ่านแก้วไม่เคยโต้ตอบพวกเธอเลย แต่พอวันนี้เด็กนี้อยู่ๆก็ลุกขึ้นมาสู้พวกเธอ ทั้งสามก็เลยยังช๊อกอยู่
“ เอ้อ ว่าแต่เธอเอารถมาจากไหนใครซื้อให้แก “ เจ๊รุ้ง เพื่อนปากปลาร้าของเจ๊อีกสองคนถามเธอขึ้นมาก่อนด้วยความอยากรู้ ส่วนเพื่อนอีกสองคนพอเพื่อนถามทั้งสองก็กอดอกพยักหน้ามองแก้วอย่างคนอยากรู้ แก้วที่ได้ยินแบบนั้นเธอก็รู้อยู่แล้วว่าเจ๊สามคนนี้มาที่นี้ทำไม เธอก็เลยพูดออกมาว่า
“ ออ้ หนูก็ไปทำงานแล้วก็เก็บเงินมาซื้อน่ะสิคะ ไม่ใช่เก็บเอามาเที่ยว หรือว่าเอามาซื้อหวย เหมือน เจ๊ เจ๊ แล้วก็เจ๊ ฮ่าๆฮ่าๆฮ่า “ แก้วเธอพูดออกมาด้วยสีหน้ากวนๆพร้อมกับเสียงหัวเราะเจ๊ทั้งสามพอได้ยินแบบนั้นเธอก็รู้ตัวได้ในมันทีว่าตัวเองถูกด่า
“ นี้แก อีเด็กเปรต อีตัวซวยฉันจะตบแก กรี๊สสสสส “ สามเจ๊ กรีดร้องด้วยความโกรธเมื่อโดนเด็กสาวตรงหน้าถอนหงอกอย่างจัง แล้วก็ทำท่าจะเข้ามาเอาเรื่องเด็กสาว แก้วที่มีไหวพริบเมื่อสามสาวจะเข้ามาลุมเธอก็จัดการ ชี้หน้าพร้อมกับพูดออกมาด้วยน้ำเสียงดุดันอย่างที่เธอไม่เคยเป็นมาก่อน (ยกเว้นเมย์ )
“ หยุด เจ๊อย่าลืมนะคะว่าถ้าเจ๊เข้ามาทำร้ายหนู หนูจะแจ้งความเอาเรื่องเจ๊จากนั้นหนูก็จะฟ้องเอาทุกอย่างที่เจ๊มีอยู่ มาเป็นของหนู เจ๊อย่าลืมนะคะว่าคนที่มีแต่ตัวอย่างอีแก้วคนนี้มันไม่มีอะไรจะเสียแล้ว แล้วอีกอย่าง เจ๊ก็เป็นผู้ใหญ่แล้วด้วยในฐานะที่หนูเป็นเจ้าของบ้าน ถ้าเจ๊เข้ามาทำร้ายหนูที่ถึงในบ้าน หนูจะแจ้งความในข้อหาบุกรุก และก็พยายามฆ่า “ แก้ว เธอชี้หน้าพูดกับเจ๊ทั้งสามด้วยท่าทางองอาจ อย่างกับผู้ใหญ่ เจ๊ทั้งสามพอได้ยินแบบนั้นพวกเธอทั้งสามก็พากันหยุดเดินแค่นั้นถึงแม้ว่าจะอยากเข้าไปตบปากนังเด็กไม่รู้จักว่าใครเป็นใครมากแค่ไหนก็ตาม
“ เอาไงดีว่ะน้ำขิง อีเด้กนั้นมันบอกจะแจ้งตำรวจ “ เจ๊คนหนึ่งถามความคิดเห็นเพื่อนด้วยเสียงที่เบาเพราะกลัวว่าโจทย์ของตัวเองจะได้ยิน เจ๊รุ้งที่เป็นหัวหน้าทีมเมื่อได้ยินแบบนั้นก็หันมากระซิบบอกเพื่อนว่า
“ จะเอายังไงละก็กลับสิยะ นังนี้มัร้ยเราต้องไปตั้งหลักก่อน “ เจ๊รุ้งหันมากระซิบข้างหูเพื่อนสาว ว่าเธอจะเอายังไง เจ๊รุ้งเมื่อบอกเพื่อนเสร็จเรียบร้อยเธอก็หันมามองแก้วก่อนยจะพูดออกมาด้วยท่าทางยโสว่า
“ ฝากไว้ก่อนเถอะแก “ เจ๊รุ้งพูดออกมาแค่นั้นจากนั้นเธอก็พาเพื่อนสาวเดินออกมาจากหน้าบ้านของแก้วในทันที โดยมีสายตาของแก้วที่มองตามด้วยความรู้สึกสมน้ำหน้า ก่อนจะหันมายิ้มมองรถของตัวเองแล้วก็เดินขึ้นบ้านไป
“ ลุงสมครับ บ้านหลังนี้เหรอครับที่คุณแม่บอก “ นที ที่โดนไหว้วานจากแม่ให้มาหาใครบางคน ที่บ้านไม้หลังสวยน่ารักที่เกิดจากการจัดตกแต่งสวนโดยเจ้าของบ้าน ลุงสมคนขับรถเมื่อได้ยินแบบนั้นเขาก็หันมายิ้มแล้วก็พยักหน้าบอกคคนเป็นเจ้านาย
“ ครับพ่อเลี้ยง หลังนี้แหละครับที่คุณนายบอก “ ลุงสม หันมาบอกผู้เป็นเจ้านายว่าบ้านหลังนี้แหละ นทีเมื่อรู้แล้วว่าใช่บ้านหลังนี้เขาก็ลงมาจากรถแล้วก็เปิดประตูไม้ที่สูงแค่เอว แล้วก็เข้ามาในบ้าน
“ ไม่รัก ไม่ต้องมาแคร์ ไม่ต้องมาดีกับฉัน ไม่รักไม่ต้องมาหวง มาห่วงใยฉัน ไม่รัก ไม่ “
แก๊ก แก๊ก
แก้วที่เข้าไปอาบน้ำปะแป้งแล้วก็มาทำกับข้าวที่เธออยากกินเพราะตอนนี้ก็เย็นมากแล้ว แต่ระหว่างที่แก้วกำลังร้องเพลงไปทำกับข้าวไป นทีที่เดินเข้ามาในบ้านอย่างถือวิสาสะพอเขาได้ยินเพลงในยุคอนาคตที่ยังไม่เกิด เขาก็ถึงกับหยุดนิ่งฟังด้วยความแปลกใจว่าเพลงอะไรทำไมเพราะจัง จากนั้นเขาก็เดินเข้ามาอย่างเงียบๆเพื่อจะมาดูว่าคนที่ร้องเป็นใคร
“ ไม่รัก ไม่ต้องมาถามอะไร อะไรทั้งนั้นเพราะใจฉันยังออ่นแอ // ว๊ายยยยย ตาเถน “ เพล๊ง แก้วที่ร้องเพลงไปเต้นไปอย่างอินกับบทเพลงของตัวเอง นทีที่ยืนจ้องร่างบางด้วยสายตาแปลกและก็ตกตะลึง เพราะเด็กสาวตรงหน้าคนนี้ ทั้งน่ารัก สดใส ต่างจากที่แม่เขาเล่าให้ฟัง แต่เมื่อเสียงร้องของเด็กสาว แล้วก็ตะหลิวที่อยู่ในมือของเธอล้วงลงพื้นไม้ นั้นก็ทำให้นทีได้สติ
“ คุณ คุณ เข้ามาทำอะไรที่นี้คะ อย่าเข้ามานะคะ ฉันไม่มีอะไรให้คุณปล้นหรอกคะ ถึงแม้ว่าคุณจะหล่อมากก็ตาม “ แก้ว เธอเอามือปิดหน้าอกของตัวเอง พร้อมกับพูดออกมาด้วยความหวาดกลัว นทีที่ได้ยินแบบนั้นเขาก็ตกใจก่อนจะพูดออกมาให้เด้สาวตรงหน้าได้รับรู้ทันทีไม่อย่างนั้นเรื่องราวบานปลายแน่ๆ
“ นี้ นี้ เธอ เธอ ฉันไม่ได้เป็นโจร ฉันมาที่นี้มาหาเด็กที่ชื่อแก้วเท่านั้นเอง “ นที ที่กลัวว่าเรื่องจะบานปลายเขาก็ได้รีบบอกจุดประสงค์ของตัวเองที่เขามาวันนี้ทันทีว่า เขามาที่เพราะจุดประสงค์อะไร