ทางด้านจันทร์แรมที่ถือศีลภาวนาตามที่พ่อหมออาจารย์คงได้แนะนำเพราะนางต้องการทำนะหน้าทองในคืนวันเพ็ญที่จะมาถึงอีกสองเพลานางนุ่งขาวห่มขาวมิพูดมิจากับผู้ใด
"อีชมลูกสาวกูทำกระไร เหตุอันใดนางจึงจะต้องนุ่งขาวห่มขาวด้วย"ผู้เป็นบิดาของจันทร์แรมเอ่ยถามด้วยความสงสัย
"เอ่อ...คือแม่นายจันทร์แรมไปหาอาจารย์คงมาเจ้าค่ะ"อีชุ่มมิอยากอธิบายอะไรมากเพียงแค่เอ่ยชื่ออาจารย์คงบิดาของจันทร์แรมก็เข้าใจทุกอย่างได้ดี
"หากข้าเตือนมันแล้วมิฟัง ก็จงปล่อยมันไปตามทางของมันเถิด"ผู้เป็นพ่อถึงกับถอดถอนหายใจ
เพียงอีกไม่กี่เพลาพี่สิงห์ก็จะตกเป็นของข้าทั้งกายและใจหากนับจากนี้เป็นต้นไปจะไม่มีผู้ใดมาพรากพี่ไปจากข้าได้อีก" จันทร์แรมที่นั่งภาวนาถือศีลอยู่ในห้องได้คิดในใจ
ทางด้านไอ้สิงห์ที่ร้อนรนอยากให้บิดาของตนและแม่ของตนไปขอระย้าแก้วจากแม่ศรีนวลและพ่อหมอไทย
"หากแต่สิ่งที่ไอ้สิงห์ทำไว้กับระย้าแก้วบางอย่างก็เกินกว่าจะให้อภัย สุ
