พิธีในงานดำเนินไปอย่างราบรื่น
เสียงดนตรีบรรเลงคลอเบา ๆ
แขกทยอยเข้ามาเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ
พาฝันกำลังเดินตรวจเช็กมุมต้อนรับ
ดูแลให้ทุกอย่างสมบูรณ์แบบ
ทันทีที่เธอหันกลับมาเพื่อจะเดินไปด้านใน—
สายตาสบเข้ากับใครบางคน
ร่างสูงสง่าในชุดสูทเรียบหรู
ยืนอยู่ข้างลุงประกาย
ภาคิน !!--
ดวงตาคมที่เธอคุ้นเคยมาตลอด
จับจ้องเธอเพียงผู้เดียว
โลกเหมือนหยุดหมุนไปชั่วขณะ
เสียงรอบข้างเงียบลง
จนเหลือเพียงเสียงหัวใจตัวเองเต้นแรง
พาฝันชะงักไปทันที
มือที่ถือแฟ้มเอกสารสั่นเล็กน้อย
เธอรีบหลบตา ...
หันไปพูดกับเจ้าหน้าที่ประสานงานใกล้ตัว
พยายามทำเหมือนไม่เห็นอะไร
แต่ภาคินไม่ละสายตาเลย
ทุกก้าวที่พาฝันเดิน
เขาตามมองเหมือนกลัวว่าเธอจะหายไปอีกครั้ง
ลุงประกาย
เหลือบตามองสีหน้าหลานชาย
ถอนหายใจเบา ๆ ก่อนกระซิบเตือน
“ใจเย็นไว้ภาคิน…ตอนนี้ไม่ใช่เวลาของแก”
---
บรรยากาศในงานเงียบลงทันทีที่ กมล ก้าวขึ้นเว
