08.00 น
“(O_O) อ๊ายย~ ต้า!” เขายังคงคร่อมร่างกายของหญิงสาว
“หยุดได้แล้วนะ!”
“ผมไม่หยุด! จนกว่าร่างกายคุณจะชินกับร่างกายผม”
“ต้า!” ฉันส่งสายตาแสดงความไม่พอใจ แค่เมื่อคืนก็ทำร่างกายฉันช้ำขนาดไหน นี่ยังจะมาดื้อ จะจัดตอนเช้าอีกรอบหรือยังไง
“ผมไม่ทำคุณหรอกน่า...ก็แค่พูดเล่นก็เท่านั้น ร่างกายคุณเขียวขนาดนี่” เขาค่อยๆ ลูบไปตามเนื้อตัวของหญิงสาว ที่มันมีทั้งรอยเขี้ยว รอยจากการกระแทก หรือแม้แต่รอยจากการบีบของฝามืออันแข็งแกร่งของเขา
“เจ็บมากไหม” เขาใช้ฝามืออันเย็บเฉียบของตัวเองลูบไปตามแผ่นหลังอันขาวเนียนของเธอ เธอไม่ตอบอะไร นอกจากนอนนิ่งให้เขาสัมผัสร่างกายของเธอ
“จะให้ฉันปฏิเสธไหมละ ว่ามันไม่เจ็บ” มันก็เจ็บนั้นแหละ แต่ฉันก็ยอมเขา ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเหมือนกัน ต่อให้เขากัดฉันจนตาย ฉันยังยินดีเลย
“เป็นแฟนแวมไพร์ก็ต้องเจ็บตัวเป็นธรรมดานั้นแหละ” เขาสวบกอดเธอทันที ใบหน้าซุกไซ้ตรงซอกคอของหญิงสาว
“(
