(“อุ้ยย! รู้ด้วย”)
“อ๊ะ...โทรมาทำไมอีก...อ๊ะ...อ๊า”
(“ทำไมเสียงมึงเหมือนกำลังร้องเพลงของบอย พีชเมคเกอร์อยู่วะ”)
“เออ! กูกำลังร้องเพลงเรื่องบนเตียงอยู่ อ๊ะ”
(“โอ้ย! ไอ้ควาย มึงก็บอกกูตั้งแต่แรกดิ บอกกูตรงๆ ว่ามึงกำลัง...เช้าแล้วยังอยู่บนที่นอน~ ไอ้แวมไพร์หื่น เสียงมึงล่อสะน้องชายกูแข็ง”)
“หืด~”
(“มีคอรัสด้วย มึงใกล้ถึงจังหวะป๊อปร้อคแล้วสินะ กูจะบอกว่า...กูขึ้นเครื่องบินมาแล้ว อีกประมาณชั่วโมงกว่าๆก็ถึง กูจะให้มึงมาเอาดาบ มันหนักโว้ย! โอ้ย~ลูกชายกูแข็งตัว”)
“อื้ออ...”
(“คราวนี่โดเลยไอ้เชี้ย! แค่นี่แหละ กูกลัวกูเสร็จก่อนมึง”)
ติ๊ด!...
เขาวางสาย และยังคงสร้างจังหวะการเคลื่อนย้ายของสะโพกตัวเองต่อ เขาเริ่มแรงความเร็วอย่างกับเครื่องเพิ่งเริ่มติดเครื่องยนต์และเหยียบคันเร่งจนสุด เขาเคลื่อนย้ายสะโพกขึ้นลงอย่างถี่ จนร่างกายเธอรับแรงกระแทกแทบจะไม่ไหว
“อ๊ะ...อ๊า...” ยิ่งงเขาร้องเสียงคราง เขา
