ยิ่งกว่าเต็มใจ nc

1598 คำ
จูบที่เร่าร้อนและยาวนานนั้นทำให้พีรญาหายใจหอบถี่ ร่างกายของเธออ่อนระทวยอยู่ในอ้อมแขนของนรสิงห์ เมื่อเขาถอนริมฝีปากออกช้า ๆ ดวงตาคมกริบก็สะท้อนภาพใบหน้าแดงก่ำของหญิงสาว สายตาของคุณหนุ่มที่จ้องมานั้นที่เต็มไปด้วยความเสน่หาและความปรารถนาอย่างแรงกล้า “บอกฉันว่าเธอเต็มใจ” เขาถามย้ำอีกครั้งด้วยเสียงแหบพร่าเพราะต้องการความมั่นใจครั้งสุดท้ายว่าทุกอย่างเกิดจากความเต็มใจ พีรญาไม่ได้ตอบด้วยคำพูด เธอเพียงพยักหน้าช้า ๆ หญิงสาว ยอมรับชะตากรรมที่เธอได้เลือกเองแล้วอย่างเลี่ยงไม่ได้ รอยยิ้มพึงพอใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของหมอนรสิงห์ เขาจึงรีบอุ้มพีรญาขึ้นอย่างนุ่มนวลก่อนจะพาเธอเดินตรงไปยังห้องนอนกว้าง หมอนรสิงห์วางเธอลงอย่างเบามือก่อนที่เขาจะทาบทับร่างแข็งแกร่งลงมา ความใกล้ชิดที่ทำให้ลมหายใจของทั้งคู่ขาดห้วง เขาเริ่มจูบลงไปริมฝีปากอีกครั้ง จูบนี้เต็มไปด้วยความช่ำชองถ่ายทอดความปรารถนาอันเร่าร้อน มือของเขาเริ่มปลดเสื้อผ้าของเธอออกอย่างช้า ๆ ความอายและความเกร็งของพีรญาค่อย ๆ สลายไปเพราะอารมณ์ที่เขาส่งผ่าน เธอปล่อยกายปล่อยใจให้เขานำพาไปยังจุดที่เคยไปมาก่อน นรสิงห์เลื่อนริมฝีปากลงต่ำไปตามลำคอระหง ทิ้งร่องรอยจาง ๆ แสดงความเป็นเจ้าของ ร่างกายของพีรญาเริ่มตอบสนองต่อสัมผัสอันเร่าร้อนของเขาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน แรงปรารถนาที่ซ่อนอยู่ถูกปลุกให้ตื่นขึ้น “ไม่ต้องกลัวนะพรีม ฉันจะทำให้ครั้งแรกของเรามีความสุขที่สุด” เขาประคองใบหน้าของเธอไว้ด้วยความหลงใหล นรสิงห์กระซิบเสียงแหบพร่าข้างหู มันปลุกเร้าอารมณ์ของหญิงสาวให้แตกกระเจิง มือใหญ่ดึงชุดนอนของหญิงสาวออกทางศีรษะในเวลารวดเร็ว หัวใจของหมอหนุ่มเต้นแรง นานแล้วที่ไม่รู้สึกตื่นเต้นกับเรือนร่างของผู้หญิง กลิ่นหอมอ่อน ๆ ของพีรญาทำให้เขารู้สึกตื่นตัว นรสิงห์ลากไล้ริมฝีปากจูบซับไปบนใบหน้าก่อนจะลากต่ำมายังซอกคอระหง พีรญาสั่นสะท้านกับสัมผัสร้อน “ตัวเธอหอมจังพรีม” เสียงทุ้มกระซิบเสียงแหบพร่าลมหายใจรินรดไปบนพวงแก้มแดงระเรื่อแล้วเขาก็จุมพิตลงไปอีกครั้งอย่างหนักหน่วง “อื้อ.....” หญิงสาวครางประท้วงพลางทุบไปบนอกเขาเบา ๆ เมื่อรู้สึกหายใจไม่ออก ทำให้เขาผละจูบออกเพื่อให้เธอให้หายใจก่อนที่ริมฝีปากจะก้มลงซุกไซ้ไปทั่วซอกคอหอมกรุ่นของพีรญาอย่างหลงใหลอีกครั้ง พีรญาเสียวซ่านอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนยิ่งได้ยินเสียงลมหายใจหนักหน่วงของเขาเธอก็ร้อนรุ่มไปทั้งตัว ริมฝีปากหนาบดขยี้ลงมาอีกครั้งอย่างเร่าร้อนรุนแรงไปตามแรงอารมณ์ปรารถนาที่ไม่อาจคุมได้ พีรญาเคลิบเคลิ้มไปกับจูบที่เร่าร้อนอย่างไม่มีท่าทีว่าหยุด มือเรียวสวยของคุณหมอหนุ่มเอื้อมไปปลดตะขอชั้นในสีหวานออกแล้วจ้องหน้าอกอวบอิ่มด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความต้องการ “เธอสวยมากนะพรีม ฉันคิดไม่ผิดเลยที่ให้เธอมาเป็นเด็กของฉัน” นรสิงห์ครางอย่างพอใจก่อนที่ฝ่ามือจะกอบกุมลงมาอย่างห้ามใจไม่ไอยู่อารมณ์แทบระเบิดออกมาด้วยความต้องการ “อื้อ....อ่า....” “น่ากินจัง” พีรญาอายจนหน้าแดงเมื่อได้ยินคำพูดของเขา เธอยกมือขึ้นมาปิดหน้าอกอวบอิ่มของตัวเองแต่นรสิงห์ก็จับมือของหญิงสาวเอาไว้แล้วยกขึ้นไปเหนือศีรษะอย่าง “อย่าอายเลยพรีม เธอสวย ฉันชอบนะเด็กดีของฉัน” เสียงกระซิบทำให้พีรญาหน้าแดงตัวแดงไปหมด เธอไม่คิดเลยว่าคุณหมอที่ดูเงียบขรึมจะพูดกับเธอแบบนี้ เขาทำให้เธอสับสนว่าจริง ๆ แล้วตัวตนของเขาเป็นคนยังไงกันแน่ “อ๊ะ!.....อื้ม.....” เธอสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อนรสิงห์ใช้ปลายลิ้นลากเลียไปบนหน้าอกอิ่มแล้วงับยอดถันเข้าปากดูดดึงอย่างหิวกระหาย เธอครางหวานด้วยความเสียวซ่านร่างกายแอ่นโค้งข้าหาอย่างเผลอตัว นรสิงห์ดูดดึงยอดถันสีสวยและตวัดลิ้นเลียไปทั่วทั้งสองข้างจนเปียกชุ่ม นรสิงห์สัมผัสความหวานนุ่มของเม็ดเชอร์รี่ลูกอวบกลืนกินเข้าไปเต็มอุ้งปาก ฝ่ามือของเขาช้อนไปใต้แผ่นหลังขาวเนียนเพื่อ ยกเธอขึ้นจากที่นอนเพื่อให้ตนเองได้ดูดกินได้อย่าง พีรญาแอ่นหยัดขึ้นตามแรงยกของโดยไม่ขัดขืนเขาแม้แต่น้อย ร่างกายเธอร้อนผ่าวท้องน้อยปั่นป่วนจนครางกระเส่าออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ “อื้อ....หมอสิงห์....” ศัลยแพทย์หนุ่มผละริมฝีปากออกอย่าเสียดายก่อนจะลากต่ำลงขบเม้มไปตามหน้าท้องแบบราบที่กระเพื่อมขึ้นลงไปตามจังหวะการหายใจ “ไม่นะคะ....” หญิงสาวร้องห้ามเมื่อเขาดึงกางชั้นในของเธอออกแล้วจับเข่าแยกออกจากกันอย่างรวดเร็ว “พรีม.....อ่า....สวย.....” เขาจ้องกุหลาบอวบอูมที่ปิดสนิทแล้วกลืนน้ำลายลงคอ มันสวยงามน่าทะนุถนอมกว่าที่เคยเจอ “อุ๊ย!....อย่าค่ะหมอสิงห์....อื้อ....” เธอร้องห้ามแล้วก็ตามมาด้วยเสียงกระเส่าเมื่อปลายลิ้นร้อนสัมผัสไปยังกลีบอูมที่มีน้ำหวานซึม ลิ้นร้อนตวัดไปบนกลีบกุหลาบอย่างกระหาย พีรญาครวญหวาน ขยำผ้าปูที่นอนไว้แน่นปลายเท้าจิกเกร็งบนที่นอนนุ่มด้วยความซ่านกระสัน “หมอสิงห์ขา....พรีมไม่ไหวแล้ว....อื้อ....พอก่อน” พีรญายกสะโพกส่ายหนี เมื่อปลายลิ้นของเขาสะบัดรัวลงบนเกสรสวาททำให้เธอเสียวซ่านจนแทบขาด สมองของเธอไม่รับรู้สิ่งใดนอกจากความวาบหวามที่แล่นซ่านไปทั่วทุกอณูกาย “หวาน....” เสียงแหบพร่ากระซิบใกล้กลีบกุหลาบดอกตูมอย่างพึงพอ ปลายนิ้วแยกกลีบตูมก่อนจะเกร็งปลายลิ้นสอดกลางกลีบสวยเป็นจังหวะรัวเร็ว สลับกับการตวัดเลียบนยอดเกสร “อ๊ายย....หมอสิงห์....อื้อ....” หญิงสาวครวญครางอย่างเสียวซ่าน สะโพกเกร็งส่ายไม่ติดพื้นปลายลิ้นลิ้มรสน้ำหวานที่แสนบริสุทธิ์ หญิงสาวดิ้นพล่านไปตามแรงอารมณ์ที่เขาปรนเปรอ ร่างกายร้อนผ่าวจนควบคุมตัวเองไม่ได้ เสียงครางก็เริ่มดังออกมา เพื่อปลดปล่อยอารมณ์อย่างเต็มที่ ปลายลิ้นร้ายกาจดึงเข้าออกถี่เร็วขึ้น ในที่สุดหญิงสาวก็เกร็งกระตุกไปทั่วทั้งตัว สะโพกยกขึ้นสูงก่อนจะทรุดฮวบลงบนเตียงนุ่มอย่างหมดแรง “หมอสิงห์.....” พีรญาครางชื่อเขาหอบกระเส่าไม่คิดว่าสิ่งที่เขาทำจะให้ ความรู้สึกสุขมากจนแทบขาดใจแบบนี้ “ดีใช่ไหมล่ะ....นี่ก็แค่เริ่มต้นนะพรีม เดี๋ยวเธอจะสุขมากกว่านี้หลายเท่า” แล้วนรสิงห์ก็ยืดตัวขึ้นมาคร่อมทับร่างของหญิงสาวอีกครั้ง นิ้วเรียวยาวบีบขยี้เม็ดเชอร์รี่อย่างปลุกเร้าให้เธอเสียวขึ้นมาอีกครั้ง ไม่ว่าเขาจะสัมผัสไปตรงไหนของร่างกาย พีรญาก็สั่นสะท้านไปหมด ร่างกายเหมือนเปลวไฟร้อนลามเลียไปบนผิวกาย ชายหนุ่มดูดดึงยอดอกอวบอิ่มสลับไปมาทั้งสองข้าง มือร้อนเริ่มลูบไล้กลีบกุหลาบหนักหน่วงอีกครั้ง เขาใช้นิ้วหัวแม่มือขยี้ไปบนยอดเกสรเสียวก่อนจะส่งนิ้วเรียวยาวแทรกเข้ากลางกลีบเปิดทางเพราะไม่อยากให้เธอเจ็บในครั้งแรก “หมอสิงห์...พรีม....อ่ะ....อ้า....” เมื่อถูกกระตุ้นทั้งบนและร่างเธอก็ครางกระเส่าฟังแทบไม่ได้ศัพท์ เพราะสุดจะทานทนต่ออารมณ์วาบหวามที่กำลังก่อตัวขึ้นอย่างไม่มีทีท่าจะลดน้อยลงเลยแม้แต่นิด นิ้วเรียวยาวขยับเข้าออกในร่องรักคับแน่นที่มันตอดรัดสิ่งแปลงปลอมไปตามสัญชาตญาณ “หมอสิงห์ขา....อื้อ....พรีม....” หญิงสาวไม่รู้จะอธิบายความรู้สึกของตนเองยังไง มันเสียวซ่านและทรมานปะปนกันไปหมดยิ่งเขากดย้ำจุดเดิมซ้ำ เธอก็คุมร่างกายแทบไม่อยู่ “เสียวใช่ไหมพรีม ดีหรือเปล่า....เธอตอดนิ้วฉันแรงมาก....” “พรีม...คือพรีม....อื้อ....สะ....เสียว....พรีมเสียวที่สุด” เธอพูดทุกอย่างออกมาตามความรู้สึก ลมหายใจหอบถี่สะโพกยกเกร็งขึ้นอีกครั้ง เธออยากให้นรสิงห์แนบชิดมากกว่านี้ ขาเธออ้ากว้างเพื่อเปิดทางให้เขากดนิ้วเข้ามาให้ลึกที่สุด นิ้วยาวเรียวกดเข้าลึกแต่ก็ไปไม่สุดทางเพราะมีเยื่อบาง ๆ ขวางกั้นเอาไว้ เขาจูบเธออย่าเร่าร้อนดูดดื่ม ในขณะที่นิ้วก็ขยับเข้าออกก่อนจะเพิ่มจังหวะให้แรงขึ้นไปตามอารมณ์ “อื้อ...หมอสิงห์....” “ปล่อยออกมาเลยพรีม อย่าฝืน ปล่อยอารมณ์เธอออกมา....” “หมอสิงห์....อื้อ....พรีมไม่ไหว...พรีมจะถึง.... อ๊ายยยยยย” แล้วในที่สุดพีรญาก็เดินทางมาถึงสวรรค์อีกครั้ง ร่างกายของกับกระตุกติดกันหลายครั้ง เธอหอบสะท้านจนหน้าอกกระเพื่อม เขาอดใจไม่ไหวก้มหน้าลงไปดูดกินมันอีกครั้งอย่างหลงใหล พีรญามองเขาด้วยสายตาปรือสมองยังมึนงงแต่ก็ยังเห็นแววตากระหายนั้นอย่างชัดเจน “เธอเสร็จไปสองครั้งแล้วนะ ต่อไปถึงตาฉันบ้าง”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม