“อากาศหนาวมากดื่มอะไรหน่อยไหมจะได้อุ่น ๆ” นรสิงห์ส่งแก้วไวน์ให้กับพีรญาที่กำลังยืนมองวิวยามค่ำคืนของเมืองโตเกียวที่หน้าต่างห้องพัก
“ขอบคุณค่ะ” หญิงสาวรับแก้วไวน์มาจิบอย่างช้า ๆ สายตาทอดมองไปข้างหน้าแต่ในหัวยังมีคำถามบางอย่างที่อยากจะถามหมอนรสิงห์
“เธอเงียบไปนะพรีม เรื่องที่เราคุยกันค้างไว้ ถามมาได้เลยนะ”
“คนที่เราเจอเมื่อกี้เป็นเพื่อนหมอสิงห์เหรอคะ” พีรญาไม่รู้ว่าจะเริ่มถามยังไงจึงถามเรื่องของเพื่อนเขาก่อน
“ฉันว่านี่ไม่ใช่สิ่งเธออยากรู้นะเพราะเมย์ก็บอกอยู่แล้วว่าเป็นเพื่อนฉัน” นรสิงห์พูดอย่างรู้ทันและคิดหาคำตอบสำหรับคำถามของหญิงสาวไว้แล้ว
“หมอสิงห์คะ หมอบอกพี่เขาว่าเราเป็นแฟนกัน หมอไม่กลัวเธอจะไปบอกคนอื่นเหรอคะ” พีรญาถามเบา ๆ เธอเม้มริมฝีปากแน่นอย่างรอคอยคำตอบ
“ที่ฉันพูดแบบนั้นเพราะจะได้ไม่ต้องอธิบายอะไรมาก แต่ถ้าฉันบอกว่าเธอเป็นหลานสาวก็คงต้องอธิบายกันยาวว่าทำไมฉันกับหลานสาวถึงมาเท
