“ไม่รู้ๆ ไม่รับรู้”
คราวนี้นับแสนดึงนิ้วออกมาจากหูแล้วเอามานวดขมับ ทำไมนับพันถึงสร้างปัญหา กับเรื่องปวดหัวมาให้เขามากกว่าเจ้านับสิบไปได้ โลกคงกลับตาลปัตรไปแล้ว
“มึงใจเย็นๆ ก่อน” ไม่เคยคิด ไม่เคยฝัน ว่าจะมีวันที่เขาต้องบอกให้คนอื่นใจเย็น
“ไม่ยงไม่เย็นอะไรทั้งนั้นแหละพี่ คุณสาห้องทดลอง คุณกิ่งห้องปฏิบัติการ คุณจิดาภาฝ่ายประชาสัมพันธ์ คุณเขมิกานักวิทยาศาสตร์สาวสวย พี่จะเอาไว้มั้ย ถ้าชักช้า ผมจะให้นราวิชญ์บินไปรับไอ้สิบมา รับรองพี่ได้หาคนใหม่ยกทีมแน่”
“อะ... อะ ไอ้ห่าพัน มึงจะมาล้อเล่นเรื่องแบบนี้กับกูไม่ได้นะโว้ย”
“ผมพูดจริง” ว่าเท่านั้นนับพันก็ตัดสัญญาณทิ้งแล้วเดินออกมาจากห้องจัดรายการวิทยุของศูนย์ฯ
แต่พอเห็นทุกสายตาจับจ้องมาที่เขาอย่างตื่นตะลึงและสงสัย เขาเลยส่งยิ้มจางๆ ให้แทนคำขอบคุณ ยื่นส่งตัววิทยุไร้สายรุ่นใหม่ล่าสุด ที่กระจายสัญญาณด้วยตัวรับส่งในห้องปฏิบัติการนี้อีกที คืนคนดูแลไป
