บทที่ 123

1619 คำ

คนแก่ร้องโอดโอยเมื่อถูกบิดเข้าให้จนเนื้อเกือบหลุด “คุณแก่น่ะใช่ค่ะ แต่เรื่องความทรงจำดีๆ ช่อไม่เคยมี” “ปากแข็ง แล้วเลิกได้มั้ย ไอ้คุณๆ น่ะ ผมไม่อยากเหมือนคนอื่น กลับไปเรียกว่าอาจารย์ไม่ได้เหรอ ฟังทีไรแล้วกระชุ่มกระชวยเป็นบ้า” “คนอะไรคิดถึงแต่เรื่องลามก แล้วไม่กลัวเหรอคะ ว่าคนจะรู้ที่แอบมาเกาะแกะกับลูกศิษย์ตัวเอง” นับพันถอนหายใจหนักๆ กว่าจะเข้าใจกัน เขาคงถูกประชดและเอาคืนให้ได้เจ็บๆ แสบๆ อีกนาน “ไม่กลัวอะไรทั้งนั้นแหละ ตอนนี้กลัวอยู่อย่างเดียว... กลัวช่อไม่รัก” “ไม่ต้องกลัวหรอกค่ะ เพราะช่อไม่รักคุณแล้วจริงๆ แต่ถ้าอยากให้ใครรัก ก็ลองไปถามคุณโฉมลดาดูสิคะ รับรองว่าได้ความรักหลายกระบุงแน่” “พบคนขี้หึงสองอัตราถ้วน” “เอ๊ะ ! อย่ามาใส่ความกันนะคะ ปล่อยได้แล้วค่ะ ไม่อย่างนั้นช่อจะร้องให้ลั่นศูนย์ฯ แล้วเราจะได้เห็นกันว่าเวลาคุณนับพัน สิงหโชติเดชาที่คนอยากเจอกันนัก ถูกจับได้ว่าตัวจริงเป็นพวกโร

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม