นุสราต้องการกำจัดพยานเพราะหลักฐานที่อารยะมีถ้าไม่มีพยานยืนยันมันก็เท่ากับเศษกระดาษ
เธอใช้เวลาในคืนนั้นโทรให้มือปืนไปลอบยิงพิธาน และลูกน้องเก่าของอารยะที่เธอเคยจ้างให้ไปทำร้านกุศลิน มีคนของอารยะที่เป็นสายของนุสราที่เห็นแก่เงินมากกว่าจะกลัวอารยะคาบข่าวมาบอกเธอว่าอารยะซ่อนทั้งสองคนไว้ที่ไหน
คืนนั้นอารยะเข้าไปหากุศลินที่ห้อง แต่โดนเธอไล่ออกมา แต่อารยะก็ดึงดันที่จะเข้าไป
“ถ้าคุณเข้ามารบกวนฉันกับลูก ฉันจะขับรถฝ่าฝนเข้าไปนอนที่โรงแรม”
“แต่ถ้าฉันไม่อนุญาตใครก็ออกจากบ้านฉันไม่ได้” อารยะบอก เขาเริ่มหงุดหงิดที่กุศลินไม่ยอมให้เขาเข้าใกล้ลูก
อารยะไม่ได้บอกเรื่องที่เขาแอบตรวจดีเอ็นเอของอติวิชญ์ กลัวว่ากุศลินจะน้อยใจที่เขาไม่เชื่อมั่นในตัวเธอ
“ในที่สุดคุณใหญ่ก็ยังเป็นคุณใหญ่ คนที่ชอบออกคำสั่งบังคับจิตใจคนอื่น คนที่คิดว่าตัวเองเป็นใหญ่กว่าใคร” กุศลินพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงประชดประชัน
“ลิน คุยกันดีๆ
