“ครางชื่อฉันอีก”
“ฉันเจ็บ…ได้ยินมั้ย”
“ได้ยิน! เลิกบ่นแล้วทนซะ”
ตาคู่สวยฉ่ำไปด้วยหยาดน้ำตาที่ไหลออกมาไม่หยุด เพราะความเจ็บที่เพิ่มขึ้นเรื่อย และเธอไม่อาจหยุดยั้งการกระทำนั้นได้
“อะ…อึก!”
เสียกระแทกดังไปทั่วห้องเคล้าเสียงครางของทั้งคู่ ถึงแม้ร่างบางจะครางออกมาด้วยความเจ็บปวดก็ตาม
“อะ…ไม่ไหวแล้ว” ณัชชาเปล่งเสียงครางออกมาอย่างสุดกลั้น เมื่อความเจ็บปวดที่ปีศาจร้ายมอบให้ใกล้พาเธอไปถึงจุดหมาย เธอยกมือขึ้นคล้องไปที่คอขอเขา ก่อนจะกระชากใบหน้าหล่อให้เข้าหากดริมฝีปากบางกดจูบลงบนริมฝีปากหนา
ลูคัสให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี เปิดปากให้ณัชชาส่งลิ้นเรียวเข้าไปเกี่ยวพันตวัดเลีย ถึงแม้เธอจะเงอะงะเหมือนเด็กเพิ่งหัดจูบก็ตาม ทว่าตอนนี้เขาไม่มีเวลามาสนใจเรื่องนั้นเลยแม้แต่น้อย
ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!
“อะ…อ๊ะ” ณัชชาปล่อยริมฝีปากครางออกมา ความรู้สึกของเธอตอนนี้มันสับสนไปหมด เธอแค่รู้สึกว่าตอนนี้ร่างกายไม่อาจต
