เพียะ!
“อ๊ะ…อึก!”
“หึ! หึ!”
มาเฟียหนุ่มหัวเราะออกมาอย่างชอบใจ ในที่สุดเขาก็ทำให้ใบหน้าที่มีรอยยิ้มโง่ๆ นั่นหายไปได้ ถึงจะแค่ตอนนี้ก็ตาม
“อยากทำอะไรก็ทำ ทางที่ดีคุณฆ่าฉันเลยก็ได้นะ”
“ทำไมฉันต้องทำแบบนั้นกับของเล่นฉันด้วย”
“เพราะฉันเกลียดคุณ ถ้าฉันหลุดไปได้ฉันจะฆ่าคุณ”
“งั้นก็รอดคืนนี้ไปให้ได้ก่อนนะ”
หลังจากนั้นเขาก็จัดการเธอตามที่บอก ไม่รู้ว่าห้องนี้คือขุมนรกที่เธอกำลังซ้อมตายอยู่รึเปล่า ตอนนี้ก็หลายชั่วโมงแล้วที่เธอถูกจับพันธนาการแล้วยืนให้เขากระแทกอยู่ตรงนี้
ณัชชาเริ่มมึนเบลอเหมือนคนใกล้หมดแรงเต็มที ในที่สุดเธอก็สลบลงในอ้อมกอดของมาเฟียหนุ่มที่กระแทกเธอไม่ยั้ง หลังจากนั้นร่างบางก็ไม่สามารถรับรู้อะไรได้อีกเลย
“อืออ~~” ณัชชางัวเงียตื่นขึ้นตอนเที่ยงกว่าๆ สิ่งที่น่าแปลกใจหลังตื่นนอนคือเธออยู่ในอ้อมกอดของปีศาจที่เมื่อคืนเขาเล่นเธอไม่ยั้งมือ ทั้งที่ตกลงกับเธอซะดิบดี เขามันเป็นพวกเชื่อใ
