แสงแดดยามเช้าส่องเข้าห้อง
มีนาตื่นขึ้นช้า ๆ ด้วยรอยยิ้มบาง
กล้ามเนื้อยังล้า ขาอ่อนยังระบมเล็กน้อย ถ้วยยังรู้สึกอุ่นอยู่ข้างใน
แต่ใจเธอกลับสงบ…แม้เมื่อคืนจะไม่ได้สงบเลยแม้แต่นาทีเดียว
“เมื่อคืนมันบ้าไปแล้ว...”
“แต่ทำไมตอนนี้ถึง...ยิ้มอยู่คนเดียวแบบนี้ก็ไม่รู้”
เธอลุกขึ้นมาแต่งตัวไปเรียน เสื้อเชิ้ตนักศึกษารัดรูปเล็กน้อย กระโปรงทรงเอพอดี
ชุดธรรมดา แต่พออยู่บนร่างที่ เพิ่งโดนกดมาเต็มคืน กลับดูยั่วกว่าที่คิด
ในมหา’ลัย…
มีนาเดินเข้าคณะ แต่ก็รู้สึกถึงสายตาหลายคู่มองมา
รวมถึง รุ่นพี่คนหนึ่ง ชื่อ “พี่นที”
ปี 4 เอกเดียวกัน สูง หล่อ สุภาพ
แต่สายตาคู่นั้น…ไม่ได้ดูเรียบร้อยเหมือนคำพูดเลย
“น้องมีนา วันนี้ดู...สดใสดีนะ”
“เมื่อคืนได้นอนรึเปล่า?”
เขาถามพร้อมรอยยิ้ม
มีนาสะดุดเล็กน้อย
เธอเผลอกัดริมฝีปากตัวเองนิด ๆ เพราะคำถามมันเหมือนรู้ทัน
แต่ก็ฝืนตอบปกติ
“นอนค่ะ...ปกติดี”
พี่นทีเลื่อนสา
