2ใต้ร่างวิศวะ nc

984 คำ
ติ๊ง... เสียงแจ้งเตือนจากแชทขึ้นมา "มีนาเลิกเรียนแล้วนะคะ " พี่ต่อมองจอ ยิ้มมุมปากแบบที่ตัวเองไม่เคยรู้ตัว เขาไม่ตอบทันที แต่คว้ากุญแจรถ หยิบกระเป๋าสตางค์ แล้วเดินลงลิฟต์แบบไม่ลังเล เพราะเขารู้ว่า... แค่มีนาเลิกเรียน หัวใจเขาก็เหมือน “ได้กลับบ้าน” แล้ว (พร้อมกระแทกแล้วต่างหาก) 20 นาทีต่อมา เสียงเคาะประตูห้องพักดังขึ้นเบา ๆ และเมื่อประตูเปิดออก เธอก็เห็นเขายืนอยู่ตรงหน้า ผมยุ่งนิด ๆ เสื้อเชิ้ตปลดกระดุมเม็ดบน และในมือมีถุงขนมกับน้ำเย็นหนึ่งขวด “หิวยังคนเก่ง...เลิกเรียนแล้วต้องกินข้าวกับพี่สิ หรือว่าจะกินพี่ละคะ” น้ำเสียงของเขานุ่มละลาย มีนาก็พร้อมจะละลายไปกับเขา คืนนี้...ไม่มีคาบไหนอีกแล้ว นอกจากคาบของหัวใจ ที่ชื่อว่า..."แค่เธอก็พอ" เสียงน้ำกระทบพื้นกระเบื้องดังก้อง ห้องน้ำแคบ ๆ เริ่มเต็มไปด้วยไอร้อนจากฝักบัว และแรงหอบจากคนสองคน มีนาพิงแผ่นหลังกับผนังเย็นเฉียบ ในขณะที่พี่ต่อเปลือยท่อนบน สายตาคมเข้มจ้องมองเธอเหมือนจะกลืนกิน “เธอสั่น...เพราะหนาว หรือเพราะพี่?” พี่ต่อถามเสียงแหบพร่า มือของเขาลูบผมเธอเปียก ๆ อย่างเบามือ ก่อนจะใช้นิ้วเชยคางมีนาขึ้น แล้วจูบลงมาเต็มปาก ลึก...แน่น...และเร่งจังหวะเร็วกว่าที่หัวใจจะเต้นทัน ร่างกายของพี่ต่อแนบเข้ามา กล้ามอกอุ่นแน่นชนกับทรวงอกของเธอเต็มแรง มือเขาสอดใต้เสื้อเปียกน้ำของเธอ และปลดทุกกระดุมอย่างไม่ละสายตา เสียงเสื้อหลุดออก ตามด้วยเสียงของมีนาที่เผลอครางในลำคอ เพราะนิ้วของเขา…กดลงที่ยอดอก แล้วบีบเคล้นอย่างนุ่มแน่น เขาโน้มลง จูบสลับดูดเบา ๆ พร้อมกระซิบเสียงพร่า “ตรงนี้...ตอบพี่แรงเกินไปแล้วนะ หืม?” “อยากให้พี่เอาตรงนี้ไปก่อน...หรือข้างล่างก่อนดี” มีนายังตอบไม่ได้ แต่เขาไม่รอคำตอบ พี่ต่อจับเธออุ้มขึ้นอีกครั้ง แผ่นหลังกระแทกผนังเบา ๆ ขาสองข้างเกี่ยวเอวเขาไว้ พี่ต่อจับเอวเธอแน่น…แล้ว “สอดแท่งเนื้อขนาดใหญ่เข้าไปทั้งลำ” เสียงครางหลุดจากปากเธอโดยไม่ตั้งใจ เสียงเนื้อกระแทกเนื้อดังขึ้น พั่บ พั่บ พั่บ น้ำฝักบัวยังไหล…แต่ไม่กลบเสียงครางกระเส่าจากมีนา และเสียงคำรามต่ำในลำคอจากพี่ต่อที่เร่งจังหวะขึ้นเรื่อย ๆ “แน่นไม่ไหวเลยคนเก่ง…” “อย่าร้องแบบนั้น…เดี๋ยวพี่จะเอาแรงกว่าเดิมอีกนะ” พี่ต่อซอยเร็วขึ้น ชนลึกขึ้น มีนาแทบไม่รู้ว่าไอน้ำหรือความร้อนจากร่างกายเขาที่ทำให้ตัวเธอสั่นระริกไปหมด แต่สิ่งที่เธอรู้แน่คือ… แท่งเนื้อของพี่ต่อใหญ่เกินไป ร้อนเกินไป และเสียวเกินไป เขาจูบเธอซ้ำ ขณะสะโพกกระแทกไม่หยุด เสียงน้ำที่ไหลถูกกลบด้วยเสียงเตียงกระทบกำแพงในหัวเธอ มีนาร้องจนเสียงหาย พี่ต่อโน้มหน้ามากระซิบอีกครั้ง “อยากให้พี่ปล่อยข้างในไหม…หืม?” “คืนนี้พี่ยังไม่อิ่ม...อย่าเพิ่งหมดแรงนะ มีนา...” ไปต่อที่ทะเล ทะเลเย็นย่ำ แดดสีส้มอ่อนทาบปลายฟ้า มีนานั่งเหยียดขาบนผ้าปูชายหาด ผมปลิวตามลมทะเล กลิ่นเกลือในอากาศปะทะปลายจมูก ส่วนพี่ต่อ...เดินออกจากน้ำขึ้นมาช้า ๆ ตัวเปียก เสื้อไม่ใส่ กล้ามอกเปียกน้ำแวววาวใต้แสงแดด “มองพี่แบบนั้น จะให้พี่ลากหนูลงทรายเลยไหม” เสียงเขาแหบต่ำ ขณะนั่งลงข้างเธอ มืออุ่นของเขาแตะที่ต้นขามีนาเบา ๆ ก่อนจะเลื่อนไปลูบหลังมือเธอ…นิ้วใหญ่กุมมือเล็กแน่นไว้แนบอกตัวเอง ค่ำแล้ว ห้องพักหลังใหญ่ริมชายหาดมีเพียงโคมไฟสลัวกับผ้าห่มผืนเดียว เสียงคลื่นซัดเข้าหาดเบา ๆ คล้ายจังหวะเต้นของหัวใจ มีนานอนซุกอกพี่ต่อในชุดนอนบางเฉียบ เขาลูบผมเธออย่างอ่อนโยน…ก่อนจะโน้มตัวลงกระซิบใกล้หู “คืนนี้พี่จะไม่รีบ” “จะใช้แท่งเนื้อของพี่ทำให้หนูอ่อนแรง...จนหลับไปพร้อมกัน” มือเขาไล้ที่ต้นคอ แล้วจูบลงอย่างอ้อยอิ่ง ริมฝีปากแตะซอกคอ ไล่ลงไปช้า ๆ จนถึงอก ลิ้นร้อนของเขาแตะยอดอกเบา ๆ ขณะที่สายตายังสบตาเจ้าตลอด “คืนนี้พี่จะรักแบบไม่มีเสียงเตียงกระทบ ไม่มีใครได้ยิน...นอกจากหัวใจของหนู” เขาไม่เร่ง แค่ใช้ปลายลิ้นแตะเป็นจังหวะ ซ้ำ ๆ มือของเขาลูบเรียวขาดาวจนเธอขนลุกทั้งตัว ก่อนจะก้มลง...ใช้ปลายลิ้นไล้ตรงกลางลำตัวอย่างเนิบนาบ “หอมไปทั้งตัวเลยรู้ไหม...” "พี่..ต่อ" “ไม่ต้องพูด...แค่นอนเฉย ๆ แล้วปล่อยให้พี่ต่อดูแล” เสียงทะเลข้างนอกดังปะทะทราย ข้างใน...ห้องพักพี่ต่อกำลัง “เลียร่องกลีบอูม” อย่างเชื่องช้า ละเอียด ใช้ปลายลิ้นเลียวนๆกับจังหวะของนิ้วช้า ๆ จนมีนาต้องจิกผ้าปูแน่น เธอเสียวร่องกลีบอูมจนได้จนได้ที่...แต่เขายังไม่สอดเข้า มีนารอโดนแท่งเนื้อสอดใส่จนน้ำเสียวไหลเยิ้ม แต่พี่ก็ใช้ปาก ดูดเม็ดเสียวแรงขึ้นทีละนิด มีนาถึงกับแอ่นสู้ เสียงครางของเธอสั่นตามจังหวะลิ้นเขาอย่างเอาเป็นตาย “เสร็จแค่จากปากพี่...ได้ไหมคืนนี้” “ไม่เอา...ซี๊ด....พี่ต่อรีบเสียบเข้ามาเลยค่ะ...อูยยยย"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม