3ใต้ร่างวิศวะ nc
834 คำ
เที่ยงคืน…
ทะเลสีนิลสาดคลื่นเบา ๆ กับข้อเท้า
มีนายืนอยู่ในน้ำจนเลยสะโพก ใส่เสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ของพี่ต่อตัวเดียว…ข้างในไม่มีอะไรเลย
พี่ต่อเดินตามมาช้า ๆ แผ่นอกเปลือยแน่นแกร่ง กล้ามเนื้อเปียกน้ำ
สายตาเขาจับจ้องร่างของมีนาเหมือนเหยื่อที่ไม่มีทางหนี
ก่อนที่เขาจะพูดเสียงต่ำ เบากว่าเสียงคลื่น
“หนีมาเดินคนเดียวแบบนี้…ไม่กลัวหนุ่มฉุดไปเหรอ”
เขาเข้ามาใกล้
จนคลื่นกระแทกต้นขาทั้งสอง
มือหนาสอดเอวมีนาแล้วดึงแนบตัวทันที
เสียงหายใจเขาร้อนจัด ทั้งที่ยืนอยู่ในน้ำเย็น
“รู้มั้ย ว่าพี่อยากอึ้บหนู…ในทะเลมาตั้งแต่ตอนแรก”
จูบแรกซัดใส่ราวกับคลื่นลูกใหญ่
รุนแรงแต่แนบแน่น
ลิ้นของเขากวาดเข้ามา กัดเบา ๆ ที่ริมฝีปาก ก่อนจะไล้ต่ำลงเรื่อย ๆ
เสื้อเชิ้ตเปียกถูกปลด
มือพี่ต่อจับเธอยกขาข้างหนึ่งขึ้นโอบเอวเขา
ร่างของเขาแนบชิด กับร่างเปลือยบางของมีนาที่สะท้านตามแรงคลื่นและแรงเขา
“พูดสิ ว่าต้องการพี่…เอาหนู”
“พูดเสียงสั่น ๆ นั่นออกมาอีกครั้ง...แล้วพี่จะให้ทุกอย่างเลยตอนนี้”
เธอกระซิบข้างหูเขา เสียงเบาหวิวด้วยความเงี่ยน
“ขอ...เอากับ...พี่ต่อ…”
ทันทีที่ได้ยิน
เขาดึงสะโพกเธอเข้ามา…แล้ว สอดลำเอ็นใหญ่โตเข้าไปในร่างเปียกน้ำทันที
แรงกระแทกแรกมีนาร้องเสียงหลง
เสียงเนื้อกระแทกกลางทะเลเงียบจนได้ยินชัดเจน
เขาไม่หยุด
พี่ต่อจับเอวเล็กแน่น กระแทกเข้ามาในน้ำซ้ำแล้วซ้ำเล่า
จังหวะเน้น ช้าแต่ลึก สุดของความเสียว
แต่ทุกครั้งที่กระแทก…ร่างเธอกระตุก เสียวถึงไขสันหลัง
“รู้มั้ย มีนา…”
“พี่อยากฝังน้ำพี่ในตัวเจ้า ที่ตรงนี้ กลางทะเล ที่ไม่มีใครเห็น”
คลื่นซัด ขาเธอแทบลอย
แต่พี่ต่อยังประคองแน่น
เขาเร่งจังหวะ สอดเข้าไปจนสุดลำ
มือข้างหนึ่งบีบอกเธอ อีกข้างลูบก้นเบา ๆ ก่อนจับแรงขึ้น
เสียงครางของมีนากลบคลื่น
เสียงคำรามต่ำของพี่ต่อดิบจัด ดิบอย่างผู้ชายที่คุมตัวเองไม่ไหว
“พี่จะปล่อยน้ำแตกข้างในแล้วนะ...”
“รับมันไว้ให้หมด พี่ไม่ให้มันหายไปกับคลื่นหรอก”
เขากระแทกสุดแรงครั้งสุดท้าย
ก่อนจะกดแน่น ร้องชื่อเธอในลำคอ แล้วปล่อยน้ำรักพวยพุ่งในกายเธอ
ล้นออกตามแรงกระแทกสุดท้าย
กลางทะเลที่ไม่มีพยาน นอกจากดวงดาว
แดดส่องผ่านหลังคาใส
เตียงนุ่มในรีสอร์ตริมทะเลถูกวางไว้ใต้เพดานกระจก
มีนาขยับตัวน้อย ๆ ใต้ผ้าห่มบาง ลมหายใจยังอุ่นอยู่ในอก
แต่แล้ว…
มือใหญ่ของพี่ต่อก็ลูบเอวเธอจากด้านหลังเบา ๆ
เขาแนบชิด จนเธอรู้สึกถึงลมหายใจร้อนที่เป่าตรงท้ายทอย และ…อะไรบางอย่างแข็งเต็มหลังเธอ
“เช้าแล้วนะครับคนเก่ง…”
“ลุกไม่ได้หรอก…ถ้ายังไม่ปล่อยของพี่ก่อน”
ก่อนที่เธอจะตั้งสติ
พี่ต่อกดตัวเข้ามาเต็มแผ่นหลัง
ท่อนเนื้อใหญ่แข็งแน่นขยับเสียดสีร่องก้นเบา ๆ
เขาจูบซอกคอเธอช้า ๆ มือหนึ่งเลื่อนมาจับอกเธอผ่านเสื้อยืดบางที่ยังไม่ได้เปลี่ยนจากเมื่อคืน
“เมื่อคืนข้างในมันยังอุ่นอยู่เลย…”
“แต่เช้านี้ พี่จะกดให้แน่นกว่าเดิม”
พี่ต่อจับสะโพกเล็กขยับขึ้น
สอดแท่งเนื้อเข้าทางด้านหลังช้า ๆ อย่างลึกและชัด
เสียงครางแรกของมีนาหลุดออกมาทันที แม้ยังไม่ทันตั้งตัว
เสียงเนื้อกระทบกันเบา ๆ ในจังหวะที่เขาขยับสะโพก
จากช้า...กลายเป็นหนัก
จากเนิบ…กลายเป็นเร่ง
พี่ต่อจับมือเธอ กดแนบหมอน พร้อมกระแทกเข้าจากข้างหลังจนร่างสั่น
“ดูสิ…เช้า ๆ ยังตอดพี่แรงขนาดนี้เลยเ****นมากใช่มั้ย…”
“หนูเองก็โดนเอาอยู่ใช่มั้ย หืม?”
เขาโน้มตัวแนบเต็มหลัง
ปากขบติ่งหู มือบีบอกเธอแรงขึ้นตามแรงกระแทก
ทุกครั้งที่เขาดันเข้า…เสียงเตียงดังกระแทกเบา ๆ บนกระจกใส
ที่ใต้เตียง…มองเห็นวิวทะเลเบื้องล่าง
แต่มีนาไม่มีแรงมองอะไรแล้ว
เพราะพี่ต่อ “เข้าเต็ม” ตอกจนลึกสุด ข้างในเธอร้อนจัด
เสียงครางดังชัดสะท้อนกระจกเพดาน
และภาพพี่ต่อด้านหลัง ดิบ เดือด และเสียวร่องกลีบจนหายใจไม่ทัน
“พี่จะแตกในอีกครั้งนะ…”
“วันนี้ทั้งวัน อย่าใส่กางเกงในเลย จะได้จำไว้ตลอดว่าพี่เอายังไง…”
เขากระแทกแท่งเนื้อจนสุดแรงครั้งสุดท้าย
ร่างแนบเต็มจากด้านหลัง ปล่อยน้ำรักเข้าไปจนเธอสั่นทั้งตัว
เขากอดแน่น กดแน่น…จนหยดสุดท้ายหยุดเต้นในตัวเธอ
- ผู้เขียน
