“อื้ออ ปวดหัวฉิบหาย”
ร่างสูงรู้สึกตัวขึ้นมาในสายของอีกวันกลิ่นแอลกอฮอล์คละคลุ้ง อาการปวดที่ขมับทำให้เขาฟุบหน้าลงกับหมอนอีกครั้งอาการแฮ้งหลังจากดื่มมากำลังจู่โจ่มเขาเพทายจึงหลับตาลงและนอนต่อเพื่อให้อาการปวดหัวดีขึ้น
เมื่อคืนไม่น่าทรมานตัวเองขนาดนั้นเลยอยากจะบ้าตายบ่นตัวเองในใจแล้วก็เข้าสู่ห้วงนิทราอีกครั้งโดยลืมไปว่ามีนัดกับเมษา
คณะนิเทศศาสตร์
ร่างบางสุดฮอตในชุดนักศึกษาเดินกึ่งวิ่งเข้ามาในตึกคณะอย่างเร่งรีบเพราะเธอสายมากแล้วและยังเป็นวิชาที่อาจารย์โหดอีกด้วยพาลนึกไปถึงคนที่บอกว่าจะมารับ
ใช่! เป็นเพทายที่อาสาจะมารับที่บ้านฉันรอจนรากงอกเขาก็ไม่มาฉันเลยตัดสินใจมาเองคิดไว้แล้วว่าถ้าขับรถมายังก็ไม่ทันฉันเลยขึ้นไปเปลี่ยนจากรองเท้าส้นสูงเป็นรองเท้าผ้าใบแทนเพราะคิดว่าตัวเองต้องได้วิ่งสี่คูณร้อยแน่ๆ
พอเดินออกมาหน้าบ้านเพื่อจะขึ้นวินก็เจอพี่นินจากำลังขับรถบิ๊กไบค์สปอร์ตคันใหญ่ผ่านหน้าบ้านไปก่อน
