ขณะที่พีรดาลุกไปห้องน้ำเพื่อโทรบอกให้คนที่เธอว่าจ้างเตรียมตัวให้พร้อม พรปวีณ์ก็เดินเข้ามาในร้านอีกรอบเพราะว่ากษิณโทรมาหาขุนพลผ่านเธอเพราะติดต่อเขาไม่ได้ เธอจึงถือโทรศัพท์ของเธอเอาไปให้เขาคุยในร้านแทน
ขุนพลเดินออกมาคุยโทรศัพท์นอกร้านโดยมีพรปวีณ์เดินตามออกมา แล้วรถตู้สีขาวกลางเก่ากลางใหม่ ไม่ติดแผ่นป้ายทะเบียนก็มาจอดข้างๆ ทั้งสองคน แล้วคนขับและคนที่นั่งข้างคนขับก็ลงมาจากรถ
พวกเขาโปะยาสลบขุนพลและพรปวีณ์ลากขึ้นรถไปต่อหน้าพนักงานร้านอาหารที่บังเอิญเดินผ่านตรงลานจอดรถซึ่งได้วิ่งตามรถตู้ไปด้วยความตกใจแต่ก็ไม่ทัน
“ฮัลโหล ขุน ได้ยินพี่หรือเปล่า ขุน” กษิณเรียกชื่อเขาเมื่อขุนพลอยู่ดีๆ ก็เงียบไป
พนักงานร้านอาหารหยิบโทรศัพท์ของขุนพลและกระเป๋าของพรปวีณ์ขึ้นมา พอเห็นว่าโทรศัพท์ยังไม่ได้วางเลยคุยสายต่อด้วยความตื่นเต้นที่ตัวเองเป็นคนเห็นเหตุกหารณ์
“สวัสดีครับ คือว่าเมื่อกี๊ผมเห็นพี่ขุนพลกับพี่พอลลี่โด
