ตอนที่4อดีตเพราะฤทธิ์ยาNc++

1229 คำ
“กรี๊ดดดดด!!!” เสียงกรีดร้องของหญิงสาวดังขึ้น เมื่อเจอแท่งเหล็กใหญ่อัดเข้ามาอย่างกะทันหันไม่ทันตั้งตัว ร่างอวบอิ่มดิ้นพล่านพยายามกระถดออกจากร่างแกร่ง มือบางยกขึ้นมาดันอกของเขาเอาไว้ “โอ๊ะ…!” เสียงกรีดร้องของเธอ ทำให้เตชินทร์ตะลึงไปชั่วขณะ บวกกับสิ่งที่เขาเจอคือความคับแน่นที่เจ้ามังกรของเขากำลังดึงดันเข้าไป เตชินทร์ไม่คิดว่าเธอจะยังบริสุทธิ์อยู่ ท่าที ความกล้าของเธอ มันฟ้องว่า เธอนั้นน่าจะมีประสบการณ์มาพอสมควร “เจ็บ...! ปล่อยข้าวนะ ไม่...!” ริมฝีปากบางกัดเม้มจนเป็นเส้นตรง เพื่อระงับความเจ็บปวดที่เกิดขึ้น แต่! เพียงไม่นาน ความร้อนผ่าวเพราะความกระสันก็ตีเข้าแทรกเรือนกายเธออีกครั้ง เธอต้องอยู่ระหว่างความเจ็บปวดกับความเสียวซ่าน เกวลินจะเลือกอย่างไหนดีล่ะ? “พะ-พี่ก็เจ็บ แต่...เราแน่ใจนะ ว่าจะให้พี่หยุด” เตชินทร์พูดกับคนเจ็บที่อยู่ใต้ร่างเขา เรือนกายกำยำก็สั่นสะท้านเช่นกัน เตชินทร์ยอมเจ็บปวด ถ้าเธอไม่สามารถที่จะเดินทางไปต่อกับจุดหมายพร้อมเขาได้แล้ว “มันเจ็บมาก...ตะ-แต่...” เกวลินลังเล ความร้อนเพราะฤทธิ์ยานั้นยังไม่แผ่วลงเลยสักนิด ถ้าเธอหยุด แล้วมันจะเป็นอย่างไรกันนะ ดวงตากลมโตจ้องมองใบหน้าคม ร่างของเขาเกร็งและสั่นสะท้านเป็นระยะ ‘เขาก็เจ็บเหมือนกันใช่มั้ย?’ “ครั้งแรกของข้าว...ก็ต้องเจ็บแบบนี้แหละ” เตชินทร์พูดอธิบายกับเธอ เพื่อให้หญิงสาวนั้นรู้สึกผ่อนคลายลง ความเจ็บปวดของเขาเทียบไม่ได้กับเธอเลยสักนิด นิ้วเรียวยาวเกลี่ยปอยผมที่ระออกจากดวงหน้าหวาน สายตาคมยังคงจับจ้องไปที่เธอแบบไม่วางตา ‘จังหวะนรกชัดๆ ทั้งที่เขาปวดหนึบ แต่ก็ต้องอดทน’ เตชินทร์ไม่เคยที่จะต้องกลั้นอะไรแบบนี้มาก่อนเลยสักครั้ง แต่ทว่า ทุกอย่างมันมาจนถึงขึ้นนี้แล้ว ถอยหรือไม่ถอย เธอก็เสียความบริสุทธิ์ให้กับเขาไปแล้ว “งั้น ข้าวจะต้องทำยังไงคะ อุ้ย! มันเจ็บค่ะ แต่ยานี่มันก็ทำให้ข้าวรู้สึก...” คนเจ็บอธิบายด้วยใบหน้าแดงก่ำ เพราะความเขินอายกับสิ่งที่เธอกำลังเจอะเจออยู่ ความวาบหวิวซาบซ่านยังคงแทรกเข้ามาเป็นระยะ แต่มันก็ปนอยู่กับความเจ็บปวดที่เธอประสบอยู่เช่นกัน “โอวว์...ข้าว...พี่ก็...” สันกรามของชายหนุ่มขบเข้าหากันแน่น เพื่อระงับความปวดหนึบในสถานการณ์ที่ค้างเติ่งแบบนี้ เตชินทร์จะทำอย่างไรดี “อ๊า! พี่ชินทร์ ข้าวรู้สึก...” เจอความกระสันซ่านตีเข้ามาอีกระลอก มันทำให้เกวลินเผลอร้องครางขึ้นมาในทันใด เธอเองก็ไม่รู้จะจัดการตัวเองอย่างไร “งั้น ข้าวทนเจ็บไปสักพักนะ เดี๋ยวก็หายนะ” “ดะ-ได้ค่ะพี่ชินทร์...” เกวลินพยักหน้า เธอมาถึงขนาดนี้แล้ว ไม่ว่าจะเป็นนรกหรือสวรรค์ เธอก็ต้องไปต่อแล้ว “โอเค...” สิ้นเสียงของชายหนุ่ม มือทั้งสองข้างของเขาก็กดไหล่ของเธอเอาไว้ ไม่ให้ขยับหนี ต่อมาก็ยกสะโพกสอบกดเจ้าแท่งมังกรของเขาดันเข้าไปให้ลึกสุดลำในคราเดียว! “อุ้ย...!!!” เกวลินสะดุ้งสุดตัว ความเจ็บปวดแทบขาดใจ มันเหมือนมีอะไรตรงช่วงล่างของเธอนั้นขาดสะบั้นออกจากกัน เล็บอันแหลมคมของเธอจิกเข้ากับไหล่กว้างของเขาทั้งสองข้าง จนเธอรู้สึกราวกับเหมือนมีเลือดไหลซึมออกมาจากหัวไหล่ของเขา “โอ๊ะ! ข้าว...พะ-พี่ไม่ไหวแล้ว...” ครั้งแรกที่เตชินทร์เจอสาวบริสุทธิ์และเขาอดทนกับเธอขนาดนี้ ถ้าปกติแล้ว เตชินทร์ไม่สนใจอะไร ไม่ว่ากับสาวคนไหน แต่นี่กับเธอ ทำไมเขาถึงได้อดทนกับความเจ็บปวดได้อย่างไม่น่าเชื่อ... “ดะ-ได้ค่ะพี่ชินทร์ ข้าวไม่เป็นไรแล้ว...” เกวลินฝืนความเจ็บตอบกลับเขาไป เธอไม่คิดว่าตัวเองจะต้องเจออะไรแบบนี้เลย ซ้ำร้าย กลับเป็นเรื่องน่าอายที่สุดในชีวิตของเกวลินเลยก็ว่าได้ “ครับ...” ร่างกำยำสั่นสะท้านกับความคับแน่นที่บีบรัดแท่งใหญ่ของเขาเอาไว้ ในขณะที่บั้นเอวของเขากำลังกดเจ้าแก่นกายใหญ่ขึ้นลงอย่างช้าๆ เนิ่บนาบเพื่อให้ช่องทางรักคับแคบนั้นคุ้นชิน “อ๊ะ!” ความร้อนจากฤทธิ์ยาปะทุขึ้นอีกครั้ง พร้อมกับความปวดหนึบ แต่ความเสียวซ่านกลับก่อวนไปที่ท้องน้อยของเธอ ความวาบหวิวและปวดร้าวแทบแตกดับผสมกันอยู่ในนั้น มันปนเปกันไปหมดจนทำให้สมองของเธอขาวโพลน ริมฝีปากบางกัดเม้มจนห้อเลือด เพื่ออดกลั้นกับสิ่งที่เกิดขึ้น “โอ๊ะ!” ช่องทางรักบีบรัดแน่น ในขณะที่แท่งเหล็กร้อนเริ่มเดินหน้า และเพิ่มระดับความเร็วขึ้น เมื่อทางเข้านั้นลื่นไหลคุ้นชิน ปึ่ก! มังกรใหญ่เริ่มกระทุ้งเดือด “อ๊ะ อ๊า! ฮึก!!!!” เกวลินกรีดร้องปนหอบสลับกัน เธอทำได้เพียงปล่อยให้ร่างกายของเธอนั้นได้รับการตอบสนอง เพื่อถ่ายเทความร้อนภายในร่างกายของตัวเองเพราะฤทธิ์ยากำหนัดที่ปะทุขึ้นเป็นระลอกๆ ร่างงามสะท้านครั้งแล้วครั้งเล่า “อึ้มม์...ข้าว...โอวว์...ซี๊ดดด...!!” ปึ่ก! ปึ่ก! ปึ่ก! เสียงของท่อนความเป็นชายอันแข็งแกร่ง จ้วงลึกกระแทกกระทั้นเข้าร่องกุหลาบสวยเสียงดังสนั่น อารมณ์ปรารถนาความต้องการของทั้งสองขึ้นขีดสุด “อ๊า! พี่ชินทร์! อ๊ะ!!” เสียงกรีดร้องของหญิงสาวดังขึ้น เธอไม่สามารถปิดกั้นความรู้สึกอันเสียดเสียวนั้นได้อีกแล้ว เมื่อเจอแท่งใหญ่อัดกระแทกเข้าร่องทางรักของเธอ ความซาบซ่านแทรกไปทั่วเรือนกาย ความปวดหนึบเริ่มอันตรธานหายไป มีแต่ความวาบหวามเข้ามาแทนที่ เกวลินรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังท่องไปยังดินแดนสรวงสวรรค์ “โอววว์ โอ๊ะ! อ่าสสส์!” เสียงแหบพร่าปนกระเส่าร้องคำรามดังลั่นห้อง ในขณะที่แก่นกายใหญ่ยังคงกระแทกดุ! กายกำยำเชยชมร่างงามอย่างไม่รู้จักกับความเหน็ดเหนื่อย ปึ่ก! ปึ่ก! ปึ่ก! มังกรใหญ่ยังคงกระหน่ำอย่างดุเดือด! เรียวขาเล็กทั้งสองข้างแยกยกขึ้นเกยบนท่อนแขนของอีกฝ่าย มือบางทั้งสองข้างจิกไปที่แขนของชายหนุ่มเอาไว้แน่น เพื่อเกาะยึดไว้ไม่ให้ตัวเองนั้นกระเด็นกระดอนเพราะกระแทกอันมหาศาลของชายหนุ่ม “อ๊า! ไม่นะ! อ๊ะ! อ๊ะ!” เสียงหวานพร่ากรีดร้องครวญคราง สะโพกสวยเด้งสวนเข้าหาแท่งยักษ์อัตโนมัติราวกับตั้งไว้ โดยเธอไม่รู้ตัว ทุกอย่างในหัวของเกวลินนั้นขาวโพลนไปหมด ความเสียวซ่านปั่นป่วนรัญจวนใจ ริมฝีปากบางสั่นระริก ‘น่าอายที่สุด’ การร่วมรักดำเนินไปอย่างดุเด็ด เผ็ดมัน บนโซฟาตัวใหญ่กลางห้อง เรือนกายกำยำคร่อมควบร่างขย่มอย่างเร่าร้อนบ้าคลั่ง ทั้งสองพลางหอบหายใจถี่รัว ความเสียวกระสันเพิ่มขึ้น จนเขาใช้มือบิดยอดเนินอวบอิ่ม ก่อนจะดีดเด้งเอวสอบเข้าหาร่างงามอย่างระรัว สัมผัสจากชายหนุ่มช่วยบรรเทาให้เธอหายจากอาการของเธอที่เป็นอยู่ หากแต่ถ้า ฤทธิ์ยานั้นจะหมดไปมันก็คงจะใช้เวลาไม่น้อยเลยเช่นกัน... **************
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม