@ ร้าน Sky club...
“นัดครั้งที่สองในรอบเจ็ดวัน สรุป มึงยังไม่เคลียร์กับน้องรหัสมึงใช่มั้ยชินทร์”
‘กวินท์’ ถูกนัดหมายจากเพื่อนของเขา เพื่อมารับฟังเพื่อนเขาระบายเรื่องสาวสวยน้องรหัสของตัวเอง
“เออสิ...วันนี้น้องข้าวตู บล็อกกูไปแล้วมึงรู้มั้ยวินท์”
“ก็จบแล้ว มึงจะตื้อน้องเขาทำไมอีก ไหนมึงบอกกูวันนั้นว่า ถ้าน้องเขาไม่แคร์มึงแล้ว มึงก็จะไม่สนน้องเขาไง”
เรื่องของเตชินทร์ก็ไม่ต่างกัน กับเรื่องของกวินท์เลย ผู้หญิงสมัยนี้คิดอะไรกันอยู่ เสียความบริสุทธิ์ของตัวเองให้กับผู้ชาย แล้วยังไม่สนใจ ไม่แคร์งั้นเหรอ กวินท์ไม่เข้าใจเลย
“จริงๆ กูก็อยากจะทำให้ได้แหละ แต่ว่า ตอนนี้มีเรื่องเข้ามาอีกเนี่ยสิ ป๊ากับม๊ากู จะให้กูแต่งงานกับน้องเพนนี ผู้หญิงที่ผู้ใหญ่ทั้งสองหาให้สิ”
“เออ...ก็ดีแล้วไง มึงแต่งงานกับน้องคนนั้น ก็ไม่เห็นจะต้องเครียดเลยนี่หว่า”
“เครียดดิ...เพราะกูไม่อยากแต่ง และไม่ได้ชอบน้องเพนนี อีกอย่าง กูอายุแค่ 21 จะแต่งเร็วไปมั้ย ป๊ากับม๊ากูคิดอะไรกันก็ไม่รู้ ไม่เข้าเรื่องเลย”
“แล้วมึงต้องการแบบไหนล่ะชินทร์ คือ มึงอยากจะชวนน้องข้าวตูไปแต่งงานแทนน้องเพนนีแบบนี้เหรอ?”
“ไอ้วินท์! มึงช่วยเข้าใจความรู้สึกกูหน่อยดิวะ”
“เอ๊า! ก็มันไม่ถูกอย่างที่กูพูดเหรอวะ สรุปมึงเอาไงเนี่ย มึงชอบน้องข้าวตู มึงก็รับมาตรงๆ ดิ จะต้องมาอ้อมค้อมทำซากอะไร กูไม่เข้าใจมึงเลย”
“เออ...ก็ทำนองนั้นแหละ กูคงจะชอบน้องเขาจริงๆ มั้ง แต่ว่า น้องเขาไม่ชอบกู ปฏิเสธกู ทั้งที่กูกับน้องข้าวตูก็มีอะไรกันไปตั้งหลายครั้ง คืนนั้น ก็คืนเดียวกัน กับที่มึงพาน้องน้ำตาลกลับบ้านแหละ แต่เรื่องมึงกับน้องน้ำตาล มึงก็เงียบ...”
“กูบอกแล้วไง ว่าเอาเรื่องของตัวเองให้รอดก่อนเถอะชินทร์ เรื่องของกู กูจัดการได้”
“งั้น มึงก็มาช่วยกูคิดหน่อยดิวะ ว่าจะทำยังไง จะเข้าหาน้องข้าวตูแบบไหน และจะทำให้น้องข้าวตูหมั้นกับกู ที่สำคัญ กูจะต้องพาน้องเขาไปเจอป๊ากับม๊ากูด้วย กูเครียดนะโว้ยวินท์”
บรั่นดีราคาแพงถูกยกและสาดเข้าไปในลำคอทันทีที่พูดจบ ในชีวิตของเตชินทร์ไม่เคยที่จะเครียดอะไรได้มากกว่าเรื่องนี้ไปอีกแล้ว ทั้งเสียหน้าที่ถูกปฎิเสธ และหน้าชาที่เหมือนตัวเองโดนฟันแล้วทิ้งอีก ไม่รู้อันไหนจะดีไปกว่ากัน ^^
“ก็น้องเขาบล็อกมึงไปแล้ว มันก็ชัดเจนแล้วเปล่าวะ มึงจะไปอะไรกับน้องเขาอีก”
“วิธีใหม่ ที่มึงช่วยกูคิดไงวินท์”
“ก็มีวิธีเดียว ไปจับตัวน้องเขามา แล้วเอามาเคลียร์กันซึ่งๆ หน้าไปเลยดีมั้ย”
“เฮ้ย! ขนาดนั้นเลยเหรอวะ มันไม่ดูเถื่อนไปหน่อยเหรอวินท์ แล้วกูจะไม่โดนน้องเขาด่าหนักเลยหรือไง”
“ก็ถ้า ไม่เอาตัวน้องรหัสมึงมาแบบนี้ ชาติไหนมึงจะรู้เรื่องกันวะชินทร์ ไหนมึงจะโดนกดดันจากป๊ากับม๊ามึงอีก มึงจะต้องพาน้องเขาไปเจอ แล้วมึงจะมีวิธีไหนที่ดีกว่านี้ล่ะ”
“แล้วมึงจะช่วยกู จับตัวน้องเขามาเหรอวินท์?”
“ก็ต้องเป็นแบบนั้นมั้ยล่ะ มึงจะให้ใครช่วย ก็มึงบอกเรื่องนี้กับกูคนเดียว หรือมึงจะบอกไอ้ภัทร ไอ้รัชย์ หรือไอ้กันต์ล่ะ เพื่อนสามคนนี้จะได้รู้ และหาวิธีช่วยมึงไง”
“ไม่เอาอ่ะ เดี๋ยวไอ้ภัทรมันล้อกูตายเลย ไอ้นี่รู้เรื่องกูไม่ได้ มันยิ่งกัดไม่ปล่อยอยู่ด้วย เอาเป็นว่า ถ้ากูเลือกวิธีของมึง แล้วมึงจะทำยังไง”
“ง่ายนิดเดียว กูก็จ้างคนไปพาน้องเขามา และหาโรงแรมหรือที่ไหนสักแห่ง ขังน้องเขาไว้ และมึงก็เข้าไปเคลียร์ ทุกอย่างก็จบ ไม่เห็นจะคิดให้เยอะแยะอะไรเลยชินทร์”
“เออ...แล้วเมื่อไหร่ดีล่ะ”
เตชินทร์ก็ไม่มีทางเลือกไหนอีกแล้ว ทำตามที่กวินท์บอก ก็ไม่เลวนะ ผู้หญิงอย่างเธอ ก็ต้องใช้วิธีนี้แหละ
“นั่นมันแล้วแต่มึงเลย มึงจะสะดวกวันไหน ตอนไหนบอกกูได้เลย พรุ่งนี้โอเคมั้ย เป็นวันศุกร์พอดี เผื่อมึงเคลียร์กับน้องไม่ลงตัว ข้ามไปวันเสาร์อีกวัน พูดไม่รู้เรื่อง มึงอาจจะปล้ำน้องเขาไปเลยก็ได้ ดีมั้ย”
“ห๊ะ! มึงจะให้กู ปล้ำน้องเขาเนี่ยนะ มึงบ้าหรือเปล่าวินท์”
“ก็มึงกับน้องรหัส ก็เคยเอากันมาตั้งหลายครั้งแล้วไม่ใช่เหรอ ถ้ามึงจะปล้ำน้องเขาอีกสักครั้งจะเป็นไรไป พูดไม่รู้เรื่อง ก็คงจะมีวิธีเดียวแหละ มึงจะกลัวอะไร เรื่องแบบนี้ มึงถนัดอยู่แล้วไม่ใช่เหรอชินทร์”
“กูกลัวว่า น้องเขาจะยิ่งเกลียดกูหนักไปอีกสิ”
“หรือมึงกลัวน้องเขาจะแจ้งตำรวจจับมึงเหรอ?”
“กูไม่กลัวเรื่องตำรวจหรอก แต่กูอาย ที่กูทำถึงขนาดนั้นแล้ว น้องเขายังปฏิเสธกูอีก”
“นั่นมันก็สุดแล้ว...เปล่าวะ มึงทำถึงขนาดนั้น ก็ต้องปล่อยน้องเขาไปเถอะ หาผู้หญิงใหม่มาหมั้นมาแต่งงานให้ป๊ากับม๊ามึง หรือไม่ ก็กลับไปเอาน้องเพนนี ตามที่ป๊ากับม๊ามึงแนะนำสิ”
“ไม่หรอก กูไม่ชอบน้องเพนนี จะไปเอาน้องเขามาทำไม มึงเคยชอบใครบ้างมั้ยวินท์ กูถามมึงหน่อย”
“เคยสิ ทำไมกูจะไม่เคย กูก็เป็นผู้ชายนะ ก็ต้องเคยชอบผู้หญิง เป็นเรื่องธรรมดา”
และตอนนี้ กวินท์ก็เป็นอยู่ เขาชอบน้องสาวของตัวเอง เขา ก็มีเหตุการณ์เดียวกัน กับคู่ของเตชินทร์กับน้องรหัส หนำซ้ำ น้องรหัสของเตชินทร์ ก็ยังเป็นเพื่อนรักของน้องสาวของกวินท์อีก โลกจะกลมไปไหนเนี่ย
“กูว่า มึงจะต้องชอบน้องน้ำตาลแน่เลย ที่มึงทำเป็นเกลียดน้องเขา เพราะมึงกลัวใจตัวเองหรือเปล่าวะวินท์...ใช่มั้ย?”
“มันไม่เกี่ยวกับมึง อย่าเดามั่วซั่ว”
“ไม่มั่วซั่ว แต่ว่ากูเดาถูก ใช่มั้ย อย่าปิดกูเลย ไหนๆ กูก็บอกเรื่องของกูจนหมดเปลือกแล้ว มึงก็น่าจะบอกกูบ้างก็ได้”
“ไม่! เอาเรื่องของมึงเถอะชินทร์ อย่าเที่ยวมาวุ่นวายเรื่องของกู โอเคมั้ย...”
“โอเค...งั้น กูสรุปให้เลย วิธีของมึง เริ่มพรุ่งนี้เลย กูร้อนใจเรื่องที่ป๊ากับม๊ากูกดดันแล้ว เคลียร์ให้รู้เรื่องไป ไม่โอเค ก็สุดแล้วแต่น้องเขาจะคิดเลย ถ้ากูไม่ได้พูดไม่ได้เคลียร์ มันก็จะคาใจกูไปแบบนี้ไม่จบไม่สิ้น”
“เออ...ก็ดีแล้วไง...งั้น...กูจะเตรียมทุกอย่างให้มึงเอง มึงแค่ไปนอนรออยู่ที่โรงแรม คิดหาคำพูดดีๆ ให้กับน้องเขา หรือไม่ก็ฟิตร่างกายตัวเองไว้จัดการน้องเขาก็แล้วกัน”
“ความคิดมึง ก็เลวไม่เบาเลยนะวินท์ กูไม่คิดเลย ว่าหน้านิ่งๆ อย่างมึง จะชั่วได้ถึงขนาดนี้ คิดไม่ทันมึงเลยจริงๆ ให้ตายสิ...”
“กูช่วยมึงอยู่นะชินทร์ อย่าพูดกับเพื่อนแบบนี้สิ หรือมึงจะให้กูบอกพวกไอ้ภัทรล่ะ แต่กูว่า ความคิดไอ้ภัทรมันก็ไม่ต่างกับกูหรอกนะ ไอ้ภัทรมันยิ่งหนักกว่ากู มึงเห็นมันล้างแค้นไอ้บาสมั้ย มันเล่นหนัก ถึงขั้นวางแผนเอาตำรวจมาลอบจับพวกมันเลยนะ มึงจะเอาแบบนั้นใช่มั้ย”
“อืม...กูรู้ กูก็แค่คิดว่า มันจะดูเลวไปมั้ย ก็แค่นั้นเอง”
เตชินทร์ไม่คิดว่าตัวเองจะมาถึงจุดนี้ได้ เพลย์บอยอย่างเขา จะต้องมาบังคับผู้หญิงด้วยงั้นเหรอ มันไม่น่าจะเกิดขึ้นกับเขาเลยนะ ให้ตายสิ...
**************