เด็กเลี้ยงตอนที่ 1
1282 คำ
เด็กเลี้ยงตอนที่ 1
ควันบุหรี่สีเทาถูกพ่นออกจากปากของนักธุรกิจหนุ่มวัยสามสิบสองปีจนลอยฟุ้งไปทั่วห้องพักในโรงแรมหรูระดับห้าดาว
ร่างกายกำยำมีเพียงชุดคลุมอาบน้ำที่ถูกใส่คลุมและผูกเอวไว้อย่างหมิ่นเหม่เผยให้เห็นอกแกร่งและมัดกล้ามเนื้อเป็นลอนตรงหน้าท้องดูเซ็กซี่แบบไม่ตั้งใจ บนผิวกายขาวชุ่มไปด้วยเหงื่อเหมือนคนที่เพิ่งผ่านการออกกำลังกายมาอย่างหนัก ซึ่งดูจากสภาพเตียงนอนที่ยับยู่ยี่บวกกับร่างของใครอีกคนที่นอนหมดสภาพอยู่บนเตียงก็เดาได้ไม่ยากว่าเขาเพิ่งออกกำลังกายแบบไหนมา
ในขณะที่ริมฝีปากกระจับได้รูปสวยกำลังพ่นควันบุหรี่ออกมาสายตาคมก็จับจ้องไปที่ร่างเปลือยเปล่าของหญิงสาวที่นอนแผ่หลาอยู่บนเตียง บนร่างกายขาวเนียนเต็มไปด้วยคราบน้ำกามที่เขาปลดปล่อยไว้บนตัวเธอโดยไม่คิดจะช่วยเช็ดออกเลยสักนิด
นักธุรกิจหนุ่มทิ้งตัวนั่งลงสูบบุหรี่บนโซฟาตัวใหญ่รอให้คนบนเตียงลุกขึ้นไปจัดการกับตัวเองและกลับไปสักทีแต่เธอก็ยังไม่ยอมลุก คิ้วเรียวขมวดยุ่งด้วยความขัดใจเล็กน้อยเพราะเขาเองก็อยากกลับไปพักผ่อนแล้วเหมือนกันแต่พอนึกขึ้นได้ว่าที่หญิงสาวไม่ยอมลุกสักทีเป็นเพราะอะไรเขาจึงลุกขึ้นไปหยิบเงินในกระเป๋าเพื่อเอา ‘ค่าตัว’ สำหรับคืนนี้ไปวางไว้ที่ข้างตัวเธอ
แปะ!
แบงค์สีเทาปึกใหญ่ถูกกึ่งวางกึ่งโยนลงบนเตียงนอนจนเกิดเสียงขึ้นเบาๆ เรียกความสนใจของคนที่นอนหมดแรงอยู่บนเตียงให้หันมามอง พอเห็นเงินปึกใหญ่สาวสวยหุ่นบางแต่มีหน้าอกอวบอึ๋มก็รีบลุกขึ้นมาหยิบเงินไปนับทันที
เมื่อพอใจกับจำนวนเงินที่ได้รับก็ลุกขึ้นไปแต่งตัวก่อนจะเดินมาหา ‘ลูกค้า’ ที่ยังคงนั่งสูบบุหรี่อยู่กลางห้อง
หญิงสาวแลบลิ้นเลียปากมองคนตรงหน้าด้วยความเสียดายเพราะนานๆ ทีถึงจะมีลูกค้าที่ดูดีตั้งแต่หัวจรดเท้าแถมยังเงินหนาขนาดนี้มาใช้บริการ
ตอนที่ทำกิจกรรมบนเตียงเธอไม่มีโอกาสได้มองหน้าเขาชัดๆ เพราะพอมาถึงก็ถูกลูกค้าสุดหล่อจับกระแทกในท่า doggy อย่างเดียวเลย ก่อนจะไปก็ขอมองหน่อยเถอะ
ก็นะเบ้าหน้าแบบนี้ไม่ได้มีหลุดมาบ่อยๆ นี่นา
หญิงสาวยืนจ้องใบหน้าของคนตรงหน้าไล่ตั้งแต่คิ้วเรียวได้รูปลงมาที่จมูกโด่งเป็นล่ำเป็นสันรับกับนัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนที่เพียงแค่เห็นแวบแรกก็รู้ได้ทันทีว่าเจ้าของใบหน้าคมคายสุดแสนหล่อเหลาคนนี้ไม่ใช่คนไทยแท้และมีเชื้อฝรั่งอย่างแน่นอน นอกจากหน้าตาที่ค่อนไปทางตะวันตกแล้วร่างกายของเขายังสูงใหญ่ที่กะจากระยะสายตาแล้วน่าจะสูงราวๆ หนึ่งร้อยเก้าสิบเซนติเมตรเลยก็ว่าได้
ยิ่งไปกว่านั้นแล้ว ‘ส่วนนั้น’ ของเขาที่เธอเพิ่งได้สัมผัสมันยังใหญ่เกินมาตรฐานชายไทยไปมาก ไซซ์ลูกครึ่งที่ทั้งใหญ่ทั้งยาวทำเอาเธอจุกจนแทบลุกไม่ขึ้นแต่ก็ทำให้เสียวจนแทบลืมไม่ลงเลยล่ะ
คิดมาถึงตรงนี้แล้วหญิงสาวก็เผลอจ้องไปตรงกลางกายที่มีชุดคลุมอาบน้ำปิดอยู่แล้วกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ด้วยความเสียดาย
งานดีขนาดนี้ถ้าเป็นไปได้เธอก็อยากจะซ้ำกับเขาอีกสักรอบโดยไม่คิดตังค์เลยสักบาทแต่ก็รู้ว่าเป็นไปไม่ได้เพราะเป็นที่รู้กันดีในกลุ่มเด็กที่ให้บริการว่า ‘เจสันต์ อีแวนสัน’ นักธุรกิจหนุ่มลูกครึ่งชาวอังกฤษน่ะไม่ชอบ ‘กินซ้ำ’ และด้วยเหตุผลนั้นทำให้ไม่มีใครได้เป็น ‘เด็กเลี้ยง’ ของเขาสักคนแม้พวกเธอจะพยายามเอาใจเขามากแค่ไหนก็ตาม
“อะแฮ่ม!”
เสียงกระแอมดังเรียกสติของหญิงสาวที่ยืนจ้องหน้าเขาคิดอะไรเพลินๆ อยู่ได้สติ เธอระบายรอยยิ้มบางๆ แล้วเดินไปทิ้งตัวนั่งลงบนตักแกร่งอย่างกล้าๆ กลัวๆ พอเจ้าของตักไม่ผลักไสหรือแสดงท่าทีรังเกียจอะไรก็ใจชื้น
“ขอบคุณนะคะคุณเจสันต์”
มือเรียวพนมไหว้แล้วค่อยๆ บรรจงกราบลงที่อกแกร่งทำคนโดนกราบที่อกระบายรอยยิ้มออกมาด้วยความพอใจ แม้ว่าจะเป็นลูกครึ่งที่เติบโตมาในต่างประเทศและเพิ่งมาอยู่ที่ไทยได้ไม่กี่ปีแต่การไหว้เป็นสิ่งที่เจสันต์ชอบมากๆ
โดยเฉพาะเวลาที่โดนไหว้ตรงหน้าอกน่ะ เขาชอบมันเป็นพิเศษเลยล่ะ
“ไปได้แล้ว คนขับรถรออยู่หน้าห้อง”
หญิงสาวผละออกจากอกแกร่งส่งสายตาอาลัยอาวรณ์ให้กับเขาแต่ก็ได้รับเพียงแววตาว่างเปล่ากลับมา
เป็นเรื่องปกติของเจสันต์ เขาไม่เคยมีเยื่อใยหรือสานต่อกับคนที่เขาซื้อมาระบายความใคร่เลยสักครั้ง
ระหว่างพวกเธอกับเขามันก็เป็นเพียงแค่เซ็กซ์เท่านั้น ไม่มีความรู้สึกอื่นเข้ามาเกี่ยว
จุ๊บ!
“ถ้าอยากซ้ำก็ทักมานะคะ”
ริมฝีปากเรียวที่เคลือบไปด้วยลิปสติกสีแดงบรรจงจูบลงแก้มของคนที่กำลังจะกลายเป็นอดีตลูกค้าส่งท้ายจนเป็นรอยลิปสติกพร้อมกับแปะแผ่นโพสอิทที่ถูกเขียนช่องทางการติดต่อของเธอไว้ให้เขาก่อนจะยอมลุกขึ้นจากตักแกร่งแล้วเดินออกจากห้องไปด้วยความรู้สึกเสียดายที่เรื่องของเขากับเธอมันต้องจบลงเพียงเท่านี้เพราะก่อนเดินออกมาเธอเห็นว่าเจสันต์น่ะขยำกระดาษที่เธอเขียนคอนแทกต์ให้โยนทิ้งอย่างไม่ไยดีเลย…
หลังจากผู้หญิงที่ซื้อมาระบายความใคร่กลับไปเจสันต์ก็ลุกขึ้นไปแต่งตัวแล้วเดินออกจากห้องพักประจำในโรงแรมหรูเพื่อไปขึ้นรถกลับบ้านบ้าง ต่อให้กิจกรรมบนเตียงจะเสร็จช้าหรือเร็วถ้าไม่ได้เหนื่อยจนถึงขั้นลุกไม่ไหวเจสันต์ก็มักจะกลับไปค้างที่บ้านเสมอ
นักธุรกิจหนุ่มไม่ได้รู้สึกยุ่งยากอะไรกับการที่ต้องพาผู้หญิงมาระบายความใคร่ที่โรงแรมแล้วต้องกลับไปนอนบ้าน เขารู้สึกว่ามันคงยุ่งยากมากกว่าถ้าพาผู้หญิงเข้าบ้านเพราะแต่ละคืนเขาเอาไม่เคยซ้ำคนเลยสักวัน
นี่คือชีวิตของนักธุรกิจวัยสามสิบสองปีที่มีดีทั้งรูปร่างหน้าตาและฐานะแต่เขากลับไม่ลงหลักปักฐานหรือคบใครเป็นจริงเป็นจังสักทีทั้งที่อายุขนาดนี้ควรจะแต่งงานมีลูกได้แล้ว
เรื่องเซ็กซ์เป็นเรื่องที่เจสันต์ขาดไม่ได้แต่ให้มีแฟนเขาก็ไม่เอา เขารู้สึกว่าการมีแฟนนั้นต้องดูแลซึ่งเขาเป็นคนบ้างานแค่ทำงานก็แทบจะไม่มีเวลาไปทำอย่างทำอื่นแล้วไม่มีเวลาไปดูแลใครหรอก
‘ซื้อกิน’ จึงเป็นทางออกที่ดีที่สุดสำหรับเจสันต์
มีผู้หญิงมากมายมาต่อแถวอ้อนวอนให้เขาเลี้ยงดูแต่ก็โดนเจสันต์ปฏิเสธกลับไปทุกคน
อยากจะเป็นเด็กเขาก็ยากหน่อยเพราะคนอย่าง ‘เจสันต์ อีแวนสัน’ น่ะไม่รับเลี้ยงใครง่ายๆ หรอกนะ
- ผู้เขียน
