ชานนท์พูดกับมุตาเบาๆ
“มุตา ช่วยชวนมิลินมานั่งดื่มด้วยกันหน่อยนะ อยากให้เธอได้ผ่อนคลายบ้าง”
มุตาหันไปหา มิลิน พร้อมรอยยิ้มที่ดูเป็นมิตรแต่แฝงไปด้วยเล่ห์
“มิลินจ๋า... มานั่งดื่มกับเราสักหน่อยเถอะนะ”
มิลินส่ายหน้าเบาๆ ด้วยความเกรงใจ
“ขอบคุณค่ะ แต่ฉันไม่ค่อยถนัดดื่มนะคะ”
มุตายิ้มเย็น และพูดด้วยน้ำเสียงแนบเนียน แต่แฝงไว้ด้วยการขู่
“ถ้าอยากให้งานข่าวที่เสนอออกมา ไม่มีที่ติ...
เราก็ต้องไปชนแก้วกับเจ้าของงาน สักแก้วสองแก้วนี่แหละ จะเป็นไรไป เดี๋ยวกลับพร้อมพี่ก็ได้ คุณน้าเรย์เชาว์ของเธอจะได้ไม่ต้องเป็นห่วง”
มิลินชะงักเล็กน้อย แต่ก็รู้ว่าไม่อาจปฏิเสธไปมากกว่านี้ได้ เธอจึงพยักหน้าอย่างจำใจ
“ได้ค่ะ แก้วเดียวก็พอ”
มุตายิ้มพอใจ แล้วเดินนำไปยังโต๊ะบาร์อย่างมั่นใจ
ชานนท์ยิ้มกว้าง รอคอยค่ำคืนนี้ที่ทุกอย่างจะเริ่มต้น
บนรถยนต์ส่วนตัวอชิเวลาเดียวกัน
ระหว่างทางไปโรงแรมริมแม่น้ำเจ้าพระยา อชินั่งข้
