ยังรักอยู่
1346 คำ
ณ ห้องทำงานของซี
"อื้อออ" นินิวลืมตาขึ้นมาและรีบลุกขึ้น เห็นเสื้อตัวโปรดของซี ที่นินิวเป็นคนซื้อให้ห่มกายตัวเองอยู่
"นี้มันเสื้อตัวนั้นนิ" นินิวพึมพำออกมา
"ใช่ เสื้อตัวนั้นแระ และก็เป็นตัวเดียวที่พี่ชอบมาก ได้แต่ถือไปถือมากลัวจะเก่าหรือขาดเสียหาย" ซีเดินเข้ามาและพูดขึ้น
"พี่ซี หนูว่าเรื่องของเรามัน"
"ช่างเถอะ ตื่นแล้วก็ไปล้างหน้าล้างตาเถอะ เดี๋ยวสรุปสิ่งที่บอกให้ด้วยเมื่อเช้า" ซีพูดขึ้นและเดินไปนั่งที่เก้าอี้ทำงานต่อ นินิวจึงเดินออกไปเข้าห้องน้ำทันที
"นินิว เธอจะกลัมารักฉันอีกครั้งได้ใหมน่ะ ฉันจะไม่มีทางยอมให้เธอไปเป็นของใครเด็ดขาด" ซีพึมพำและมองไปทางนินิวที่กำลังเดินออกไปเข้าห้องน้ำ
ในห้องน้ำ
"เห้อ อะไรกันเนี่ย นินิว แกกำลังเจออะไรอยู่" นินิวพึมพำกับตัวเองพร้อมมองไปที่กระจก จ้องหน้าตาตัวเอง
"อะไรที่คิดว่าทำแล้วจะเป็นผลเสียมากกว่าผลดีก็ควรหยุดซ่ะนะ" จาเดินอออกมาจากห้องน้ำและเดินมายืนข้างๆนินิว
"อะไรที่คิดว่าจะมีผลเสียคะ" นินิว
"ก็อะไรที่เธอคิดว่าทำแล้วเธอจะมีปัญหาไง" จา
"แล้วหนูทำอะไร หนูยังไม่ได้ทำอะไรเลย" นินิว
"หึ อย่ามาสตอใส่ฉัน มันไม่ได้ผลหรอก" จาจ้องหน้านินิวและพูดขึ้น
"พี่คะ หนูไม่รู้ว่าพี่ไม่ชอบหนูเพราะอะไร ที่แน่ๆ หนูไม่เคยทำอะไรให้พี่เลยนะคะ" นินิวยังพูดจบและกำลังจะเดินออกไป
"กลับมาทำไม" จาถามขึ้น
"อะไรที่ว่ากลับมาทำไม" นินิวถามออกไปพร้อมกับเดินมายืนที่เดิม
"กลับมาหาซีทำไม ทำไมไปแล้วไม่ไปเลย ทำไมต้องกลับมา" จายืนกอด อกและถามขึ้น
"ขอโทษนะคะ ไปถามรายละเอียดก่อนจะมาถามฉัน ว่าฉันกลับมาทำไม ฉันไม่ได้อยากกลับมา พี่ซีต่างหากที่พยายามเข้ามามีบทบาทในชีวิตฉัน ไปห้ามพี่ซีเถอะค่ะ อย่ามายุ่งกับฉันเลย" นินิว
"ทำไมแกไม่บอกเขาไปละ ว่าแกไม่ได้รักเขาแล้ว" จายังถามต่อ
"พี่เป็นอะไรมากป่ะ ประสาทหรือไง อ๋อ พี่คงเป็นคนที่ชอบพี่ซีสินะคะ แต่พี่ซีเขาคงไม่ได้ชอบพี่สินะคะ ฉันจะบอกอะไรให้นะ คนที่พี่ควรระวังคือน้อยหน่า ไม่ใช่ฉัน" นินิว
"น้อยหน่าเขามีผัวไปแล้ว เหลือแค่แกนี้ละ"
"อย่าประสาทคะพี่ หวงมากก็ล่ามโซ่ไว้คะ ของที่ฉันทิ้งไป ฉันไม่ต้องการเก็บมาใช้ใหม่คะ ไม่ต้องห่วง" นินิว
"แกจำคำแกไว้ด้วยนะ อย่าอ่อย อย่าให้ท่าซีเขาแแล้วกัน" จาพูดและยิ้มออกมาเบาๆ
"หึ ที่มันน่าเล่นเกมส์นี้เพราะอะไรรู้ไหมค่ะ เพราะพี่หวงออกนอกหน้านอกตามากเลย หนูเปลี่ยนใจละ ลองอ่อนพี่ซีดูน่าจะดีนะคะ" นินิวแสยะยิ้มมุมปากออกมาทันที
"อีนินิว"
"ชูว์ๆๆๆๆ เดี๋ยวผู้ชายมาได้ยิน เขาจะมองพี่ไม่ดีนะคะ คิดจะแอบ แอบให้เนียนนะคะพี่อย่ากลายร่างก่อนนะคะ" นินิวพูดจบก็เดินออกไปทันที
"อี อี อี" เสียงจาดังมาจากในห้องน้ำ
หน้าห้องน้ำ
"อะไรกันเนี่ย" ต้นน้ำถามนินิวขึ้นทันทีที่เจอหน้านินิวเปิดประตูห้องน้ำออกมา
"อือ ก็ตามที่แกได้ยิน" นินิว
"แกคิดจะกลับไปคบกับพี่ซีจริงเหรอว่ะ" ต้นน้ำ
"เห้อ เอาไว้ค่อยคุยกันเลิกงาน คุยที่นี้ไม่น่าจะดี" นินิว
"อือ งั้นเลิกงานเจอกันน่ะ" ต้นน้ำพูดและต้นน้ำก็เดินเข้าห้องน้ำไป นินิวก็เดินกลับไปที่ห้องทำงาน
ณ ห้องทำงานของซี
"ไปนานจัง" ซีหันหน้าขึ้นมาถามนินิว
"เปล่าคะไม่มีอะไรค่ะ" นินิวตอบออกไปด้วยน้ำเสียงที่ไม่สบอารมณ์เท่าไหร่นัก
"เป็นอะไร ใครทำอะไรให้ไม่สบายใจหรือเปล่า" ซีเดินมาหานินิวและถามขึ้น
"ไม่มีคะ"
"นินิว" ซีเริ่มทำเสียงดุใส่นินิว
"อย่ามาทำเสียงแบบนี้ใส่หนูน่ะ หนูไม่ใช่แฟนพี่แล้ว หนูกับพี่เราเลิกกันไปนานแล้ว แล้วฝากบอกผู้หญิงของพี่ด้วย อย่ามายุ่งกับหนู พี่ก็รู้นิสัยหนู ถ้าหนูบ้าขึ้นมาจริงๆ ไม่จบก็ไม่จบนะ" นินิวพูดจบก็เดินออกไปทันที
"เชี้ย อะไรว่ะเนี่ยไปแดกรังแตนมาจากไหนว่ะ" ซีพึมพำและเดินตามนินิวออกไป
โซนA
"เอ้า ไปไงมาไงเนี่ย" ต้นน้ำถามนินิวขึ้น
"เชี้ย อารมเสียอะไรก้ไม่รู้ แมร่งแลมายุ่งวุ้นวายกับเราตลอด ไม่ว่าจะใครก็ตาม น่าลำคาน" นินิวพูดออกมาพร้อมนั่งลงข้างๆต้นน้ำ
"หื้อ แกอย่าไปคิดอะไรมาก ถ้าแกไม่ชอบพี่ซีแกก็บอกเขาไปดิ" ต้นน้ำ
"นี้แก" นินิวกำลังจะพูดต่อ แต่เห็นซีเดินมา นินิวเลยทำท่านั่งคุกเข่าดูต้นน้ำทำงาน
"ใครสั่งใครสอนให้ใส่กระโปรงเข้ามาในนี้ คนมองกันหมดแล้วนั้น" ซีเดินเข้ามาและลากนินิวและพาไปที่ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าทันที
"พรุ่งนี้ถ้าอยากออกมาทำงานข้างนอก ต้องมาเปลี่ยนชุดที่นี้" ซีบอกนินิว
"งั้นตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป ขอมาทำงานกับเพื่อนๆได้ไหมคะ" นินิวถามขึ้น
"ให้มาช่วงบ่ายโมง ถึง 4 โมงเย็นต้องเข้าไปสรุปเอกสาร 1 ชม.ก่อนเลิกงาน" ซีหันมาบอกนินิว
"แต่ว่า"
"ไม่มีคำว่าแต่ หรือจะทำงานในห้องฉันทั้งวันเลยก็ได้น่ะ" ซีพูดขึ้น
"งั้นเอาตามนั้นก็ได้คะ งั้นขอเป็นช่วงเช้ามาเปลี่ยนชุดพร้อมเพื่อนที่นี้นะคะ" นินิวพูด
"งั้นก็ตามนั้น" ซี
"หนูมีเรื่องจะคุยกับพี่ด้วย"
"เรื่องอะไร"
"เรื่องหนูกับพี่"
"ยังไง"
"ถ้าหนูจะบอกพี่ว่า"
"คิดดีๆนะนินิว ไม่ใช่แค่เธอที่จะมีผลกระทบ แต่เพื่อนเธอทั้งสองคนอาจจะต้องเดือดร้อนไปด้วยก็ได้น่ะ คิดดีๆน่ะก่อนที่จะพูดอะไรออกมา" ซีจ้องหน้านินิวและพูดขึ้น
"พี่หมายความว่าไงคะ"
"ตามที่พี่พูดไป พี่จะไม่บังคับให้นิวมารักพี่ แต่พี่ขอเเค่เวลาให้พี่ได้พยายามทำให้นิวกลับมารักพี่ให้ได้" ซีพูดออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจังมากพอสมควร
"แต่หนูว่า"
"อย่าปฏิเสธพี่เลย พี่ขอแค่ให้พี่ได้ทำในสิ่งที่พี่อยากทำ นินิว พี่ยังรักนิวเหมือนเดิม ไม่เคยเปลี่ยนไป ขอแค่นิวฟังเหตุผลของพี่หน่อย พี่ไม่เคยคิดจะนอกใจนิวเลย มันเป็นแค่เรื่องบังเอิญ" ซีพูดขึ้น
นินิว:
ตอนนี้ในใจของนินิวเต้นไม่เป็นจังหวะ ความรู้สึกสับสน ปนเปกันไปหมด ไม่รู้ตัวเองด้วยซ้ำว่าต้องจัดการความรู้สึกตัวเองยังไง ไม่รู้ด้วยซ้ำ ว่าต้องรู้สึกยังไงกันแน่ ไม่เข้าใจความรู้สึกตัวเองตอนนี้ด้วยซ้ำ ว่าควรทำยังไงต่อไป
"นินิว นินิว" เสียงซีเขย่าตัวนินิวเพื่อเรียกสตินินิวกลับมา
"เอ่อ หนูว่าเราไปรวมกลุ่มกับทุกคนเถอะคะ" นินิวพูดจบก็เดินออกไป
"พี่ไม่มีทางยอมแพ้เธอแน่ๆนินิว" ซีพึมพำและเดินตามนินิวออกไป
- ผู้เขียน
