12. ผัวที่ดีคือผัวใหญุ่ 12
991 คำ
อาณุตามใจยัยหนูของเขามาก เกวลินอยากได้อะไร ซึ่งเธอไม่เคยอยากได้อะไรราคาแพงเลย ส่วนมากเธอแค่อยากให้เขาพาไปกินของอร่อย ๆ ซึ่งภาณุก็ตามใจเธอทุกครั้ง ภาณุไม่ได้เป็นแค่เสี่ยเลี้ยงเด็ก แต่เขาเป็นเหมือนติวเตอร์คนสำคัญของเกวลินด้วย ตั้งแต่เธอเป็นเด็กเลี้ยงของเขา เวลาไม่เข้าใจบทเรียนบางวิชา เธอก็จะปรึกษาเขา คำตอบที่ได้จากเขาทำให้เกวลินเข้าใจในรายวิชาที่เธอเรียนมากขึ้น
หนูลิน : อาณุขา… วันนี้หนูใส่กางเกงในตัวใหม่ ลายลูกไม้ บาง ๆ สีแดงแจ๋เลยค่ะ อยากให้อาณุเห็นจัง
เสี่ยณุของหนูลิน : อาประชุมอยู่ครับ
ขนาดประชุมอยู่ เขาก็ยังสละเวลาตอบแชทเธอ เฉพาะเธอคนเดียวเท่านั้น ข้อความจากคนอื่น เขาไม่สน
หนูลิน : อุ๊ย! ขอโทษค่ะ งั้น หนูไม่กวนแล้วนะคะ
หนูลิน : ส่งรูปท่อนล่างต่ำกว่าช่วงเอวลงไป ให้เห็นว่าสวมกางเกงในสีแดงจริง ๆ
หนูลิน : จุ๊บ ๆ นะคะ เสี่ยขา
ภาณุสูดลมหายใจลึก เขากัดฟันแน่น นี่มันเพิ่งวันจันทร์ เขาต้องรออีกตั้งหลายวันกว่าจะถึงวันศุกร์ แล้วสัปดาห์นี้ เขามีงาน มีประชุมตลอดทั้งสัปดาห์ เขาไม่มีเวลาปลีกตัวไปหาเธอเลย แล้วยัยหนูของเขาก็รู้ว่าเขาไม่ว่างทั้งสัปดาห์ แล้วยังจะมายั่วเขาแบบนี้อีก
ฮึ่ม… มันน่านัก
“ยัยลิน!”
คนที่กำลังยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กับหน้าจอมือถือหุบยิ้มฉับ
เกวลินรีบเก็บมือถือหย่อนลงในกระเป๋า แต่เพราะความรีบร้อนทำให้เธอหย่อนลงไม่ถูกช่อง มือถือที่ยังเปิดหน้าจอค้างเอาไว้จึงหล่นลงบนโต๊ะ
ปลาดาวเบิกตากว้าง อ้าปากค้าง เมื่อเห็นรูปภาพบนหน้าจอมือถือ หญิงสาวรีบนั่งลงข้างเพื่อน และหรี่ตามองอย่างจับผิด
เกวลินรีบหยิบมือถือมากำเอาไว้ในสองมือ หญิงสาวทำหน้าเลิ่กลั่กอย่างมีพิรุธ
“ขึ้นเรียนกันเถอะ” แถมยังทำทีชวนเพื่อนขึ้นเรียน ทั้งที่ยังเหลือเวลาอีกตั้งครึ่งชั่วโมงกว่าจะถึงเวลาเรียน
“อย่ามา… แกมีความลับกับฉันเหรอ ยัยลิน”
“เปล่าซะหน่อย”
“รู้ตัวไหมว่า แกโกหกไม่เก่ง บอกมาเดี๋ยวนี้นะ แกแอบคบหนุ่มที่ไหน แล้วรูปถ่ายที่แกใส่กางเกงในสีแดงแสนเซ็กซี่เมื่อกี้ แกส่งให้ผู้ชายดูใช่ไหม”
เกวลินมองซ้ายขวาอย่างระแวดระวัง กลัวว่าจะมีใครมาได้ยินที่ปลาดาวพูด
“ดาว… แกพูดเบา ๆ สิ”
“แกก็บอกมาก่อนสิว่า แกส่งให้ใครดู”
เกวลินทำปากยื่นใส่เพื่อน
“ให้… เอ่อ…”
เกวลินอึกอัก เธอไม่รู้ว่าจะอธิบายให้เพื่อนฟังว่าอย่างไร เธอกลัวปลาดาวจะมองอาณุไม่ดี
“ทำไม แกไปเป็นกิ๊ก ไปเป็นมือที่สามของคนอื่นเหรอ”
“ไม่ใช่สักหน่อย ฉันไม่ได้เป็นมือที่สามของใครนะ อาณุไม่มีแฟน ไม่มีคู่หมั้น และก็ไม่มีเมียด้วย”
ปลาดาวอ้าปากค้าง เธอขยับเข้าไปใกล้เพื่อนอีกนิด ทั้งที่ก็นั่งชิดกันจนแทบจะเกยขึ้นไปนั่งบนตักเพื่อนอยู่แล้ว
“ยัยลิน...” ปลาดาวจับมือเพื่อนมากุมเอาไว้ เธอมองหน้าเพื่อนด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น
“แกมีแฟนแล้วเหรอ”
“มะ... ไม่ใช่แฟน”
ปลาดาวขมวดคิ้ว “ไม่ใช่แฟน แล้วเป็นอะไรกัน แค่ลองคบกันเล่น ๆ งั้นเหรอ”
“ไม่ได้คบกัน”
“อ้าว! แกทำให้ฉันงงไปหมดแล้วนะเนี่ย”
เกวลินถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะตัดสินใจเล่าเรื่องทั้งหมดให้เพื่อนฟัง
พอปลาดาวได้รู้เรื่องของเพื่อน เริ่มตั้งแต่โดนไอ้รุ่นพี่เฮงซวยวางยา เธอก็โกรธจัด หญิงสาวลุกขึ้นจะไปตามหามัน จะไปจัดการมันแทนเพื่อน
“ดาว... แกใจเย็น ๆ นั่งลงก่อน”
เกวลินลุกขึ้น แล้วกอดเพื่อนเอาไว้ ดึงให้นั่งลงตามเดิม แล้วเธอก็ลูบหลังปลาดาวเบา ๆ
ปลาดาวถอนหายใจแรง เธอจับมือเกวลินมากุมไว้อีกครั้ง เธอมองหน้าเพื่อนก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงที่รู้สึกผิดจริง ๆ
“ฉันขอโทษที่ปล่อยให้แกอยู่ที่นั่นคนเดียว ไม่อย่างนั้น แกคงไม่โดนมอมยา”
“เรื่องมันผ่านไปแล้ว ช่างมันเถอะน่า ฉันไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย”
“ไม่เป็นได้ไง แกเสียซิงไปแล้วนะ”
“มันก็ไม่ได้เลวร้ายเท่าไร ครั้งแรกอาจจะเริ่มเพราะฤทธิ์ยา แต่ครั้งต่อ ๆ มา ฉันเต็มใจเอง”
ปลาดาวถอนหายใจแรง “แกคิดจะอยู่ในสถานะนี้ไปนานแค่ไหน คนอย่างแกไม่จำเป็นต้องเป็นเด็กเลี้ยงใคร”
“อาณุน่ารัก”
“แกหลงรักเขาแล้วเหรอ”
“ไม่! ฉันไม่ได้หลงรักเขา ฉันแค่บอกแกว่า เขาน่ารัก”
“เฮ้อ! คนไม่เคยมีแฟนอย่างแก เพิ่งเคยใกล้ชิดผู้ชายคนแรกแบบนี้ ฉันล่ะกลัวว่าแกจะตกหลุมรักเขา แล้วถอนตัวไม่ขึ้น”
“ไม่หรอก เราสองคนตกลงกันไว้แล้วว่า หากคนใดคนหนึ่งมีคนอื่นเข้ามาในชีวิต เราจะเลิกติดต่อกัน และจากกันด้วยดี”
“แบบนั้นก็ดี แต่ฉันขอเตือนแกไว้ก่อนเลยนะว่า แกห้ามเอาใจลงไปเล่น เอาแค่จิ๋มลงไปเล่นกับจู๋ของเขาก็พอ”
เกวลินหัวเราะขำ “โอเค ฉันจะจำคำที่แกสอนให้ขึ้นใจ”
“ว่าแต่...” ปลาดาวกระซิบกระซาบเสียงเบา
“อะไร” เกวลินก็กระซิบเสียงเบาลงตามเพื่อน
“ของอาณุใหญ่ไหม”
“ยัยดาว ขึ้นเรียนกันเถอะ”
“ไม่! แกตอบมาก่อน”
- ผู้เขียน
