เกวลินรู้สึกร้อนวูบวาบที่ใบหน้า แก้มนวลก็แดงเรื่อ
“กะ... ก็ใหญ่”
“ใหญ่แค่ไหน”
“ยัยปลา...” เกวลินเรียกเพื่อนเสียงอ่อนอกอ่อนใจ
“ตอบมาเลย ฉันอยากรู้”
“เขาใช้ถุงยางไซซ์ 62”
“หก!-สิบ!-สอง!”
ปลาดาวเน้นชัด ๆ ดัง ๆ ทุกคำ
เกวลินถึงกับเอามือปิดปากเพื่อนไว้ แล้วรีบลากขึ้นขึ้นตึกไปรอเรียน เพราะขืนนั่งอยู่ตรงนี้ต่อไป เธอต้องตกเป็นเป้าสายตาของคนแถวนี้แน่นอน
ตลอดทั้งสัปดาห์ เกวลินขยันส่งรูปท่อนล่างที่เธอสวมเพียงกางเกงชั้นในไปอ่อยคนที่ต้องทำงานหนักทุกวัน เธอสนุกกับการอ่อยและแกล้งเขา โดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่า การยั่วยุอาณุทุกวัน การทำให้เขาเกิดอารมณ์เปลี่ยวบ่อย ๆ แล้วต้องเก็บกักมันเอาไว้ เมื่อถึงเวลาปลดปล่อย เธอเองนั่นแหละที่จะต้องเป็นฝ่ายร้องขอชีวิต
เมื่อถึงวันศุกร์ที่ภาณุรอคอย เขารีบเคลียร์งานทั้งหมดให้เสร็จก่อนสี่โมงเย็น แล้วไปรอรับเกวลินที่มหาวิทยาลัย
เกวลินไปนอนที่คอนโดของเขาบ่อยแล้ว เธอจึงไม่
